De schaduw van het leven.

4

Sarah's P O V

Mijn ouders zijn maar een half uurtje gebleven aangezien mijn vader moest gaan slapen, omdat hij bakker is werkt hij de hele nacht dus is het maar normaal dat hij overdag slaapt.Hij beloofde me om morgen ochtend binnen te springen als hij klaar is met werken en mijn moeder komt 'savonds langs zodat ik de rest van de dag niet de hele tijd alleen ben.Ik lig al een hele dag in bed en verveel me steendood, ook heb ik best zin in een sigaret.Mijn ouders weten niet dat ik rook dus ik kan hun geen sigaretten vragen.Mijn moeder zou flippen als ze weet dat ik rook.Ik zucht en zap wat op tv, er is echt niets te zien.

Om vijf uur 'savonds word er op mijn deur geklopt.Het is Dennis en hij duwt een rolstoel voor zich uit." wat doe je hier en wat doet die rolstoel hier?" ligt er nog iemand die we kennen in dit ziekenhuis misschien?" we gaan wandelen, nouja ik ga wandelen en jij gaat zitten." ik schud mijn hoofd." ik kan best wandelen." Dennis zucht waarna hij me serieus aankijkt." komop je word hier vast gek binnen en je mag enkel buiten als iemand er bij is, oja voor iemand het vraagt ik ben je broer." mijn broer? Ik kijk Dennis nietbegrijpend aan maar knik dan toch.Ohja ik mag enkel met familie buiten maar hoe heeft hij de dokters kunnen overtuigen dat hij mijn broer is?Ah het doet er niet toe.Ik trek mijn schoenen aan en Dennis helpt me in mijn jas, niet dat ik dat niet zelf kon maar ik vond het best lief.

Buiten aangekomen wandeld Dennis naar de zijkant van het ziekenhuis waar hij een sigaret aansteekt.Hij kijkt me met een grijns aan." wil je ook een sigaret?" ik schud hevig mijn hoofd.Dennis weet niet dat ik rook." komop Sarah, ik heb gisteren je hele kamer ondersteboven gezocht naar je stijltang, ik heb je sigaretten heus wel gevonden." zegt hij lachend.Oh juist ja."Als je het ook maar aan iemand zegt dan doe ik je iets aan." zeg ik met een grijns op mijn gezicht.Dennis bijt plechtig op zijn vingers."beloofd." ik knik waarna hij me een sigaret overhandigd en zijn aansteker.Als ik naar zijn aansteker kijk zie ik dat er allemaal gekleurde bolletjes op staan.Dit is mijn aansteker!" hoe kom je aan mijn aansteker?" " ik heb alles die ik kon vonden van sigaretten en aanstekers uit je kamer gehaald en hier in mijn rugzak zitten, je weet nooit dat je moeder op je kamer komt." ik glimlach gewoon terug en rook mijn sigaret op.

Rond zes uur vertrekt Dennis en ik lig weer in mijn bed, ik voel mijn ogen dichtvallen en hoop op en goede nachtust.

De volgende morgen word ik wakker om zeven uur.Als ik naast me kijk zie ik mijn vader in een stoel zitten, hij slaapt." papa." zeg ik met een hese stem.Mijn vader opent zijn ogen en glimlacht naar me." heb je goed geslapen?" ik schud mijn hoofd, weer werd ik om het uur wakker gemaakt maar ik besluit dat niet te zeggen, ik wil niet dat hij zich zorgen zou maken.Mijn vader en ik zijn tien minuten aan het praten als mijn kamerdeur open gaat,zonder kloppen.Daar staat de verpleegster,Lieve wiens naam totaal niet bij haar past." je kan nu douchen." " ik douch me straks als mijn vader weg is." antwoord ik zo vriendelijk mogelijk ondaks ik het best boertig vind dat ze zomaar mijn kamer binnenkomt zonder kloppen." nee straks kan dat niet, het is nu of niet." zegt ze kwaad." dan word het niet." wat denkt ze wel?Mijn vader is hier nogmaar net die douche moet maar wachten, alsof ik binnen een uurtje niet in de douche kan gaan." zo werkt dat hier niet jonge dame, je doucht je nu en wel nu direct." ik zie mijn vader vanuit mijn ooghoek rechtstaan, hij gaat vertrekken.Ik wil helemaal niet dat hij nu al vertrekt, hij is hier pas!" als het zo zit." mompel ik terwijl ik opsta, ik heb nu zo een soort van stok met wieltjes waar mijn bakster aanhangt.Ik zeg geen woord en wandel mijn kamer uit.Als die denkt dat ze deze slag gewonnen heeft is ze mis.Dom mens dat ze is, wie denkt ze wel dat ze is?!Ik sta op koken en loop de ruimte die aangeduid staat als douche straal voorbij, richting de lift.

