8 χρόνια μετά...

10.Κάποτε θα είμαστε μαζί...

*Χωρίς καθυστέρηση ορίστε το επόμενο κεφάλαιο. Απολαύστε <3 Στο τέλος διαβάστε σας παρακαλώ πολύ κάποια πράγματα που θα γράψω. Ευχαριστώ*

Μετά από λίγα λεπτά στον δρόμο φτάσαμε επιτέλους σε ένα μπαράκι στο κέντρο της Νέας Ορλεάνης. Η μουσική ήταν πολύ δυνατά μπορούσες να το καταλάβεις χωρίς να μπεις μέσα. Αφήσαμε το αμάξι λίγο πιο κάτω και περπατήσαμε μέχρι το μπαρ. «Όλη αυτή είναι η ουρά;» ρώτησα μόλις είδα ένα τσούρμο ανθρώπους να περιμένουν ο ένας πίσω από τον άλλον για να μπουν μέσα. «Για καλή μας τύχη το μπαρ ανήκει σε ένα φίλο.» είπε. Πάλι καλά σκέφτηκα. Πλησιάσαμε την είσοδο και ο Κλέυτον είπε ένα όνομα στο αυτί του φύλακα. «Περάστε.» είπε και μας άνοιξε την πόρτα. «Ελά μαζί μου πάμε να βρούμε τους άλλους.» μου είπε και έγνεψα. Περπατήσαμε σε μία γωνία του μπαρ και καθίσαμε σε ένα τραπέζι. «Αυτός είναι ο Ρέυ, η κοπέλα του η Σούζαν και ο Σαμ.» με σύστησε ο Κλέυτον. «Χάρηκα πολύ, Κάθι.» είπα και τους χαμογέλασα. «Ο Τζο;» ρώτησε ο Σαμ. «Είπε ότι θα έρθει μόνος του.» είπε ο Κλέυτον. «Οπ να τος» είπε ο Ρέυ. Γύρισα να τον κοιτάξω αλλά δεν μπορούσα να βγάλω λέξη από το στόμα μου. «Γεια σας παιδιά» είπε και τους χαιρέτησε έναν ένα. «Να σας συστήσω την Λούση, γνωριστήκαμε πριν λίγες μέρες. Η Λούση είναι η κοπέλα μου.» είπε. Δεν.. Όχι.. Απλά.. Δεν μπορώ όυτε να σκεφτώ εξ' αιτίας του. Είναι πολύ ηλίθιος. Δεν άλλαξε καθόλου. «Πρέπει να φύγω.» είπα τον Κλέυτον. «Κάθι. Συγνώμη..Δεν το ήξερα.» είπε. «Πρέπει να φύγω» είπα με δυσκολία και προσπαθούσα να αποσπάσω το μυαλό μου γιατί αυτήν την στιγμή ήθελα να κλάψω. Να εκτονωθώ, να του σπάσω τα μούτρα. «Όχι, θα κάτσεις εδώ και θα δείξεις τον Τζο πόσο δεν τον χρειάζεσαι.» μου είπε. «Κλέυτον ήρθα εδώ για να περάσω καλά όχι να το παίζω χαρούμενη.» είπα. «Δεν ακούω κουβέντα.» είπε και μου έκλεισε το μάτι. «Γεια σου Λούση. Εγώ είμαι ο Κλέυτον.» της είπε και αυτή χαμογέλασε. «Και εμένα πρέπει να με θυμάσαι. Από την καφετέρια.» είπα. «Σωστά είχες έρθει με τον Τζο μου. Κέθι σωστά;» με ρώτησε. Μισώ ακόμα και τον τρόπο που μιλάει. «Κάθι.» είπα και την αγριοκοίταξα. «Αα. Ναι σωστά.» είπε και γύρισε στον Τζο. «Πάω να πάρω κάτι να πιω.» είπα και πήγα προς το μπαρ. «Μία βότκα.» είπα. Καθώς περίμενα είδα τον Τζο να έρχεται προς το μέρος μου. «Εμ, γεια.» είπε. «Γεια.» του είπα προσπαθώντας να τον αποφύγω. «Ήθελα να σου πω, για αυτό που έγινε μεταξύ μας.» είπε. Εκείνη την στιγμή ο μπάρμαν μου έδωσε την βότκα και την κατέβασα μονορούφι. «Άλλη μία.» του είπα. «Ξέρω. Θέλεις να μην πω τίποτα στην Λουσίλντα από εκεί.» είπα. «Πως το κατάλαβες;» με ρώτησε. «Δεν σε ξέρω και από εχθές Τζο, σε έχω μάθει πλέον αυτό κάνεις συνέχεια και τα καταστρέφεις όλα.» είπα. Τι λέω Θεέ μου. Η βότκα μου χτύπησε το κεφάλι. «Ορίστε;» είπε. «Αχ πάνε στην Λούση σου και άσε με να περάσω καλά.» του είπα και αυτό έκανε. Αλλά και εγώ έκανα αυτό που του είπα. Μετά από πολλά ποτά είχα αρχίσει να χορεύω με τον κάθε τυχαίο. «Θέλεις να πάμε στην τουαλέτα;» με ρώτησε. «Πάμε.» είπα. Δεν πάω καθόλου καλά. Μόλις συνειδητοποίησα τι πάω να κάνω, του έδωσα μία σφαλιάρα και γύρισα να φύγω. Αλλά ήρθα αντιμέτωπη με την Λούση. Όχι.. Φιλιόταν με τον Τζο και χόρευαν. Όλα αυτά είναι πολλά για να τα περάσω σε μία μέρα. Δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου και έτρεξα έξω από το κλαμπ. Δεν έβλεπα που πήγαινα. «Γιατί σε εμένα!!!» φώναξα. Άρχισα να τρέχω μακριά από το κλαμπ. Προσπαθώντας να βγω από αυτόν τον εφιάλτη. Να ξυπνήσω. «Κάθι;» με ρώτησε μία γνώριμη φωνή. «Όχι..» είπα χωρίς να βγαίνει άλλη λέξη από το στόμα μου. «Είσαι καλά;» με ρώτησε. «Σου φαίνομαι καλά γαμώτο;;» τον ρώτησα. Ο θυμός ήταν φανερός στην φωνή μου. «Κάθι...» πήγε να πει αλλά τον διέκοψα. «Μην πεις τίποτα. Μην τολμήσεις να πεις κάτι, τα έκανες ήδη σκατά.» του είπα και πήγα να φύγω. Αλλά με έπιασε από τον καρπό και με γύρισε να τον κοιτάω. «Ήταν λάθος Κάθι. και το ξέρεις.» μου είπε. «Δεν ξέρω τίποτα πλέον. Μπορείς να μου πεις πως; Πως γίνετε πάνω που νόμιζα ότι όλα μπήκαν σε μία τάξη να έρχονται όλα πάνω κάτω.» είπα. «Πες κάτι γαμώτο.» του είπα. «Κάθι εγώ...Είμαι με την Λούση τώρα και εσύ έχεις τον Τζάκσον.» μου είπε. «Ξέρεις Τζο, πάντα κάνεις ότι σε συμφέρει.»είπα και με κοίταξε με απορία. «Α και για να ξέρεις με τον Τζάκσον χώρισα.» είπα ξανά και γούρλωσε τα μάτια του. «Δεν γίνετε να είμαστε μαζί Κάθι.» είπε και χαμήλωσε το βλέμμα του. «Με ξεπέρασες πολύ εύκολα βλέπω.» του είπα. «Ποτέ δεν είχαμε κάτι, ήταν απλά ένα φιλί.» μου είπε. «Ίσως όχι τώρα. Αλλά πριν οκτώ χρόνια;» του είπα. Αλλά δεν κατάλαβε τι έλεγα. «Στο σκάφος μου είπες ότι δεν την ξεπέρασες. Ίσως αν δεν ήμουν τόσο μεθυσμένη εκείνο το βράδυ θα σου έλεγα ότι ούτε αυτή σε ξεπέρασε.» Μόλις κατάλαβε τι έλεγα με κοίταξε έντονα. Αλλά χωρίς να δώσω σημασία πλέον γύρισα και έφυγα μακριά. «Σ' αγαπώ.» είπα. Αλλά το είπα τόσο ψιθυριστά που μόνο εγώ το άκουσα. «Κάθι;» άκουσα την φωνή του πίσω μου αλλά άρχησα να τρέχω πιο γρήγορα.

