De schaduw van het leven.

2

Sarah's P O V

Ik open mijn ogen en ben totaal verward, ik heb koud mijn hoofd doet verschrikkelijk pijn en ik voel me misselijk.Ik kijk voor me en Vera staat voor me, net alsof ze me beschermt van auto's die zouden kunnen aankomen rijden.Ik ga recht zitten en alles begint te draaien voor mijn ogen, dan besef ik dat ik Vera niet één maar twee keer zie.Ah het zal van de klap zijn.Ik sta op en hijs mezelf op Vera haar rug waarna mijn ogen weer toevallen."Sarah!?" ik open mijn ogen en zie mijn moeder, ook twee keer."wat is er gebeurd?!" ze lijkt in paniek." ik ben gevallen,Vera begon te rennen en ik verloor mijn evenwicht denk ik." ik weet niet goed hoe het exact ging, ik heb teveel hoofdpijn om te denken.Mijn moeder helpt me van Vera af en zet Vera weg.Ik naar Tq zijn stal strompel en de deur opengooi.Ik zet mezelf neer in het stro en sla mijn handen voor mijn gezicht.Ik voel Tq met zijn neus tegen mijn handen duwen.Ik haal mijn handen van mijn gezicht en Tq duwt zijn hoofd zacht tegen mijn borst aan.Ik sla mijn armen om zijn hoofd heen en begin nu zelf ook in paniek te raken." Tq ik weet niet wat er aan de hand is,ik ben bang, ik zie alles dubbel, ik ben misselijk en ik heb verschrikkelijke hoofdpijn." tranen lopen over mijn wangen."Sarah komop we moeten naar Ines." ik kus Tq op zijn voorhoofd waarna ik opsta en mijn moeder de stal achter me sluit.

Eenmaal ik in de auto zit scheurt mijn moeder de weg op naar Ines.Ines is haar beste vriendin en ze is dokter in het ziekenhuis.Ik hou mijn ogen de hele tijd gesloten want alles dubbel zien is echt een angstig gevoel.Ik voel de auto tot stilstand komen en hoor snelle voetstappen richting de auto."Sarah kijk me aan." Ines haar zachte stem klinkt vlakbij.Ik open mijn ogen en kijk Ines aan." ik weet het niet Mieke, ze moet naar het ziekenhuis." Zonder nog een woord te zeggen stapt Ines in de auto." mam waar ga je heen!" hoor ik Dennis schreeuwen.Dennis is Ines haar zoon van zeventien."Sarah moet naar het ziekenhuis." " ik ga mee." Dennis en ik waren als we kinderen waren goede vrienden maar hij kreeg rond zijn veertien jaar verkeerde vrienden en onze vriendschap verwaterde. " nee Dennis." mompel ik terwijl ik mijn handen voor mijn ogen heb." we hebben hier geen tijd voor.We moeten nu gaan."hoor ik Ines zeggen.Hierna start de auto en gaan we naar het ziekenhuis.

Als we in het ziekenhuis komen word ik gelijk in een rolstoel gezet.Ik voel de misselijkheid toenemen hoe meer ik rond me kijk.Ik sla mijn handen voor mijn mond en Ines geeft me vlug een bakje aan.Ik begin te braken.Ik besef dat er iets mis is." komop hoort het niet snel te gaan in de spoed!" zegt mijn moeder in paniek." we zijn hier nog maar vijf minuten." stelt Ines haar gerust.Ik ben dus op spoed.Een dokter komt naar me toe en begint te praten.Ik begrijp niet wat hij zegt, het is net alsof hij fluisterd en ik met muziek in mijn oren zit.Ik zie zijn mond bewegen en focus me op de woorden die hij zegt, ik begrijp het niet.Zonder nog een woord te zeggen word ik op een onderzoekstafel getild en gaat de dokter weg.Na enkele minuten komt hij terug met een bakster in zijn hand.Normaal zou ik zowat wegrennen, ik ben als de dood voor naalden maar het doet me niets,alles is momenteel beangstigend dus die naald kan er wel bij.

