ZAMANDA YOLCULUK

8

Zaman geçtikçe Doğayla çok iyi olmuştuk birlikte küçük bizleri izleyip gülüyorduk. Doğay cidden benim için çok değerli olmaya başlamıştı.

"Ulan o zaman niye önceden çıkmadın karşıma?" dedim birden.

"Kanka çok havalıydı be gizemli, gizemli.." güldü.

"Çok daha değişik birşey söyleyeceğim kankacığım, aynı okuldaydık ve şu an da aynı lisedeyiz hatta seninle bir yıl geçti sınıflar karıştırıldı ve korkulu son. Seninle aynı sınıftayım, ama sen kim olduğumu bilmiyorsun. Kaldığın yerden devam et istersen. Ne yapmayı planlıyorsun?"

Şaşkındım. Sustum. Bir anda Doğay'a vurmaya başladım.

" Doğay, acaba anlatmadığın neler var, tırsmalımıyım?"

" Tırsmalısın tabi lan(!)"

Güldük.

" Hadi lets go kanka yürü gidiyoz."

"Okkeeey! İkibinonyedi." diye bağırdım.

"Okulda görüşürüz!" dedi 'ü' leri uzatarak.
Eve geldim ve kapıyı kilitledim. Gece geç olmuştu, birden ışıklar açıldı ve hazin son..

"Neredesin sen bu saate kadar?!" diye yüzüme tükürür gibi bağırdı.

"Ben seninle neden barıştım ha! Sen benim annem değilsin. Sağlıklı olduğumu bildiğin halde beni oraya kapattın. Eminim mutlusundur, sakın bana üzgünüm numaraları yapma sakın. Orda bir yıl boyunca kalan bendim ben!"

Gülmemek için kendini zor tutuyordu. Onun silahıyla onu vuracaktım. Bende bir kahkaha patlattım,

" Hahaha, senden nefret ediyorum." Güldü.
Yukarı çıktım ve hemen kendimi yumuşak yatağıma attım.
Sabah sabah omuzlarımdan sarsılarak uyandırılmak hiç iyi birşey değildi.
Doğay napıyon ya. Gözlerimi araladım, tahminim doğru. Doğay.

"Doğay!" diye çığlık attım, beni bıraktı ve aşağıya koştum elinde birşeyle geri döndü.

"Oha Doğay! Saçmalıyorsun"
Spatulayla kazıyordu yataktan.

"Ya bi' sus ya, ciddi bir iş başındayım şu an." kahkaha patlattım.

"YATAĞIMDAN ÇABUK UZAKLAŞ SARI YELLOZ!" hemen odamdan koşarak uzaklaştı. Elinde su dolu kovayla geri döndü..

"Doğay Allah'ıma döverim seni"
"Doğay. Doğaay. DOĞAAAAAAY!"

"Bu gün okul var kankacığım, haydi kalk hazırlan bu mükkemmel güne(!)" sahte bir sevince söylediği kelimeye güldüm.

-Bölüm sonuu

Artık Doğay'ın beni sessiz sedasız okulda korumasına gerek yoktu. Hep birlikte olacaktık.
Galiba gelecek değişti.

Selam arkadaşlar. Yaşıyorum. Ve yazmaya devam edeceğim gibi görünüyor. Düzenli.
Sağlıcakla kalın, seviyorum sizleri.