pandora:Yuvaya Dönüş

Bölüm 10

  Gökyüzü  bulutlanmıştı. Hava bir anda soğumuş , hafif ama soğuk bir rüzgar esmeye başlamıştı. Etraf bulutlardan dolayı biraz kararmıştı. Ace Nickinin evine doğru hızla koşuyordu. Ace hızlandıkça Mira Aceye dahada sıkı sarılıyordu. Ace koştukca esen rüzgar daha da şiddetleniyor ve soğuyordu. Soğuk Miranın yüzüne ve bedenine saplaniyordu. Mira yüzünü Acenin göğsüne doğru başını çevirdi. Ama pek işe yaramamıştı. Soğuk hala keskindi. Soğuk nedeniyle titremeye başlamıştı. Ace Miranın titrediğini hissedince "Ne oldu , niye titriyorsun?" diye sordu nazik bir ses tonuyla.

  Mira "soğuk" dedi sadece.

  Ace havanın soğuduğunu fark etmişti ama onun için pek etki etmediğinden Miranın üşüyebilecegini düşünmemişti.

  "Özür dilerim." dedi. Yavaşladı. Ace yavaşlayınca rüzgarın şiddetide soğukluğuda azalmıştı. Miranın titremesi geçmişti ama hala üşüyordu. Mira başını kaldırıp Acenin yüzüne baktı. Ace yola odaklanmış karşıya bakıyordu. Mira garip bir biçimde kendini güvende hissediyordu. Sahildeki duygu karmaşasından arınmıştı. İçinden bir ses bu duygunun nedeninin Ace olduğunu söylüyordu. Sonra kafasından bu düşünceyi kovaladı. 'Saçmalıyorum' diye düşündü.

  Ace "geldik" dedi.

  Mira yüzünü Aceden çevirip yola baktı. Nickinin evine yaklaşmışlardı. Ace hızını biraz daha düşürüp eve doğru gitti. Eve ulaştıklarında kapının hafif açık olduğunu gördüler. 'William açık bıraktı herhalde' diye düşünde Ace. Kapıyı itti ve kucağında Mirayla içeri girdi. Salona gelince durdu.

  "Yürüyebilecek misin?" diye sordu. Sesi yine nazikti. Konuşurken direk Miranin gözlerini hedef almıştı.

  Mira önce Acenin gözlerine baktı sonrada gözlerini onun gözlerineden çekip konuştu. "Evet , sanırım." Ace Mirayı dikkatlice yere bıraktı. Mira ayakta durabiliyordu. Bedeni hala yordundu , güçlerinide toparlayamamıştı. Ayakta durduğuna bile seviniyordu şu anda.

  Ace Miranın yanından ayrılıp yürümeye başladı. "Benimle gel." diye seslendi Miraya.

  Mira bıkkın bir ifadeyle derin bir nefes alıp verdi. Acenin arkasından yürümeye başladı. Birkaç adım atmıştı ki basının döndüğünü fark etti. Bir anda dengesini kaybetti. Tam düşücekken Ace onu kolundan yakalayıp dogruluttu. Bir adım geri çekildi ve Miranın yüzünü inceledi. "Anlaşıldı."dedi ve ona elini uzattı. "Yardım etmemi ister misin?"

  Mira hala yaşadıklarının etkisindeydi ve bedeni zayıftı. Uzanıp Acenin elini tuttu. Yardımını kabul edecekti. Ace Miranın adımlarını kendine uydurup onunla rimik bir şekilde yürümeye başladı.

  Ace salondan geçip merdivenlerin altına doğru ilerledi. Mira nereye gittiklerini merak etmişti. Nickinin evine birçok defa gelmişti ve evi iyi tanıyordu. Acenin gittiği tarafta birşey olduğunu sanmıyordu. Ace merdivenin alt kısmındaki boş duvara geldi. Ağzının içinden birşeyler mırıldandı. Önlerinde bir kapı oluşmuştu. Mira şışırmaya devam ediyordu. Bir büyücü olmasına rağmen gizli hir kapının varlığından haberdar olamıyordu , iyice güçsüz olduğunu düşünmeye başlamıştı.

  Ace kapıdan içeri adım atınca Mirada içeri girdi. Kapı en fazla beş kişinin sığabileceği oda görünümlü bir yere çıkıyordu. Odanın sol tarafında aşşagı doğru dönerek inen bir merdiven vardı. Mira merakına yenilerek "burası neresi?" diye sordu.