Our Hogwarts Adventure, Begins - 2 Years of Magic.

19. Benny

Pov Shelley

Met een afgewezen gevoel zit ik in het raam kozijn. Ik zit hier met de hoop dat ik een vallende ster zie. Tevergeefs. Das wel logisch ook. Het gebeurt bijna nooit. Eenzaam en alleen loop ik de meisjes slaapkamer en de commonroom uit. Ik voel veel blikken op me branden en ik begin sneller te lopen. Op mijn weg naar de astronomie toren zegt een schilderij tegen me dat ik hem tegen moet houden. Het enige wat ik terug zeg is wtf en ik begin te rennen. Ik wil gewoon rustig kunnen nadenken! Is dat te veel gevraagd. Stomme schilderijen. Ze kunnen voor geen moment hun mond dicht houden. Uiteindelijk kom ik aan bij de astronomie toren. Ik ga liggen en staar naar het plafond.

Opeens voel ik rillingen over m'n hele lichaam heen. Ik schrik op uit mijn diepe gedachten. Ik ga in het raamkozijn zitten. De deur gaat open en ik kijk op. Het is Benny.
,Wat doe jij hier?' Vraagt hij.
,Ik kan aan jou hetzelfde vragen' Zeg ik. Hij lacht. Ik lach ook.
Hij komt bij mij zitten. Tegenover mij.
,Waarom zit je hier zo alleen?' Vraagt Benny.
,Gewoon' Antwoord ik afwezig.
,Het komt door die truttige meisjes zeker?' Vraagt Benny.
,Misschien' Antwoord ik.
,Kop op! Je hebt mij nog' Zegt hij met een knipoog ,En stel dat ik er niet zou zijn. Ga je je dan echt omver laten blazen door een paar meisjes. Ze hebben het misschien beter, maar dat maakt ze geen beter persoon' Zegt Benny. En hij geeft me een stootje tegen mijn arm.
,Het is alsof Esmee en Sam me in de steek hebben gelaten. Het lijkt er dus op dat ik geen vrienden meer heb' Zeg ik.
,Zijn wij geen vrienden dan? Wil je dan wel vrienden worden??' Vraagt Benny.
,Tuurlijk wel. Je bent aardig. Waarom zou ik geen vrienden met je willen worden. Je bent aardig en cool' zeg ik.
We lachen nog een tijdje samen en gaan dan nog lachend terug naar de commonroom. Het is al elf uur s' avonds. Daar door moeten we alleen nog maar meer lachen. Hij pakt me op en ik lig in zijn armen. Hij begint rondjes te draaien. Hij zet me weer neer.
,Nu beter?' Lacht Benny.
,Veel beter' Lach ik.
Daarna praten we stiekem nog even bij de openhaard en dan gaan we allebei slapen.