* * *

Να και το 10ο κεφάλαιο. Μπορεί να με μισήσατε αλλά έπρεπε να γίνει κάποια στιγμή. Λοιπόν... Έγιναν τόσα πολλά σε αυτό το κεφάλαιο. Αν και μικρό. <3 Ξέρω ότι σας είπα ότι το καλύτερο σχόλιο παίρνει αφιέρωση αλλά δεν προλαβαίνω να δω όλα τα σχόλια και κάποια τα βλέπω αφού έχω ανεβάσει το κεφάλαιο. Πάντως να ξέρετε ότι χαίρομαι ιδιαίτερα για κάθε ένα από τα σχόλια που μου κάνετε <3 Ας μην σας αφήνω σε αγωνία πάρτε τα σπόιλερ. <3 <3 

Ο Τζο με την Λούση; Ποιος θα το περίμενε; Πάντως η Λούση πρέπει να είναι καλή κοπέλα. Σωστά;

Μετά ήταν ο Κλέυτον με την Κάθι. Αυτοί οι δύο γίνονται πολύ καλοί φίλοι τελικά. Αλλά είναι ωραίοι μαζί. Σαν κολλητοί πάντα. <3 Τι λέτε;

Μετά ήταν η στιγμή της αλήθειας. Αυτός ο Τζο πάντα τα καταστρέφει όλα. :'( Αλλά και πάλι είναι τόσο υπέροχοι ο ένας για τον άλλον.

Τι λέτε να γίνει μετά; Θα τα βρουν ο Τζο με την Κάθι; Και τι θα γίνει η Λούση; Αυτά θα τα μάθετε στο επόμενο κεφάλαιο. <3 <3

Θα τα πούμε την άλλη εβδομάδα loves <3 Ευχαριστώ για όλα <3 <3

See yaaa <3