De schaduw van het leven.

3

Sarah's P O V

Dennis is niet veel later vertrokken.De medicatie is uitgewerkt waardoor ik niet meer moet lachen en ik begin alles te beseffen.Ik begin te huilen, mijn moeder trekt me gelijk tegen haar aan." rustig maar alles komt goed." sust ze me.Ik kan maar aan één iets denken.Tq." mam verkoop Tq nooit oke?" "tuurlijk niet, lieverd toch." "zweer het." " ik zweer het" ik heb de bevestiging nodig." zweer het op Ines en Dennis en op papa!" mijn moeder knikt.Een verpleegster komt binnen."het is tijd om te gaan slapen." ook hallo." ik kom morgen op bezoek en je vader ook." ik knik.Mijn moeder kust me op mijn voorhoofd waarna ze samen met Ines wegwandeld uit de kamer."zou je wel eens uit mijn spullen willen blijven." ik kijk de verpleegster ongelovig aan." ik leg alles weg voor je." " dat kan ik toch zelf wel!" schreeuw ik kwaad."geweldig, heb ik weer zo ééntje die kwaad is op de wereld." mompeld ze tussen haar tanden." ga!" beveel ik de zuster.Ze rommelt gewoon verder in mijn tas.Komop het is al erg genoeg dat ik hier ben laat staan dat iemand door mijn spullen gaat die ik niet ken!"ga!" schreeuw ik zo luid ik kan.De verpleegster kijkt me woedend aan." Lieve ga maar ik help haar wel." ik kijk naar de deuropening en zie dokter Simoens staan.Ik rol met mijn ogen, dat mens heet Lieve maar ze is een echte bitch. Lieve knikt en wandeld weg."oke welke pyjama wil je?" vraagt de dokter." raak mijn spullen niet aan." mompel ik voor hij mijn tas aanraakt.Hij tilt mijn tas op en zet die naast me." druk maar op het belletje als je omgekleed bent." ik knik.Ik haal een pyjama uit mijn tas en besef dan dat ik nog steeds een bakster in heb met een andere pijnstiller.Ik weiger om op het belletje te drukken.Ik sta op mijn bed en tast de muur af opzoek naar de kapstop waar mijn bakster aanhangt.

Na tien minuten prutsen heb ik de bakster van het haakje gekregen en prop ik die door mijn mouw van mijn shirt.In dit proces haper ik vijf keer aan de naald van mijn bakster in mijn arm.Laat me zeggen dat dat echt pijn doet.Ik trek mijn pyjama shirt aan en besluit mijn bh aan te houden,geen idee waarom maar ik heb geen zin om hier zonder bh te zitten in mijn pyjama.Als ik mijn pyjama broek aanheb druk ik op het belletje en ga naar de badkamer.Ik ga vlug naar de wc en stop de rand van mijn bakster in mijn mond om die vast te houden, ik weet dat die niet plat mag liggen omdat er anders lucht in mijn bloedbaan kan komen.Ik was mijn handen waarna ik de bakster weer vastneem.Ik besluit in de spiegel te kijken.Zo erg kan het gewoon nie zijn.Ik kijk in de spiegel en zet gelijk een stap achteruit.Ik was mis, zo erg kan het wel zijn.Dit is niet erg!Dit is afschuwelijk.Mijn rechter oog staat inderdaad gedraaid, mijn iris en mijn pupil dus ook staan zowat helemaal in de hoek naar mijn neus toe.Ik blijt hard op mijn lip en ga de badkamer uit.Dokter Simoens staat me op te wachten." gaat het?" ik probeer met mijn ogen te rollen, dat gaat dus enkel met mijn linker." wat denk je, ik zie er uit als een fucking gedrocht!" schreeuw ik,de tranen vormen zich in mijn ogen maar ik ga niet huilen." het komt weer goed hoor." het komt weer goed hoor." doe ik dokter Simoens na.

" je moet goed rusten, ik moet deze plakkers bij je aanbrengen zodat we je hartslag kunnen zien op de monitor." ik knik gewoon en ga liggen in bed.Ik zie mijn tas op de grond staan aan de kast, mijn gsm ligt op tafel." mag ik mijn gsm?" vraag ik terwijl de dokter de plakkers bij me plakt." nee je moet rusten,overdag mag je je gsm wel even, net zoals je pc maar nu echt niet." ik knik gewoon maar.Dokter Simoens hangt mijn bakster weer op waarna hij prutst aan een apparaat en gelijk hoor ik een irritant gepiep." kan dat af?" dokter Simoens schud zijn hoofd." dat is je hartslag." dan is mijn hartslag fucking irritant." probeer te slapen, af en toe zullen verpleegsters bij je komen kijken en als je iets nodig hebt moet je op het belletje duwen,mijn shift zit er op.Tot morgen Sarah." ik negeer hem en sluit mijn ogen.Ik mis mijn moeder, was ik nu maar thuis maar nee die verpleegster stuurde mijn moeder weg.Ik kan haar niet eens smsen want ik kan onmogelijk aan mijn gsm.Ik sluit mijn ogen en val in slaap.

