Brenda Shane Aragon’s POV
Traydor na mga kaibigan yun ahh.. alam na alam nila na galit ako sa demonyong to, ta’s iniwan pa kaming dalawa!..
Sh!t..
[uie Brenda! Bibig mo!.. bawal ang bad words!]
Naman kasi author!.. hindi pa ako nakaka-get-over dun ehh.. galit pa ko!
[kaya nga mag-usap kayo di ba?? Para magkabati nah! Shunga ka talaga Brenda!]
Hoy author! D ako Shunga aahh! Ayoko nga makipag-ayos ehh.. kasi galit pa’ko!.. isa ka ring SHUNGA ehh!
[hoy! Huwag mo kong ma-shunga-shuna haah.. kung ayaw mong pahirapan kita..]
Hehe.. sorry na author! Huwag mo na akong pahirapan.. love naman kita ehh.. sige na makikipag-bati nako.. ayoko rin naman ng may kaaway ehh.. hehe
“sorry!” bulong niya..
“anong sabi mo??” narinig ko yun kahit mahina boses niya pero gusto ko lang talagang ulitin niya ehh.. hehe
“i’m sorry..” ulit niya pero mahina pa rin..
“ano ulit yun??” panunukso ko sa kanya.. hehe.. bakit ba?? Gusto ko ehh.. tsaka minsanan lang to noh!.. lubos-lubosin ko nah.. hehe..
“i said Im sorry!” sigaw niya..
Oh ayan! Nagalit nah.. haha.. pikon talaga toh!..
“ba’t ka sumisigaw??” sigaw ko rin sakanya..
O di ba!.. trip ko pa munang asarin ehh.. wala lang.. hehe... bayad sa pagnanakaw niya ng first at second kiss ko.. hehe
Akala niya di ko siya sisingilin?? Hmmp!
“ikaw kasi ehh.. sinabi ko na nga , kailangan paulit-ulit???:” sarkastiko niyang sigaw..
“tss! Eh sa hindi ko narinig ehh.. kailangan talaga sumigaw??” ako..
Halah!.. nasubrahan ata?? Hehe
“eh, bingi ka kasi ehh..” siya ulit.. nagsisigawan na kami rito.. nakakakuha na nga rin kami ng konting atensyon ng iba ehh..
Tss!.. nakakainis na siya ahh.. nahihiya na ako rito..
“hmmp!.. diyan ka na nga..” at akma na kong tumayo ng bigla niyang hatakin ang kamay ko dahlia para mapa-upo ako muli..
“sorry!..”
And this time medyo nilakasan na niya boses niya para marinig ko.. hindi naman siya sumigaw pero sakto lang ang lakas..
“oh, marunong ka naman pala nyan ehh.” I said and smiled at him..
“huwag mo kong pagtatawanan haah!.. nag-so-sorry na nga sa’yo ehh.” Siya at yumuko.. halatang nahihiya..
Halah!.. minsan lang ata to nag-sosorry kaya ganito.. hehe
“pasensya ka nah!.. nakakatawa kasi hitsura mi ehh.. kitang-kita na ayaw mo sa ginagawa mo.. haha”
“ayoko ko nga!.. i don’t wanna step down my pride.. but i’m sincere with my apology although it doesn’t sound like that..” he said.. di pa rin makatingin sa kin..
“Halata nga!. ..” and i chuckled.. “but don’t worry, apology accepted.. may kasalanan rin naman ako ehh.. sorry!”
“meron nga, ikaw kasi ang nauna ehh,..” siya.. at kahit papa-ano ay nagiging ok na kami.. gumagaan na rin yun atmosphere sa aming dalawa..
“anong ako?? Ikaw kaya??” pagtataray ko!
“ikaw kaya ang nauna!” siya..
“anong ako ?? ikaw!”
“ikaw kaya!”
“ikaw!”
“ikaw!”
Di ko namalayan, para na kaming bata na nag-tuturuan!..
Napatawa na lang kami ng mapansin ang ginagawa namin.. hehe..
“seriously, we can be friends you know..” siya habang hawak pa rin ang tyan sa kakatawa..
Say what??? Friends?? Us??? Lols?? Haha
Pero pwede rin naman..
“okay lang naman sa kin ehh.. basta ba di ka na manghahalik!.. haha”
“di, naman ako manghahalik kung dI mo ko prinovoke ehh!” sagot niya..
Napa-raise naman ang kilay ko sa sinabi niya.. at kalian ko siya prinovoke??
“and when exactly did i do that?? Ikaw ahh.. mapang-Akusa kaa!” sabay hampas sakanya..
Actually, nagiging ok na siya sa akin.. his not totally what i think he was.. he’s not a real jerk!
“that time sa canteen!.. remember??? When you called me a self-centered playboy???”
Napaisip-isip ako..
Oo nga.. i remember that time..
Hehe.. ako pala may kasalanan.. well, di nyo naman ako masisisi.. totoo naman kasi..
“well, i admit i did that.. but you can’t blame me.. totoo naman kasi, di ba??” i said straight to him..
Napayuko siya nung sinabi ko yun..
Ahw.. napaka-harsh ko yata...
“yeah! I am.. but you can’t blame me for that alone. It takes two to tango you know... and i have reasons why i’m like that. And besides, girls already know that i’m like that.. kasalanan rin naman nila bakit sila pumatol sa’kin.. and i already told them “no strings attatched” in the first place.. so kasalanan na nila yun.. bakit kasi masyadong clingy.. “ he said in a calm tone..
Langya!,, walang kwentang reason!
“yeah! Partly! but whatever reasons you have, it’s still not enough para gumawa ka ng ganun.. you have a mother and a sister.. you should think what would they feel if someone would do such a thing to them..”
Hindi na siya kumibo.. tumingin lang siya sa malayo..
“yeah!” he said and sighed..
But im really curious kung ano yung reason niya..
“would you mind if i ask what you’re reason is??” curious kong tanong..
Hindi siya kumibo..
“but it’s ok kung ayaw mo ahh.. di naman kita pipilitin..” and smiled to him..
“thanks “ he uttered and face me..
“so, friends??” sabay lahad ng kamay..
“friends!” tinanggap ko naman iyon..
At yun ang simula nang aming magandang relasyon!..
Say WHAT??
RELASYON??
Ou, relasyon.. friendship haah..
Kayo kung anu-anong ini-isip nyo..
_END OF POV_