Lieve komt me achterna gelopen en ik versnel mijn pas,Ik druk herhaaldelijk op het knopje van de lift.Ik voel hoe Lieve mijn arm grijpt.Ik draai me om en kijk haar woedend aan,zij kijkt kwaad terug." waar denk je dat je heen gaat?" sist ze me toe." naar huis, daar kan ik tenminste wel beslissen wanneer ik douch,mijn vader is hier dus die douche moet maar wachten, aangezien dat niet kan ga ik naar huis." mijn vader staat inmiddels naast me.Ik weet dat hij zich schaamt voor mijn bitchy gedrag maar dat maakt me ook niet uit.Ik zie mijn vader al niet veel als ik thuis ben omdat hij na zijn werk eet en vervolgens slaapt, weer opstaat om te eten waarna hij gelijk naar zijn werk vertrekt voor de hele nacht dus ik laat hen hier niet mijn tijd met mijn vader afpakken! "je kan niet naar huis." antwoord Lieve spottend." goed dan ga ik naar een ander ziekenhuis!" schreeuw ik." wat is hier aan de hand?" de lift gaat open en dokter Simoens stapt uit de lift." dat kind wil niet in de douche." ik zucht en gooi mijn ene arm in de lucht." dat mens is mis, ik wil wel douchen, als mijn vader weg is." dokter Simoens zucht." Lieve ze kan best later in de douche." zegt de dokter vriendelijk.Ik glimlach naar hem." kom pap." ik draai me om en wandel naar mijn kamer.

Als ik op mijn kamer ben begint mijn vader te lachen." Je bent net je moeder,als die ergens geen zin in heeft doet ze het ook niet." ik glimlach."Je moeder heeft naar Fleur haar vader gebeld om te laten weten wat er gebeurd is." ik knik als teken dat ik luister en hij verder kan praten." ze wensen je beterschap." ik knik weer,komop ze wensen me beterschap?Fleur kan best eens op bezoek komen of een sms zenden om me dat zelf te zeggen.

Na een uur is mijn vader weg, ik druk op het belletje en zuster Lieve komt mijn bakster even losmaken zodat ik in de douche kan.Ze zegt geen woord.Ik neem alles wat ik nodig heb en ga naar de douches.Lieve volgt me tot in de douches." je kan gaan." mompel ik.Ik ga me niet uitkleden als zij hier staat hoor.Lieve rolt met haar ogen en gaat weg waarna ik me kan douchen.

Twee weken later.

Eindelijk!Eindelijk mag ik vandaag naar huis.Ik heb alles gemist van kerst en nieuwjaar maar dat geeft niet aangezien ons gezin dat toch niet viert omdat mijn vader te veel moet werken met deze drukke periode.Mijn vader en moeder kwamen elke dag op bezoek, net zoals Dennis, iedereen hier denkt dus dat Dennis mijn broer is en zo kon ik elke dag naar buiten om te roken.Nouja iedereen, dokter Simoens denkt dat Dennis mijn vriendje is en ik heb hem dat laten denken want anders had hij me nooit buiten laten gaan met hem.Voor de rest is enkel Shirley op bezoek geweest en wat familie.Fleur heb ik zelfs niet gehoord in die twee weken en ja daar ben ik kwaad voor, oke dat ze niet langskomt begrijp ik want het ziekenhuis is voor haar best ver maar een smsje zenden of eens bellen is niet teveel moeite toch?Ook stoort het me best dat ik niemand van mijn andere vriendinnen heb gezien maar dat vind ik best oke want ik wilde ergens niet dat iedereen me zo zag.Ik had dus gehoopt dat mijn oog weer normaal zou staan maar dat is niet het geval.Ik moet binnenkort naar een specialist in antwerpen en die gaat me opereren.Alleen is er een redelijk lange wachtlijst.Ik weet niet hoe morgen gaat gaan, morgen moet ik terug naar school maar ik zou nog liever hier in het ziekenhuis blijven, ik heb er helemaal geen zin in om aangestaard te worden, ja zowiso zal ik aangestaard worden, ik zie er niet uit met mijn oog.

Mijn moeder komt mijn kamer binnen en ik zet mijn zonnebril op, ofja Dennis zijn zonnebril.Hij zei dat als ik me er beter door voel ik best zijn zonnebril mag lenen tot mijn oog weer goed staat, sindsdien draag ik die zodra iemand binnenkomt.Ik voel me erdoor minder een freak want je ziet het totaal niet door die zonnebril."liefje ben je klaar?" ik knik en volg mijn moeder die mijn tassen draagt naar de uitgang.Aan de lift zie ik zuster Lieve afkomen.Ik blijf staan aan de lift en wacht tot ze dicht genoeg is." dag zuster!Tot later!" roep ik overdreven vriendelijk.Mijn moeder lacht kort waarna we in de lift stappen. Ik voel me gelukkig nu, ik mag naar huis." zie je het zitten morgen?" mijn moeder bedoeld school.Ik schud mijn hoofd terwijl ik me niet probeer af te vragen hoe morgen zal gaan.