" kun je je ogen openen?" what the fuck?!Ik word wakker en open mijn ogen.Een verpleegster staat voor mijn bed en zonder een verder woord te zeggen schijnt ze met zo'n lampje in mijn ogen en doet ze onderzoeken." ik sliep?" mompel ik kwaad.Ik kan er niet tegen dat ik wakker gemaakt word." sorry we moeten de eerste nachten regelmatig testen doen,om te kijken of alles oke is." "wel ik leef nog, ik kan nog praten dus ga nu maar." ik draai me om en sluit mijn ogen weer.Ze zijn hier serieus gek.Dokter Simoens zegt dat ik moet rusten en vervolgens maken ze me wakker?

"open je ogen eens." fuck niet weer!Dit is ondertussen al de hele nacht aan de gang, om het uur komen ze met schele lampjes in mijn ogen schijnen en aan dat hartmonitor geval prutsen.Ik sta op koken." als je nu niet weggaat en me niet laat slapen geef ik je een klap in je gezicht!" schreeuw ik kwaad.Oke ik weet dat ze haar werk doet maar wie zou nu niet kwaad worden als ze je telkens wakker maken.Zonder nog een woord te zeggen gaat de verpleegster weg.Na tien minuten besef ik dat ik naar de wc moet.Dat ook nog.Ik druk op het rode knopje een wacht tot iemand die rotte draden van me afhaalt.

Een half uur.Een half uur zit ik te wachten!Ik heb er genoeg van.Ik zoek naar mijn bakster en neem die van het haakje.Als ze niet komen doe ik het toch lekker zelf.Ik trek alle plakkers van mijn lichaam en ga uit bed.Het aparaat begint een verschrikkelijk lawaai te maken maar ik negeer het.Terwijl ik langs de tafel loop grijp ik mijn gsm en ga naar de wc.In de wc stop ik mijn gsm vlug in mijn bh en ga naar de wc.Als ik op de wc zit word de deur met een ruk open getrokken.Het is de verpleegster." wat denk je dat je aan het doen was?!" oh die is kwaad." naar de wc gaan?" dat ziet ze toch wel?" je kan niet zomaar je plakkers afdoen." ik zucht." euhm als ik naar de wc moet en ik bel, dan wil dat zeggen dat ik naar de wc moet en wel zo snel mogelijk, niet binnen een uur ofzo." de verpleegster doet de deur dicht waarna ik van de wc kom mijn pyjama broek aantrek en mijn handen was." ik was opweg." antwoord de verpleegster als ik de deur open." voor of na dat aparaat flipte?" snauw ik.Ik weet ook wel dat ik het signaal naar het aparaat zond dat ik geen hartslag meer had en het daarom flipte maar wat moets ik doen?Ik mijn broek plassen? De verpleegster zegt niets en hangt mijn bakster op en plakt de plakkers terug.Als ze weg ik haal ik mijn gsm uit mijn bh en stuur naar mijn moeder.' ze zijn hier gek!Ik moet goed rusten maar vervolgens maken ze me om het uur wakker en zitten ze met lichtjes in mijn ogen.Ik zeg het je ze hebben ze niet op een rijtje!<3 ' niet veel later krijg ik antwoord." Sarah, leg je gsm aan de kant ik kan me niet inbeelden dat je die mag hebben nu.Het is voor je gezondheid, slaap nu maar.tot morgen<3' ik stop mijn gsm onder mijn hoofdkussen en sluit mijn ogen.

De volgende morgen word ik wakker en zit mijn moeder met mijn vader op de bank in mijn kamer.Er staat warm eten voor me." is dit mijn ontbijt?" vraag ik verward." het is middag, maar ik zou het niet eten het smaakt naar troep." zegt mijn vader lachend.Ik grinnik en proef van de purree, hij heeft gelijk.Het is net lijm in mijn mond.Mijn vader haalt een zakje uit zijn rugzak, waar wellicht nog wat spullen voor me inzitten." hier." ik open het zakje en de geur van verse chocoladeboterkoeken vult mijn neus.Mijn vader is bakker." geweldig dankje!" met veel smaak eet ik de boterkoeken op.

A.N ik vertrek vrijdag op reis, ik weet niet of ik er wifi zal hebben dus het kan zijn dat ik niet update tot ik terug ben.