De schaduw van het leven.

9

Sarah's P O V

Ik fiets nog steeds zo snel als ik kan maar ik ga niet snel genoeg naar mijn gevoel.Alles ziet er raar uit door mijn dieptezicht maar ik weet de weg zelfs met gesloten ogen.Na enkele minuten kom in aan aan de manege.Ik spring van mijn fiets en laat die vallen waarna ik het op een rennen zet naar Tq zijn stal.

Als ik aan Tq zijn stal kom stop ik.Zijn stal staat open en is leeg!Ik slik hard en ren naar mijn kastje, mijn kastje staat ook open en is zo goed als leeg.Waar the fuck zijn mijn spullen en waar the fuck is Tq?!Ik ren de stallen uit naar de achterkant van de manege.Als ik daar aankom zie ik mijn moeder staan.Ze glimlacht niet maar ze kijkt ook niet triest, ze heeft een neutrale blik.Ik bijt hard op mijn lip.Ik weet wat nu komt." waar is Tq?!" schreeuw ik terwijl de tranen mijn ogen vullen.Mijn moeder wil iets zeggen als ik wat verder een auto hoor starten.Nee!Zonder te denken begin ik te rennen naar het punt van de manege die uitkomt op de weg.Ik zie een auto die net begint weg te rijden, achter de auto hangt een vanne.Het klepje bovenaan is open.Tq.Ik voel mijn hart gewoon breken terwijl de auto wegrijd.Dit kan ze me niet aandoen!Dit is een droom, een nachtmerrie!De auto is inmiddels op de baan en ik doe het enige wat in me opkomt.Rennen.Ik begin zo snel als ik kan achter de vanne te rennen op de weg.Ik zwaai met mijn armen en roep alles wat in me opkomt,dit alles terwijl de tranen over mijn wangen blijven stoomen."Komop dit kunnen jullie me niet aandoen!Ik heb niet eens afscheid kunnen nemen!" schreeuw ik terwijl ik verder ren.Ik zie hoe de vanne steeds verder voorop raakt.Ik weet dat ik hem nooit kan inhalen, ik weet dat dit geen zin heeft."Tq ik hou van je!Ik kom je zoeken!" schreeuw ik nog.Ik ren nog even door tot de vanne en de auto uit mijn zicht zijn verdwenen.

Ik zak door mijn knieën en laat mezelf gewoon vallen.Dit was het dan.Ik zit midden op de weg maar dat maakt me niet uit, als er nu een auto afgereden komt maakt het me niet uit.Tq is weg, hij is alles voor me.Hoe kan mijn moeder me dit aandoen!De zon schijnt en het irriteert me best,van mij mag het nu regenen.Als het weer mijn gevoelens zou weerspiegelen zou het nu stormen, het zou zo hard stormen dat iedereen die buitenkomt gewoon omver waait door de wind,de regendruppels zouden pijn doen op hun huid en de bliksem en donder zou de mensen laten huiveren.

Ik weet niet hoe lang ik hier al zit, ik zit volledig verzonken met mijn gedachten.Ik schrik op als ik een brommer hoor die vlak naast me stopt.Miles.Miles zegt niets en doet zijn helm af waarna hij naast me komt zitten en me tegen hem aantrekt.Ik reageer niet eens."Saar komop zeg iets." zeg iets?Wat moet ik zeggen he?"komop Sarah.We moeten van de weg af." Ik zeg niets en blijf gewoon zitten.Wat maakt mij het nu uit waar ik zit of wat ik moet!Miles zucht waarna hij me optild en me naar de graskant brengt.Als hij me neergezet heeft neemt hij zijn brommer en verzet die ook.Zonder een woord te zeggen sta ik op en wandel ik weg.Ik hoor Miles me achterna roepen.Ik begin te rennen en ren naar Tq zijn stal.Als ik in de stallen kom kruip ik in zijn stal waarna ik mezelf laat vallen in het stro en met mijn rug tegen de muur ga zitten.

"Sarah ik weet niet hoe je je voelt maar vertel het me op zen minst,ik wil er voor je zijn." Ik schud mijn hoofd.Ik kan het niet geloven dat hij weg is, misschien is dit gewoon een grap, een zieke gestoorde ongepaste grap.Misschien als ik lang genoeg mijn ogen gesloten hou en ze daarna weer open staat Tq plots voor me neer, misschien is dit een nachtmerrie en maakt mijn moeder me zodadelijk wakker.Ik hoop dat het een nachtmerrie is, dat alles een nachtmerrie is vanaf mijn ongeval.Zou ik al zo lang kunnen slapen?" het is niet echt." mompel ik tegen mezelf."Je ontkent het Saar.Ik begrijp dat het nog niet tot je doordringt maar je mag jezelf niets wijsmaken." ik kijk Miles kwaad aan.Hoe kan hij dat zeggen?!

