De schaduw van het leven.

1

Sarah's  P O V

Eindelijk is de schooldag voorbij en kan de kerstvakantie beginnen." tot na de vakantie!" gil ik blij naar shirley en kelsey,mijn twee beste vriendinnen."tot later!" gillen ze blij terug.Ik spring op mijn fiets als ik mijn ipod oortjes in mijn oren heb gestopt.Feel real van Deptford Goth galmt door mijn oren terwijl ik in een sneltempo naar huis fiets.Ik heb wind mee dus in tien minuten sta ik thuis.Ik open de garage en zet mijn fiets aan de kant waarna ik mijn schoenen aftrap en door de keuken ren.Bijna val ik omdat de vloer glad is door mijn sokken."liefje ik weet dat je gehaast bent maar wees voorzichtig." zegt mijn moeder lachend.Ik knik terwijl ik gewoon verder ren naar mijn kamer.Als ik op mijn kamer ben trek ik al mijn kleren uit tot op mijn ondergoed en neem ik mijn wedstrijd kleren van het paardrijden, in een mum van tijd heb ik die aan.Ik doe mijn donkerblonde haren in een knotje en trek er een netje over zodat het goed blijft zitten." mam waar zijn mijn leren laarzen?" gil ik naar beneden." ik de garage." antwoord ze lachend.Ik laat mijn schoenen echt overal rondslingeren met als gevolg dat ik dan niet meer weet waar ik ze gelaten heb.Eenmaal ik mijn leren laarzen aan heb sta ik ongeduldig te wachten op mijn moeder."kom op mam!" niet veel later zit ik in de auto opweg naar de manege.

Als ik in de manege toekom huppel ik door de stallen opweg naar Tq zijn stal, eigenlijk is zijn volledige naam Top Quiality De La Dime maar ja zeg dat maar eens tien keer na elkaar."hee knapperd." fluister ik tegen Tq waarna ik een kus op zijn voorhoofd druk."Sarah ik wil je niet opjagen maar je hebt nog een uur de tijd." ik draai me om en kijk mijn moeder in paniek aan." hij moet nog gepoetst worden en ingevlochten worden!" mijn moeder antwoord niet, inplaats daarvan begint ze me te helpen met Tq te borstelen en in te vlechten.

Na een half uur zijn we hier mee klaar." ik ga hem losrijden." mompel ik meer tegen mezelf dan tegen mijn moeder.Ik stop mijn oortjes weer in en alweer galmt feel real van Deptford Goth door mijn oren.Dat is het liedje waar ik zodadelijk mijn proef met Tq op rij dus ik moet het zowat helemaal vanbuiten kennen.Terwijl ik Tq aan het losrijden ben zie ik Aniek de buitenpiste inkomen met haar pony.Geweldig.Haar pony is echt een geweldig beest,hij zou zo elke proef kunnen winnen maar Aniek is er best bang van dus doet haar pony met haar wat hij zelf wil.Moest ze nu eens aardig zijn zou ik haar wel helpen als haar pony haar er weer eens afgegooid heeft maar nee ze denkt dat ze alles is omdat ze alle dure spullen heeft, ze heeft een hoofdstel bezet met swarofsky steentje, wie heeft dat nu?!

"Sarah het is aan jou." ik schrik uit mijn gedachten en knik.Mijn moeder opend te poort waarna ik haar volg vanop Tq.Eenmal ik in de binnenpiste ben geef ik mijn gsm af en ga op het juiste punt staan.Ik groet je jury waarna de eerste klanken van feel real door de boksen klinken.Ik begin mijn proef te tijden en glimlach omdat het best goed gaat.Tq is nog maar vijf jaar dus nog niet zo lang zadelmak en dit is nog maar zijn tweede wedstrijd.Na vier minuten  hoor ik dat de laatste klanken van feel real aankomen.Ik rond mijn proef af en stop op het juiste punt waarna ik de jury weer groet en naar buiten ga.Ik stap Tq nog even uit als Aniek aangereden komt." zo, je boereknol heeft het weer verpest zeker." zegt ze spottend.Ik draai met mijn ogen om het woord boereknol.Het liefst van al zou ik nu Tq's papieren onder haar neus duwen en haar eens laten zien welke goeie papieren hij heeft maar dat doe ik niet,het gaat me ook helemaal niet om zijn papieren.Ik heb hem niet gekocht,-nouja mijn moeder heeft hem gekocht maar je snapt wat ik bedoel-.voor zijn papieren, die ik trouwens maar kreeg na de verkoop maar omdat ik er een klik mee had.Mijn moeder wist wel wat voor papieren hij had maar ik hoefde het niet te weten.Ik negeer Aniek en wandel met Tq weg waarna ik hem afzadel en verzorg." moet je daar niet mee wachten tot alle uitslagen bekend zijn?" " mam ik ga echt niet in de prijzen vallen." antwoord ik lachend.Als je in de prijzen valt moet je nog een ere ronde rijden maar ik verwacht niet dat ik in de prijzen val.

