Now and Forever ( A CharDawn Fanfic )

Chapter Two (2)

*Chapter Two*

.

.

.

*Frank's POV*

Kasama ko ngayon ang girlfriend ko'ng si Jessie dito sa napaka-memorable na restaurant na ito at inaantay namin ang pamangkin niya na inaanak ko na si Gabriel. Anyway kaya ko sinabi na memorable ang restaurant na ito dahil dito naganap ang isa sa mga pangyayari sa buhay ko na hinding hindi ko makakalimutan 18 years ago ,at sa tuwing napupunta ako dito paulit-ulit ko lang naaalala ang mga pangyayari noong araw na iyon at hanggang ngayon nasasaktan pa rin ako kapag naalala ko.

- FLASHBACK -

hinawakan ko siya sa braso nang maabutan ko siya. "Rachelle wait." pigil ko sa kanya

"Please Frank hayaan mo na ko'ng umalis dito."

"Rachelle let me explain.it's not what you think.." 

"it's not what i think?! so anung gusto mo'ng isipin ko sa nakita ko??"

"Rachelle wala un, hindi ko -----" hindi na niya pinatapos pa ang sasabihin ko dahil nagsalita ni siya agad..

"let me go." mahinahon niyang sabi pero nararamdaman ko na galit na galit siya sa akin.

"Rachelle, please listen to me.."

"Please lang Frank, bitiwan mo na ko."

Pero hindi ko siya binitiwan dahil gusto kong makapag-usap kami dahil hindi ko hahayaan na maka-alis siya sa lugar na yon na hindi ako nakakapagpaliwanag.. Kaya gagawin ko ang lahat para pakinggan niya ako kahit lumuhod pa ako sa harapan niya, dahil ganun ko siya kamahal at ayokong mawala siya sa akin. wala akong paki-alam kung marami mang tao ang nakatingin sa amin ngayon dahil ang mas mahalaga sa akin ngayon ay makapagpaliwanag kay Rachelle.

kaya lumuhod ako sa harap niya at niyakap siya nang mahigpit.. "Frank tumayo ka na dyan.hayaan mo na ko'ng umalis." sabi niya na habang sinusubukan niyang tanggalin ang mga kamay ko na nakayakap sa kanya pero mas hinigpitan ko ang kapit para hindi niya ito matanggal.

"Rachelle makinig ka nman sa akin, mahal na mahal kita hindi kita kayang lokohin."

"pwede ba ayoko nang makinig dyan sa mga kasinungalingan mo." kumalas ako sa pagkakayap ko sa kanya dahil nasaktan ako sa sinabi niya.

tumulo ang mga luha sa mga mata ko. "Rachelle... im sorry ! " un na lang nasabi ko habang pinagmamasdan siyang lumabas ng restaurant.

- END OF FLASHBACK -

"Frank ? Frank are listening to me?" si Jessie ang nagsalita, kanina pa pala lumilipad ang isip ko at hindi ko napansin na kanina pa pala niya ako kinakausap.

"ha?" sagot ko na parang wala sa sarili."ah oo, anu nga ulit sabi mo?"

"hay naku Frank wala ka na nman sa sarili mo.."

"im sorry, may iniisip lang kasi ako."

Hinawakan niya ung kamay ko na nakapatong sa table. "hon, di ba sabi ko sayo kapag nasa labas ka na nang office mo hindi mo na dapat iniisip ang work?"

"i know, hindi ko nman nakakalimutan un ei, kaya promise hindi ko na ulit iisipin ang work kapag nasa labas tayo."

ngumiti lang siya. "teka bakit wala pa si Gabriel?"

"sabi niya malapit na siya dito, pero kung naiinip ka na pwede na tayo mag-order."

"oh sige order na tayo."

----------------------------------------

*Carmina's POV*

Nasa parking area ko ng restaurant na kakainan namin ni papa, sabi niya kasi dito ako mag-antay sa kanya pero hanggang ngayon wala pa rin siya, naiinip na ko at gusto ko nang pumasok sa loob pero baka magalit un kapag pumasok na ko mabuti pa tatawagan ko muna siya, kinuha ko ung phone ko at saka tinawagan siya.