Our Hogwarts Adventure, Begins - 2 Years of Magic.

5. herinnering?

Pov Shelley

,mag ik de brief lezen?' Vroeg ik
,Oke' Antwoorde het jongetje.
Het jongetje gaf me de brief en ik maakte het open:

Geachte shelley,
Hierbij wil ik u informeren dat u bent uitgenodigd om te komen studeren bij 'Hogwarts school of witchcraft and wizardry.'

Ik was helemaal blij. Hier had ik al van gedroomd toen ik klein was. Maar hoe moest ik terug naar huis komen als ik niet eens wist waar ik was.
,Ehm. Mag ik vragen waar we nu zijn?' Vroeg ik aan het jongetje.
,Ja dat mag' zei het jongetje
,Kun je me nou gewoon vertellen waar we zijn alsjeblieft. Ik wil super graag naar huis om mijn spullen in te pakken' zei ik hyper.
,Tuurlijk. We zijn dichtbij je thuis. Soort van. Herinner je deze plek niet?' Vroeg het jongetje.
,Nee, hoezo? Zou dat moeten dan?' Vroeg ik.
,Ja eigenlijk wel. Dan wist je nu tenminste hoe je thuis moest komen. Maar ik vertel het je wel'.
,dankje' Zei ik en het jongetje vertelde waar we waren en hoe ik thuis moest komen.
Ik bedankte het jongetje en gaf hem het koekje dat ik in mn zak had. Ik liep de kant op waar hij naartoe wees en volgde al zijn instructies. Na een lange tijd lopen was ik eindelijk weer thuis. Al dat was een beetje te veel gedoe voor me en dus ging ik op mn bed liggen. Ik wou mn telefoon pakken maar ik kon hem niet vinden.
,hasjamelikafhsbiisia' Schold ik.
Ik was mijn telefoon kwijt geraakt in het grasveld. Nu kon ik dus niets aan Esmee en Sam vertellen. Lekker dan....
Ik pakte mijn spullen in en pakte uit mijn zak mijn treinkaartje. Blij en hyper stopte ik het veilig in mijn koffer zodat ik het niet zou kunnen vergeten of kwijtraken. Ik was er helemaal klaar voor. Ik was een maand geleden al naar de Wegisweg geweest met Esmee en Sam omdat we zeker wisten dat we naar Hogwarts mochten. Moe, maar blij, plofte ik neer op mijn bed. Morgen was het zover.

Morgen zou ik echt weer thuis zijn.....