Miles en ik staan voor mijn voordeur, hij stond er op dat hij met me meereed naar mijn huis omdat hij met me in zit.Eigenlijk wil hij volgens mij gewoon controleren dat ik wel degelijk naar huis ging." het komt allemaal goed Sarah.Het vraagt tijd." Ik zucht en rol met mijn ogen.Wat een zever, niets komt goed,het vraagt geen tijd.Er is nooit genoeg tijd zodat ik me weer goed ga voelen.Niemand begrijpt hoeveel Tq voor me betekent, en niemand zal dat ooit begrijpen.Ik geef niet op.Ik moet en ga hem vinden.

Ik zit op mijn kamer, ik ben mijn moeder straal voorbij gelopen en nu zit ik dus op de computer.Ik zit op alle site's waar ze paarden en pony's te koop aanbieden.Overal zoek ik hetzelfde.Tq.Ik weet niet of mijn moeder hem verkocht heeft aan een handelaar die hem op zijn beurt doorverkoopt of iemand hem gekocht heeft die hem echt wil houden.Ergens hoop ik op een handelaar, dan heb ik een veel grotere kans om hem terug te vinden maar ergens hoop ik voor hem dat hij een goede nieuwe eigenaar heeft.Het is algemeen gekend dat handelaars niet zo goed voor hun paarden zorgen.Je snapt wel dat ik met een dubbel gevoel zit. 

Ik zoek nu al uren op het internet maar tot nu toe heb ik nog niets gevonden, ik weet niet hoe ik me daarbij voel.Ik wil hem gewoon terug.Mijn gsm licht op.Het is James.Met een zucht neem ik op." alles oke?" "ja" antwoord ik koel.Ik heb geen zin om er over te praten omdat ik het volgens mij nog niet heel besef." je liegt." "ik wil er niet over praten." geef ik na een stilte toe.Ik hoor James wat mompelen maar ik begrijp hem niet." ik moet gaan." hierna hang ik op.Ik trek de dekens van mijn bed hoger over me heen en zoek verder op internet.

Ik open mijn ogen en til mijn hoofd op.Ik moet in slaap gevallen zijn.Mijn laptop is plat.Ik neem mijn oplader en plug die in mijn laptop waarna ik weer in mijn bed ga liggen en verder begin te zoeken.Dit word een lange dag.Na een uur zoeken word er geklopt op mijn kamerdeur."wat moet je" snauw ik,mijn moeder verwachtend.Het is James."sorry, je moeder liet me binnen en-" "het is oke." James knikt en komt naast me op bed zitten." wil je erover praten?" ik schud mijn hoofd maar begin toch te vertellen.

Na de hele uitleg lopen de tranen over mijn wangen en trekt James me dichter tegen hem aan."het komt-" "als je nu zegt dat het allemaal goed komt ga ik je slaan." kap ik James af.James zwijgt en ik zie een kleine glimlach op zijn lippen." ik zeg niets meer." ik knik en nestel me beter aan tegen James terwijl ik tegen mijn tranen vecht."Ik ben er voor je he." ik knik tegen James zijn borstkast aan.Ik zie James naar mijn laptop staren." wat was je aan het doen?" " ik zocht Tq." James knikt waarna hij de laptop op zijn schoot neemt." kom dan zoeken we samen."

Ik glimlach om het gebaar.Het is echt lief, ik weet niet hoe het komt maar momenteel voel ik me beter bij James dan bij Miles.Oke Miles is mijn beste vriend maar bij James voel ik me ook echt goed, ik kan het niet goed uitleggen, het is anders."wat ga je doen als je hem vind?" zonder denken antwoord ik." ik neem terug wat van mij is." James kijkt me fronsend aan." Dus je zegt nu dat je een paard gaat stelen." Ik schud mijn hoofd." je kan niet stelen wat bij jou hoort." James zegt niets meer en daar ben ik blij om.

Een maand later

We zijn een maand later,ik heb Tq nog steeds niet gevonden,toen Miles hoorde dat ik hem nog steeds zocht verklaarde hij me gek.Hoe kan hij nu niet begrijpen dat dit voor mij niet zo kan stoppen?Ik heb niet eens afscheid kunnen nemen!Het doet me gewoon teveel pijn om niet te weten hoe het met hem gaat, als ik hem vind en ik zie dat hij het goed heeft en ik kan afscheid nemen dan kan ik het misschien een plaats geven, als ik zie dat hij ook maar iets te kort komt neem ik hem gewoon mee.James en ik komen steeds beter overeen en als ik eerlijk ben geef ik toe dat ik meer voor James voel dan vriendschap.Ik weet niet of James meer dan vriendschap voor mij voelt maar het lijkt wel zo,welja soms lijkt het zo." je bent in gedachten verzonken?" Ik kijk James aan en knik gewoon maar."Wat denk je er van als we deze week eens iets gaan eten samen?" " Als een date?" zeg ik lachend,oke stiekem was die vraag gemeend maar ik doe maar alsof ik aan het grappen ben." "als jij dat ook wil." Ik voel een glimlach op mijn gezicht komen waarna ik knik.Je kan niet geloven hoe blij ik hier mee ben.