Now and Forever ( A CharDawn Fanfic )

Chapter One (1)

*Chapter One*

.

.

.

"welcome back Rachelle." sabi ni Tweenie nung sinalubong niya ako sa airport. anyway si Tweenie ay ang bestfriend ko na bading simula nungvgradeschool kami, actually halos magkapatid na ang turing namin sa isa't-isa.

"na miss kita Tweenie." at saka niyakap ko siya ng mahigpit.

"i miss you too friend." at niyakap din niya ako. "oh nasan si Carmina?" tanong niya pagkabitaw niya sa akin.

"nasa comfort room, pero lalabas na rin un."

"ah ganun ba, eh di sa kotse na lang natin siya antayin."

"osige mauna ka na, tatawagan ko lang siya para sasabihin na sa kotse na lang niya tayo puntahan.."

"sige bilisan mo at marami tayong pagku-kwentuhan." pagka-alis niya ay tinawagan ko agad si Carmina.

* Carmina's POV *

* KRING !! KRING !! *

.

.

.

kinuha ko ung phone ko sa bag at sinagot ang tawag. " hello ma, palabas na ko asan ka?"

"Andito na ko sa kotse ng tita Tweenie mo, sumunod ka na lng ditu."

"ok mom, sige susunod na ko diyan, bye!" pagkatapos nun ay nilagay ko na ulit ung phone ko sa bag nang may lalaking bumangga sa akin at natapon ung hawak niyang juice sa damit ko.

"oh im sorry i'm really sorry." paulit ulit niyang sabi."uhm.. here.." dinukot niya sa bulsa niya ang puting panyo at ipinunas a damit ko." im sorry di ko sinasadyang mataponan ka ng juice."

ngumiti ako bago nagsalita."it's ok, i'll change my clothes na lang." Kinuha ko yung panyo at pinunas sa damit ko.

"are you sure it's ok??"

"yah ! it's ok, parehas naman po tayong may kasalanan ei.. parehas po kasi tayong hindi tumitingin sa dinadaanan natin kaya ayan nagkabanggaan tayo."

ngumiti lang siya sa akin.

"why??" nagtatakang tanong ko sa kanya.

"akala ko kasi magagalit ka at sisigawan mo ko."

"i'll never do that, at bakit ko naman po gagawin un?"

"wala karamihan kasi ng mga teenager na katulad mo eh ganun ang first reaction, kaya nga nagulat ako nung ngumiti ka at sinabi mo magpapalit ka na lang ng damit."

ngumiti ulit ako sa kanya."siguro po ngayon alam nyu na, na hindi lahat ng teenager sa mundo eh ganun ang magiging reaction kapag nataponan sila ng juice sa damit?"

tumawa siya."i like you, i like your attidude mukhang maayos ka'ng napalaki ng magulang mo."

"your'e right, pinalaki po ako ng nanay ko na marunong rumespeto at gumalang sa nakakatanda sa akin."

 "then tell to your mom that i congratulate her."

"huh??? why??"

"dahil succesfull siya sa ginawang pagpapalaki sayo, dahil meron siyang mabait at magalang na anak."

"thank you."

"sige i have to go, again im sorry." umalis na siya.

pero hindi pa siya nakakalayo ay tinawag ko ulit siya. " sir!!" lumingon siya sa akin " ung panyo mo!"