De schaduw van het leven.

8

Sarah's P O V

Twee weken heeft het geduurd tegen dat mijn ogen er weer normaal uitzagen.Blijkbaar moesten ze de operatie aanpassen en iets doorsnijden aan mijn ogen waardoor er aderen waren gesprongen.Ik snap het nog steeds niet maar dat maakt ook niet meer uit.In die twee weken is mijn leven veranderd.Mijn moeder dreigt er mee Tq te verkopen, en dat gewoon omdat ik niet doe wat ze vraagt.Nouja niet doe wat ze vraagt.Ik moest van haar na de operatie weer naar school.Gewoon de dag erna alsof er niets freaky aan me te zien is en ja je kan het al raden.Ik ging niet.Mijn moeder dwong me keer op keer maar ik kwam niet eens van mijn kamer af als ze thuis was.

Vandaag is de dag waarop ik weer naar school zou gaan maar eerlijk ik heb geen zin.Ik heb besloten om met Miles te brossen." mam ik ga naar school!" roep ik waarna ik snel het huis uit ren.Miles staat me al op te wachten met de brommer waarna we naar een parkje gaan.Als we in het parkje aankomen valt het gelijk op dat er niemand is.Oke dat is best normaal want iedereen zit op school.

Na twee uur zitten Miles en ik vrolijk te praten.Ik heb Miles geen één keer gezien in die twee weken maar dat was mijn schuld.Hij kwam elke dag langs maar ik liet hem gewoon niet binnen.Uren heeft hij me proberen overhalen om mijn slaapkamerdeur open te maken maar ik wilde niet dat hij me zo zag.Ik wilde niet dat hij me leelijk zou vinden.Ik weet dat dat misschien opervlakkig zou zijn maar komop het zou me echt breken als Miles me anders zou bekijken.Nee ik ben niet verliefd op hem ofzo maar hij is gewoon mijn beste vriend geworden en dat wil ik graag zo houden.In de verte zie ik een groepje jongens afkomen.Miles zijn glimlach lijkt opslag verdwenen te zijn. " ken je die?" vraag ik zacht waarop Miles knikt.

De jongens komen dichter en begroeten Miles één voor één met zo één of andere rare groet die eindigd in een omhelzing." zo Miles wie is dat?" ik kijk de jongen aan.Gelijk vallen zijn fel blauwe ogen me op." Sarah.Sarah dit is James." ik glimlach naar de jongen die dus James heet en luister al snel niet meer wat Miles verteld.James zijn ogen zijn zo blauw dat je zou denken dat ze kleurlenzen zijn, hij heeft witte rechte tanden.Zijn blondbruine haren zijn iets langer dan die van Miles en de wind wapperd er vrolijk doorheen.Ik vraag me af of zijn haar zo zacht is als het er uitziet."ow!" ik schrik als Miles me met zijn elleboog in mijn ribben port.Ik kijk hem verward aan terwijl ik mijn pijnlijke ribben vasthoud." we moeten gaan." ik kijk Miles weer verward aan.Hoezo ik heb nog een hele dag?Ik knik gewoon maar en zeg gedag tegen de drie jongens die ik niet eens de naam van weet." dag James." James glimlacht en geeft me zijn gsm aan." wil je je nummer geven?" ik knik en typ snel mijn nummer in zijn gsm waarna Miles ma zowat meesleurt aan mijn arm.

"waarom moeten we weg?" Miles rolt met zijn ogen om mijn vraag waarna hij me een helm aangeeft." omdat James geen goeie jongen is." "Hij is een vriend van je?" Miles zucht."Een kennis.Hij is niet goed.Ga er gewoon niet mee om Sarah." ik zeg niets en stap vanachter op Miles zijn brommer.Tot mijn verbazing rijd hij naar Tq.

Als ik bij Tq aankom denk ik terug aan mijn moeders woorden.Ze gaat hem verkopen.Ik weet dat ze het meent, mijn moeder dreigt niet gewoon nee ze doet het gewoon echt.Tranen vullen mijn ogen waarna ik snel naar de stal van Tq ren.Als ik de stal open sla ik mijn armen om zijn hals en laat mijn tranen vloeien.

"Sarah?" ik was vergeten dat Miles hier ook was.Ik voel zijn hand op mijn schouder en ik trek mezelf dichter tegen Tq aan.Ze mogen hem niet van me wegnemen."komop saar, als het gaat over wat ik over James zei moet je weten dat ik het zei om je te helpen." ik schud mijn hoofd tegen Tq zijn vacht." ze gaan hem van me afnemen.Mijn moeder wil hem verkopen." Ik voel hoe Miles wat trekt aan mijn schouder waarna hij me in een vloeiende beweging ronddraait en me vastneemt.Ik sla mijn armen rond zijn hals en druk mijn gezicht tegen zijn borstkast terwijl ik verder huil." ze meent het vast niet." ik schud mijn hoofd." dat doet ze wel." Miles zegt niets en zo staan we een tijdje stil zonder dat iemand ook maar iets zegt.