Ik denk dat we een kwartier verder zijn en ik ben volledig rustig.Mijn gehoor komt langzaam terug en alles is grappig echt gewoon alles.Ik kijk naar mijn moeder en Ines die onrustig op een bankje naast me zitten." mam jou hoofd staat half op dat van Ines!" zeg ik lachend.Ik voel me net stoned, tenminste ik denk toch dat stoned zijn zo aanvoelt.Alles is grappig en ik kan niet stoppen met lachen." oh dat was best een knappe dokter." flap ik er uit.Mijn moeder kijkt me in paniek aan, alsof ik gek ben geworden." dat komt door de medicatie die ik haar gegeven heb in de bakster, ze is nu rustig maar alles wat ze ziet of hoort zal ze ongelofelijk grappig vinden, ook gebeurd het soms dat mensen alles zeggen wat ze denken." zegt de dokter die aan komt wandelen." is dit hoe het voelt om stoned te zijn?" vraag ik giegelend." ja,zo vergelijken veel patienten het." "dus ik ben stoned?!" schreeuw ik uit.Dit is best een aangenaam gevoel, ik heb geen hoofdpijn, enkel een lichte druk en alles is zo grappig." Sarah hoe voel je je?" " geweldig." mijn lippen tintelen als ik spreek.Ik breng mijn hand naar mijn lippen en streel over mijn lippen."cool." mompel ik." ze zal hier moeten blijven, kan iemand haar kleding en andere spullen brengen?" " ik bel dat Dennis het komt brengen met de brommer." Bij Ines thuis ligt een reservesleutel van ons huis, ik slaag er namelijk minstens één keer in de week in om mezelf buiten te sluiten, en je zal het nooit anders zien dat men mama dan op boodschappen is.Ines belt Dennis waarna mijn mama zegt waar alles ligt en wat hij moet meenemen." ik wil mijn stijltang, en mijn laptop en oh mijn gsm lader en Tq!" schreeuw ik uit.Mijn moeder herhaalt alles tegen de telefoon." liefje alles zal meezijn maar Tq kan niet bepaald in een rugzak." oh.

Ik lig op een kamer in het ziekenhuis en de dokter doet verschillende testen."kun je zeggen hoever ik van je afsta?" wat een domme vraag." je staat pal voor me." antwoord ik."ben je zeker?" dude wat krijgt die kerel?! Ik zie tochwel hoe ver hij van me staat." als ik men arm strek mep ik je zowat in je buik." ik wacht geen antwoord af en strek mijn arm.Ik verwacht dat mijn hand contact maakt met de dokter zijn buik maar dat gebeurd niet.huh?!Ik leun wat naar voor en wiebel met mijn vingers.Nog geen contact."Sarah wat doe je?" vraagt mijn moeder terwijl ze de kamer inwandeld." ik probeer de dokter zijn buik te raken." komop alsof ze dat niet ziet?" dokter Simoens staat meer dan vijf meter van je vandaan." zegt ze zacht.Ik begin te lachen." dat is echt niet grappig mam." dit lachen word best irritant, ik lach steeds,zelfs als ik het niet wil.Ik sta op en wandel vooruit.Ik tel mijn stappen en kom aan vier.Mijn stappen zijn groot, ongeveer een meter.Ik zet nog een stap en bots knal tegen mijn dokter aan." je dieptezicht is aangetast." "oh." ik doe alsof het me niets doet.Het gaat vast zo over.Dokter Simoens begeleid me naar mijn bed waarna hij weggaat om de resultaten van alle testen.

Er word geklopt op mijn deur en ik zie Dennis in mijn deuropening.Ik knipper met mijn ogen maar ik zie hem nog steeds twee keer.Dennis komt naar mijn bed toegewandeld en zet mijn tas naast me.Ik kijk hem niet aan als hij dichter naar me toekomt, ik voel zijn armen rond me heen en ik trek mezelf dichter tegen hem aan.Als hij me na enkele seconden loslaat kijk ik hem aan.Ik hoor Dennis naar adem happen en ik merk hem achteruit gaan.Tenminste ik denk dat hij achteruit stapt, misschien bedriegd mijn zicht me maar mijn oren werken nog goed, zie ik er zo verschrikkelijk uit dat hij zowat naar adem hapt?!" geef me een spiegel." mompel ik." Sara ik denk niet dat dat een goed idee is." hoor ik Dennis zeggen." jij moet zwijgen!" snauw ik hem toe.Hoe erg kan het zijn?Komop zijn reactie was net alsof ik een gedrocht ben!Ik grijp mijn tas en wil die opendoen, voor ik echter mijn tas volledig open heb grijpt Dennis die weg." als ik kon inschatten waar je stond gaf ik je zo een klap in je gezicht!"

voor ik nog meer kan zeggen wandeld de dokter binnen. "ik heb de resultaten." mijn moeder knikt en Dennis gaat aan het voeteind van mijn bed zitten."Komop zeg het nu maar dat ik naar huis kan." zeg ik met een zucht.Dit circus heeft lang genoeg geduurd, ik wil naar mijn bed en morgen gewoon naar Tq." ze heeft, zoals ik verwachte, een verlamde oogzenuw,beschadigd dieptezicht en-" "hallo ' ze' zit hier hoor! Je kan het ook tegen mij zeggen in plaats van te doen alsof ik er niet ben, ik zie misschien niet goed maar met mijn oren is er fucking niets mis!" onderbreek ik dokter Simoens met een schreeuw."Sarah je taal." zucht mijn moeder.Ik hoor Dennis grinniken." oke dus je hebt een verlamde oogzenuw - " " wat wil dat zeggen" onderbreek ik hem weer " dat is de reden dat je dubbel ziet en dat je rechter oog naar binnen gedraaid staat." wat?!Ik knik gewoon maar." ook heb je dus een beschadigd dieptezicht, ik kan nog niet zeggen hoeveel procent, je hebt een zware hersenschudding en mogelijk een kleine bloeding in je hoofd." Ik hoor mijn moeder naar lucht happen waarna ik haar hoor snikken.Ze huilt.