Akala ko

#5

Kinabukasan, late nako nagising pero okay lang kasi Sunday naman.. Normal lang ang lahat, kumain ako ng breakfast with mama, papa and kuya. We talked about the things that happened this week na lagi naman naming ginagawa..

“Kamusta yung prom kagabi? Hinatid ka ni Ram?”

“opo”  I answered while munching the bacon

“Ok naman kayo?” tanong ni mama

“ok naman po.. bakit?” teka, baka naman nakita nila yung nangyari kagabi..

“Oh, edi mabuti! Miguel, pakikuha nga yung ininit kong soup sa microwave. Dala ko yan kagabi para kay Fire ee”

Ok, ang weird nila... I looked at my phone and saw a text from Ram

“Good Morning nobya ko, I love you” hindi ako makapagreply kasi baka makita ako ni papa na gumagamit ng phone habang kumakain, mamaya na lang..

Kinahapunan, nagsimba ako mag-iisa, I thank God sa lahat ng blessings na binibigay nya. Nagpasalamat din ako dahil walang nagkakasakit sa pamilya ko at syempre dahil ibinigay nya sakin si Ram. Sabay kami magsimba, yun nga lang, magkaibang simbahan. I ate dinner and work on my school tasks while texting Ram.

“Tapos ka na ba?”

“Yup! Nakahiga nako”

“Sige na, matulog ka na, may flag ceremony pa bukas”

“Osige, Goodnight nobyo ko”

“Goodnight..” *toot-toot-toot* binaba na nya? Hmm, baka lowbat na.. makatulog na nga...

Monday morning, as usual, maaga na naman ako than the usual pasok ng mga studyante. Nakikita ko pa ngang magmeeting yung mga guard bago sila pumunta sa mga pwesto nila. Nagstart na magsidatingan yung mga studyante at teacher. Nagbell na, sign na kailangan nasa quadrangle na lahat ng student. Nasa likuran ko si Dee at Kate, nagdadaldalan. Hindi ko sila pinapansin kasi di ko rin naman naririnig yung pinag-uusapan nila. After the flag ceremony, I looked after Ram, nakalagpas na yung pila ng section nila pero walang bakas ni Ram at Red., san naman kaya yung dalawang yun? Nalelate si Red pero never si Ram., wala din naman siyang sinabi kagabi na mag-aabsent sya.. Normal ang lahat, subjects, recess, Physics, lunch

“Fire! Di ka ba kakain?

“Sige mauna na kayo sa canteen, puntahan ko lang si Red sa room nila”

“Ha? Ah—wag na.. May quiz daw sila ngayon sabi niya sakin kanina..”

“Wow Kate! Kayo na?”

“Gaga hinde!”

“Ewan! Halika na Fire! Sumabay ka na samin maglunch!”

Wala nakong nagawa dahil parehas nila akong hinatak palabas ng room. Hanggang sa uwian na,

“Kate punta tayong mall! Bibilhin ko yung nakita kong cardigan sa Surplus”

“Fire sama ka ha!”

“Ha? Ayoko.. uuwi nako, masama pakiramdam ko ee”

Kanina pa talaga masama pakiramdam ko.. pakiramdam ko may mali, actually simula pa to nung prom. Maraming nag-iba, simula kila mama hanggang dito sa school.. Absent si Ram buong araw and I didn’t receive any text from him all day.. Andito ako ngayon sa gate ng school, naghihintay na may dumaang jeep pauwi samin. Hindi ako masusundo ni kuya kasi daw gagabihin sya ng uwi. Pagbaba ko ng jeep sa tapat ng subdivision namin, I saw a yellow chevy at the guards house, kotse ni Ram! Mabilis akong tumawid papunta sa kabilang kalsada para maabutan yung kotse. Then when I looked again to the car, it closes its window at humarurot na yun paalis. I felt my knees grew weaker, parang gusto kong maupo na sa sobrang panghihina, hindi ako sanay ng ganito. Hindi ako sanay na binabalewala ni Ram, na hindi ko sya nakikita o nakakausap man lang sa buong araw. I usually call him my daily dose of happiness. Bago pa ako tuluyang bumagsak, nakaramdam ako na may humawak sa balikat ko. Alam kong hindi si Ram yun, at paglingon ko, I saw Red. Hindi ko maipaliwanag yung expression ng mukha nya, there was sadness, anxiety and guilt? Inalalayan nya ako sa paglalakad hanggang sa makarating sa bahay dahil nga halos matumba nako sa panghihina..

“Red sala—“

“shush.. wag ka magpasalamat sakin, simula ngayon responsibilidad na kita”

“ha? What do you mean responsibility? Sakin? Bakit?” he looked away

“wag ka na maraming tanong.. pumasok ka na, magpahinga ka.. mukhang masama pakiramdam mo..”

“pero salamat talaga sa paghahatid..”

“fine! Youre welcome..”

Pumasok nako sa loob ng bahay, nakita ko si mama na nanonood ng tv. Hindi ko sya pinansin at nagderecho nako paakyat sa kwarto. I slammed my body on the bed and felt tears on my eyes.. gulong gulo na talaga ako sa mga nangyayari..

“Nak, dinner na, bangon na dyan” si mama, niyuyugyog nako para magising. Hindi ako makapagsalita sa antok. Kaya umungol na lang ako to tell that I’m already awake.

Naramdaman kong lumabas na ng kwarto si mama, tumayo nako at nagpunas ng mata, basa pa rin to ng luha. Ganon din yung unan ko. Inayos ko yung kama at dumerecho sa cr bago bumaba sa dining..

“Bunso, may sakit ka?”napalingon ako kay kuya, minsan lang nya ako tanungin about sa nararamdaman ko

“wala”

“Sige na magsikain na kayo” sabi ni papa, siguro dumating sya habang tulog ako. Natapos ang dinner ng walang nagsasalita.

I also don't feel like talking since I’m not feeling well at naguguluhan pa rin ako sa nangyayari. Umakyat nako agad pagkaligpit ng pinagkainan at sinubukang tawagan si Ram. Nagring.

~Riiing~riiing~riiing~

“Hello?” walang sumasagot “Ram bakit di ka pumasok kanina?” wala pa rin, “Galing ka ba dito kanina sa subdivision? Di mo ba ako nakita?” tears fell in my eyes “Ram sumagot ka naman please.. Namimiss na kita nobyo ko.. wag mo naman akong pagtripan ng ganito...”I heard him sniff, alam kong sya to, umiiyak sya? “Ram..”

“ah, hello Fire, si Jake to, wala si Ram dito, naiwan nya tong phone sa bahay”

“nasan po sya nagpunta?”

~tooot~tooot~tooot~

Naputol na.. Then I cried again all night. Nakapikit ako pero gising ang diwa ko.. It was a very long night for me..

Vote--Comment--Be a Fan