De volgende dag lig ik in bed te wachten tot mijn moeder komt van haar neus maken.School heeft haar gebeld gisteren, ik hoorde het toen ik thuis was.Tot mijn verbazing heeft ze er nog niets van gezegd." ik ben even weg!" schreeuwt ze kwaad naar boven.Ik antwoord niet want ik hoor gelijk hoe de deur dichtgeslagen word.Ik besluit James een sms te zenden.Oke Miles zei dat ik dat niet moet doen maar serieus Miles hoeft niets te beslissen voor mij.

Een uur later wandel ik naar het parkje waar ik James gisteren zag.We hebben afgesproken.Oke ja ik zou op school moeten zijn maar eerlijk het kan me gestolen worden.Ik weet dat ik Tq toch ga verliezen dus nu me inzetten heeft ook geen zin meer het is gewoon te laat.Ik zuch en verdring deze gedachten als ik James zie aankomen." hee." ik glimlach gewoon maar en klim op de skate ramp waarna ik ga zitten.Al snel zit James naast me.Ik moet echt mijn best doen om me te focussen op wat hij zegt, ik raak steeds afgeleid door zijn ogen.

Ik zit nog steeds met James in het park als mijn gsm als een gek begint af te gaan.Ik kijk wie het is en zie gelijk dat het Miles is.ik druk af, ik kan nu niet opnemen want hij weet wellicht dat ik toch afgesproken heb met James en ik hoef geen preek.Gelijk belt Miles me terug." momentje" mompel ik tegen James waarna ik opneem."Sarah!waar ben je?" hij klinkt gehaast." bij een vriend." " oke waar ik kom je halen." ik zucht en schud terwijl zachtjes mijn hoofd." nee ik heb het best naar mijn zin ik zie je morgen of ik hoor je straks wel."  "Sarah we kunnen later wel afspreken als je iets belangerijk moet doen." ik draai me om en kijk James aan.Kon die zijn mond niet houden?Ik hoop dat Miles het niet-" Is dat James?!" schreeuwt hij gelijk.Jup hij heeft het gehoord." euhm ja." geef ik dan maar toe.Ik ga niet liegen tegen Miles." kun je niet gewoon naar me luisteren?!Ik zeg je dat hij geen goeie jongen is!" Miles schreeuwt zo luid dat zelfs James het kan horen.James kijkt me met een ongemakkelijk gezicht aan." Miles ik doe wat ik wil, je hoeft niet jaloers te zijn hoor!" snauw ik en druk vlug af.Oke ik weet dat Miles niet jaloers is maar ik wist gewoon niets anders te zeggen.

" was het nodig om zo hard voor hem te zijn?" ik kijk James verward aan.Zo hard was ik nu ook weer niet voor Miles.Miles overdrijft gewoon en dat stoort me."ik was niet hard en hij verdiende het." James knikt en begint al snel te vertellen over vrienden van hem.Ze geven een feestje en hij vraagt of ik wil komen.Ik weet niet of dat een goed idee is.Ik bedoel mijn moeder is nu al kwaad, wat zou ze me dan naar een feestje laten gaan." ik zie wel." James knikt tevreden.

Als ik om zeven uur 'savonds thuiskom is mijn moeder niet thuis.Ik wandel door het huis opzoek naar een briefje maar ik vind er geen.Ik besluit haar te bellen, oke ik heb nu even geen goede band met men moeder maar ik ben best bezorgd ze is nooit zo laat nog weg zonder briefje te leggen.Haar telefoon gaat over op voicemail na een paar keer rinkelen."geweldig." mompel ik tegen mezelf.Ik bel haar nog een paar keer maar het is steeds hetzelfde.Met een zucht wandel ik uit het huis en neem mijn fiets.Ik weet dat ik niet mag fietsen van de dokter maar ik wil naar Tq en ik wil niet aan Miles vragen om me te brengen.

Ik fiets rustig door de straten naar de manege als mijn gsm gaat.Miles belt me maar ik druk af, hij gaat vast moeilijk doen.Ik fiets verder als mijn gsm weer gaat.Ik kijk op het scherm en zie dat mijn moeder belt.Met een opgeluchte zucht neem ik op." waar ben je?" "bij Tq." antwoord mijn moeder koeltjes waarna ze ophangt.Wat doet ze bij Tq?Ze heeft helemaal niet gezegd dat ze naar hem toe ging?Ik begin sneller te trappen op de pedalen van mijn fiets.Ik voel mijn hart in mijn keel kloppen, mijn handpalmen zweten en ik heb een droge keel maar het enige waar ik me op kan foccusen is om zo snel mogelijk bij Tq te raken.