Drie uur later zit ik in mijn jeans in Tq's stal.Tq ligt neer en ik zit tegen hem aan terwijl ik hem over zijn hals aai.Hij is echt het beste wat me ooit kon overkomen.Voor Tq reed ik wedstrijdenmet mijn moeder haar paard,Saga maar die is een jaar gestoreven.Met Saga won ik vaak en was ik op weg naar hogere wedstrijden.Met Tq moet ik van nul beginnen omdat hij nog veel moet leren maar dat maakt me niet uit, het ging me nooit om het winnen maar om het plezier."Sarah ze roepen de winnaars af." ik kijk naar mijn moeder." dus?" " komop je zit erbij!" mijn mond valt open."nee!" zeg ik verbaasd." jaaa!" antwoord mijn moeder terwijl ze staat te springen.Ik sta op en wandel de stal uit." wat doe je nu?Tq moet mee." ik draai me om en kijk Tq aan, hij ligt zowat te slapen."nee hoor." ik wandel naar de piste en de jury roept mijn naam af."waar is je paard?" vraagt één van de juryleden." in zijn stal,ik had hem al afgezadeld omdat ik niet verwachte dat ik er bij was en hij was best moe." de juryleden knikken en overhandigen me mijn beker van de derde plaats, een nieuw halster en een omslag met vijftig euro rijzengeld."bedankt." " we verwachten grote dingen van jou en Tq, net zoals met Saga." ik knik waarna ik wegwandel.Ik huppel vrolijk naar Tq zijn stal en ga weer in het strooi tegen hem aanliggen." je hebt het geweldig gedaan." fluister ik in zijn oor waarna ik een kus in zijn hals druk." klaar om te gaan?" ik kijk mijn moeder aan en volg haar naar de auto.Ik kan niet wachten om mijn bed in te kruipen.

De volgende morgen word ik wakker van mijn gsm.Met een zucht neem ik op." Fleur komop het is acht uur 'smorgens!" zeg ik gelijk.fleur is de enige die zo vroeg op is van mijn vrienden." ik weet het maar zou jij Vera kunnen verzorgen?Ik heb de griep." " ja hoor maar nu ga ik verder slapen, berschap Fleur." Fleur haar pony Vera staat ook in de manege waar ik sta.Zo heb ik Fleur leren kennen.Ik glimlach als ik terugdenk an gisteren en ik kan opslag niet meer slapen.Ik gooi de dekens van me af en wandel naar de badkamer.Ik laat het bad vollopen waarna ik mijn pyjama uittrek en mezelf in bad laat zakken.

"Sarah!" ik schrik wakker als ik mijn moeder hoor schreeuwen."je zit al twee uur in bad komop!" ik besef hoe koud het water heeft en laat het weglopen waarna ik me met warm water vlug was.Als ik gewassen ben trek ik schoon ondergoed, een zwarte skinny, dikke sokken een wit shirt en een dikke trui aan.Ik kijk nogmaals naar buiten.Het is verschrikkelijk hard aan het sneeuwen." mam ik moet Vera ook verzorgen Fleur is ziek." Mijn moeder knikt, ik trek mijn schoenen aan en ik wandel met mijn moeder naar de auto.Mijn moeder werkt van thuis uit dus kan ze altijd mee naar de manege.

Niet veel later staan we op de manege.Als ik Tq aan het borstelen ben zie ik mijn moeder toekijken met glazige ogen.Ze mist Saga." mam wil jij Tq verzorgen anders?" probeer ik.Ik haat het om mijn moeder zo te zien, het breekt mijn hart maar er was niets meer te doen aan Saga's gezondheid,ze had een inwendige bloeding gekregen en in twee uur was het afgelopen met haar.Mijn moeder was er kapot van,ze gaf zoveel om Saga.Ik zie mijn moeder glimlachen waarna ze knikt.Ik overhandig haar de borstel die ik vast heb en knuffel haar kort." ik ga Vera laten loslopen in de piste." ik haal Vera uit stal en vertrek naar de binnenpiste.Als ik buiten wandel naar de piste merk ik gelijk dat het glad is.Voorzichtig wandel ik tot aan de binnenpiste.Als ik de poort wil openen schrikt Vera van een bromfiets die voorbij rijd en toetert.Vera draait zich om waardoor mijn hand in het touw verstrikt raakt en begint te rennen.Ik krijg mijn hand niet los,en begin mee te rennen.Ik zou Vera niet loslaten aangezien ze richting de straat rent maar het touw snijd ongelofelijk in mijn hand.Vera versnelt plots waardoor ik niet meer mee kan en op de grond val,met mijn hoofd als eerste.Mijn hand zit nog steeds vast in het touw.Ik word meegesleept richting de straat.Ik wil roepen maar ik wil Vera niet meer doen schrikken.Alles gaat zo snel.Vera komt tot stilstand in het midden van de straat en voor ik iets kan doen voel ik mezelf het bewustzijn verliezen.