Hemen kurtuluşumu elime aldım, önceden yaptığım gibi düğmeye basıp gideceğim yılı söyledim.
"İkibinyirmi. " Belki biraz ilerisi bana iyi gelebilirdi... Aniden dönmeye başladım yine. Gözlerimi açtığımda gördüğüm şey, tek başına odada ders çalışan ben.
"Güzel olmuşum bayağı, ondokuz yaşındayım vay be!." Yine kendimi izlemeye koyuldum. Telefon çalıyordu, ve telefonu açtı karşıdaki kişi ne dediyse aniden bağırdı;
"Ne! " Ne olmuştu ki, acaba bir yakınına falan mı birşey oldu.
"Hemen geliyorum."
Dışarı çıkıp taksiye bindi, hastane ismini verip hızlı olmasını istedi adamdan. Koşarak hastaneye girdi, Ameliyathanenin önünde durdu. Annem koşarak geldi ve ona sarıldı. Bir dakika! Ben nasıl barıştım onunla!
"Baban iyi olacak"
NE BABAM MI?!
"Başınız sağolsun."
Yere oturup ağlamaya başladım. Annem ve o sarıldılar birbirlerine, bende yerden kalkıp onların yanına gittim. Anneme sımsıkı sarılarak ağladım...
3 GÜN SONRA *********************
Bir odaya geçtim ve bağırdım.
"Gitmek istiyorum!"
Arkamı döndüğümde makine arkamdaydı. Hemen üstündeki notu elime aldım.
"Üç gün ha, peki. "
Hiç beklemeden tuşa bastım. Dönmeyi bekledim ama olmadı, gözlerimi kapatıp açtığımda bir not daha vardı.
"Bu sefer olmaz, oyuncak değil zaman makinesi bu!"
Ve makine ortalıkta yoktu,çok sinirlenmiştim. Aldatılmış gibi hissediyorum,ne yapacaktım şimdi ben?! Biraz daha durabilirim değil mi? İnşallah.
YB DE GELDİ, EE YILDIZA BASMICANIZMIĞĞ? BİR BÖLÜM DAHA GELECEK PERŞEMBEDEN ÖNCEE :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMANDA YOLCULUK
AdventureAçelya labaratuvar'a öğretmeninin çantasını almak için gitti,fakat zaman makinesi beklemiyordu. Kimse beklemez. Bakalım Açelya'nın başına neler gelecek?...
