Now and Forever ( A CharDawn Fanfic )

Chapter Four ( Ang Pagkikita )

* Chapter Four *

* Frank's POV *

Hanggang ngayon hindi ko pa rin makalimutan ung babaeng kasama nina Eduard at Carmina, pala-isipan pa rin sa akin ung mukha nung babae dahil kamukha ito ni Rachelle, pero medyo malayo ako kaya baka kahawig lang ito ni Rachelle at saka kung Rachelle un ibig sabihin.... si Eduard ang napangasawa niya? at si Carmina ang naging anak nila? - Bigla ay may lungkot akong naramdaman, hindi ko alam kung bakit pero parang nasaktan ako dahil kung si Rachelle nga un, ibig sabihin mabilis siyang naka-move sa nangyari sa aming dalawa, pero mabuti na rin un atleast napunta siya sa mabuting tao tulad ni Eduard.

* Kring ! Kring ! Kring ! * (si Jessie tumatawag)

"hello?"

"hello Frank? how are you?"

"ok lang.. bakit ka napatawag?"

"wala.. i just miss you." base sa pananalita ni Jessie parang naglalambing ito.

"ako na-miss mo?? parang sa pagkakatanda ko kahapon lang ung huli nating pagkikita."

"un nga ei ... isang araw lang tayong hindi nag-kita, na miss kita agad.."

"hmm.. osige para di mo ko ma-miss, hindi muna ko papasok sa work, ibibigay ko sayo ang buong araw ko."

"huh ! naku wag na Frank, ok na sa akin ung maka-usap kita sa phone.. tsaka alam ko nmang kailangan ka sa opisina kaya wag ka na umabsent."

"wag ka'ng mag-alala wala nman akong masyadong gagawin sa opisina bukas kay ok lang na umabsent ako."

"pero -"

hindi ko na siya pinatapos mag-salita. "wala nang pero pero ok? i've made a desicision and that's final.."

"oh sige ikaw ang bahala."

"sige matulog ka na, kailangan ikaw ang pinaka-magandang babae bukas at hindi mangyayari kung may eyebag ka dahil sa puyat sa pakikipag-usap sa'kin sa phone."pagbibiro ko sa kanya at halatang natuwa siya dahil narinig ko'ng tumatawa siya sa kabilang linya.

"haha sige na nga matutulog na ko para di ako mapuyat..Para ako ang pinaka-magandang babae bukas.."

"sige gudnyt! i love you.."

"i love you too Frank.." ibababa ko na ung telepono nung bigla ulit siyang nagsalita."wait Frank.."

"bakit?"

"may gusto ko'ng sabihin sa'yo ei..."

"anu?"

"tumingin ka muna sa labas.."

tumingin nman ako."oh ayan naka-tingin na ako."

"anung nakikita mo?"

"umuulan.."

"alam mo Frank ang pagmamahal ko sayo parang ulan.."

"bakit?"

"kasi WALANG HANGGAN..parang ulan walang hanggan ang pag-patak sa bubong.."

Bigla ay natigilan ako sa sinabi ni Jessie, bigla ko kasing naalala si Rachelle...

- FLASHBACK -

Nakaupo kami sa bench sa may veranda habang parehas kaming nakatingala  sa langit at pinagmamasdan ang malakas na buhos ng ulan.

"Frank?" sabi ni Rachelle.

"hmm?"

"akala ko tulog ka na.."

"bakit gusto mo na ba'ng pumasok sa loob?"

"hindi .. ok pa nman ako dito."

niyakap ko siya."nilalamig ka ba?"