Chapter 12

99 0 0
                                    

 Medyo mahaba sa bare with me :) lol. Okay, song ko for this chapter is 'Take a Chance' by Luigi D' Avola, I like his song so much and I got inspired by the lyrics of the song and because of Jefro and Pauline's situation, I thought it would be a nice song to describe this chapter and the following chapters. :)) Listen to it if you don't know the song and i'm sure you'll understand why I picked it for this chapter and the chapters ahead. :)) Have fun reading! xx

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

PAULINE'S P.O.V

Pag-uwi ko ng bahay, sinalubong ako ni Tricia."Tricia, anung nangyari?" tanong ko, she just looked at me, parang sobrang worried siya. "Mas maganda siguro na si Tita na ang mag-explain sayo, Pau." sagot niya, I nodded my head. Kinakabahan na tuloy ako. Paano kapag masama ang naging epekto ng away na 'to between my parents sa family namin? Naglakad pa kami ng unti tas nakita ko si Mama, nakaupo sa isasa mga upuan ng gazebo namin looking down, parang sobrang seryoso ng pinag-awayan nila. Lumapit ako, "Ma?" tanong ko, inakyat niya ulo niya at napatingin sa akin, my heart sank just looking at her. her eyes were red and puffy, sira na yung make-up niya, she looked hurt and exhusted, "Pau" sabi niya, almost a whisper, tas tumayo na siya at yinakap ako. Ang higpit ng yakap niya sa akin tas narinig ko na umiiyak na siya. She looked so beaten down, never have I seen my Mom like this. I hugged back, rubbing my hand on her back to calm her down. "Ma? Ano bang nangyari?" tanong ko sa kanya, she pulled away, "Your Dad cheated, Pau." Sagot niya, nanlaki mga mata ko and I felt my eyes watering, paano niya nagawa 'to kay Mama? Sa amin? Medyo tinulak ko si Mama para maalis yakap niya sa akin at tumakbo paloob ng bahay, I heard my name being called pero wala akong pake, galit ako. Galit na galit. Pagpasok ko, nakita ko si Papa sa sala, kasama si Kuya, he had his head in his hands. Napatingin siya sa akin, tumayo at lumapit pero lumayo ako, "Pauline..... I'm so sorry." Mahinang sabi niya, galit ako, galit. "PA?! ANO BA 'TO?!!? AKALA KO BA HINDI MO SASAKTAN SI MAMA?!?" I snapped at him. "Anak, please." Sabi niya, taking a step forward, I backed up again, "ANO PA?! SASABIHIN MO NA HINDI MO SINASADYA?! KASI, I WON'T ACCEPT THAT! I REALLY WON'T! I HATE YOU!" Sigaw ko ulit pero nagulat ako, sinampal niya ako. Right across the cheek. Napatayo si Kuya, "Pa!" Sigaw niya, "Anton!" Sigaw ni Mama, hindi ko napansin na nandun na pala si Mama at Tricia sa likod, pumunta agad si Mama sa tabi ko at tinignan mukha ko, "Pau, I'm so sorry. Sorry." Sabi ni Papa, tinignan ko lang siya, inalis ko hawak ni Mama sa akin, "I can't believe you, Pa. Ayaw ko na." Sinabi ko bago ako umiyak, tumakbo ako paalis pero narinig ko na may tumatakbo sa likod ko, biglang may humatak sa wrist ko and pulled me back para harapin siya, si Kuya. "Pau" mahinang sabi niya, I used my free hand to wipe my eyes, "Kuya, okay lang ako. Paalisin mo na muna ako. I need time. Baka may masama pa akong masabi." Sabi ko, beginning to feel my eyes stinging. He nodded his head and gave me a smile bago niya ako pinaalis. Tumakbo na ako palabas and went to the park, umupo ako sa may gilid ng pond, medyo malayo sa bench na pinag-upuan namin ni Ranz kanina at sinabi niya sa akin kung ano yung totoo. Kaunti lang tao dito, mostly mga batang nagtatakbuhan pero nakaupo ako sa pinakaback ng park kasi quiet and peaceful dito, I took my phone out, trembling hands and my eyes stinging from all the tears. I called him, I called my best friend which I needed by my side right now, I dialed his number and waited to hear his voice. Once nawala na yung ringing, I heard his voice.

"Pau?"

"J-Jefro"

"Anong nangyari?"

"Jef, I need you."

"Asaan ka?"

"Nasa park, alam mo na kung saan."

If it's Meant To BeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon