If it's Meant To Be

Chapter 13

*Fast Forward* 

(Free period after lunch)

PAULINE'S P.O.V

We started planning yung gagawin namin sa Buwan ng Wika. Yung binigay kasi sa aming theme is 'Harana', may gumagawa pa ba nun? Hahahaha. Ayun, nagsabihan na ng mga sino may roles and stuff, ako nga nagulat sa role ko eh! Ako yung haharanahin, friends ko si Tricia and Andi. Tas ang manghaharana, si Carlo which means, we'll have to spend most of our times together kasi magpaparctice ng lines eh. Yung tutulong sa kanyang mangharana is Jefro,Kiel, and Francis. Gusto Kita by Gino Padilla kakantahin namin tas may version din nun sila Daniel,Enrique, and Khalil. Ayun, ngayon, nakaupo kami ni Carlo, magkatabi. Ang awkward nga eh. "Carlo! Pauline!" sabi ni Ms. Aquino, napatingin kami, "May kissing scene kayo dito ha." Sabi niya. Nanlaki mata ko, "Wait! What?" Tanong ko, "May k-kissing scene kami?" Tanong ko ulit. "Oo! Baka manalo tayo kapag ginawa natin yun!" Sabi ni Ms. Aquino. "Oo nga Pau! Ayaw mo bang manalo?" Tanong ni Carlo, tinignan ko siya, "You approve of this?" Tanong ko, "Hmm....... Okay lang." Sagot ni Carlo. Tumingin ako sa kanya pati kay Ms. Aquino, "Sige" sagot ko, Ms. Aquino clapped her hands happily. "Okay. Okay. We'll practice tomorrow!" Sabi ni Ms. Aquino, I just sighed. What the hell is wrong with Carlo? Ang unusual ng kilos niya ngayon. Sa tingin ba niya, bati na kami? Hindi pa noh. Alam ko, I need to act sweet at parang walang nangyari sa amin. That would all be fake. Pero, I can't stop thinking of the sparks I felt between us earlier. Parang, hindi pa rin nawawala yung feelings ko sa kanya. Hayyyy....... Ano ba 'to?

CARLO'S P.O.V

Hmm..... I'm gonna kiss Pauline? This would be fun. Hahaha. "Pau, bati na ba tayo?" I just blurted out from no where. "Hindi pa" sagot niya. Shit! Hindi pa pala! "Ha?" "Oo. Hindi pa naman tayo bati eh. Do you think I would forgive you that easily after all that you've done?" Sabi niya, I just looked at her, "How can I prove to you that I'm sorry?" Tanong ko, "Ba't ako tinatanong mo? Di ba ikaw malakas sa mga babae? Tas hindi ka marunong magsorry? Pati pa naman yung pagsorry mo sa akin, ako pa gagawa?" Tanong niya sabay tayo. Ininis ko ata. "Ms. Aquino, may I go to the washroom?" Sabi niya, Ms. Aquino nodded her head tas lumabas na siya. Biglang tumabi sa akin si Jefro, "Nux. May kissing scene sila oh." Asar niya. "Okay lang sayo?" Tanong ko, "Ha? Oo naman! Ba't naman hindi magiging okay?" "Eh, di ba gusto mo si Pau?" Sabi ko, he just looked at me, "Okay lang." Sagot niya. Tas nag-usap pa kami and he filled me up on some missed events dito sa campus nung wala ako. "Alam mo bang break na si Pau at Ranz?" Tanong ni Jefro, "Ha?!" Sigaw kong patanong, "Shh! Oo!" Sabi ni Jefro, "Kailan pa?", "Kahapon lang." "Bakit naman?" "Dinare lang pala si Ranz na magustuhan si Pauline. Ayun, inamin na ni Ranz na fake. Tas nagbreak na sila." Sabi ni Jefro, "Kawawa naman pala si Pau." Sabi ko, "Oo nga eh." Sagot ni Jefro. Ayun, nagkwentuhan pa kami ng kung ano-ano. Kawawa naman si Pau........ Sira ulo din pala 'tong Ranz na 'to eh! Sinabi niya, hindi niya sasaktan si Pauline, pero, ano ginawa niya? Patay talaga siya sa amin nila Daniel.

PAULINE'S P.O.V (Again! Sorry)

Nung paglabas ko ng classroom, naglakad na agad ako papuntang CR, nung malapit na ako, bigla kung nakasalubong si Ranz, pabalik na siya ng classroom nila. I just looked down and walked faster. He grabbed my wrist. Yung area kasi sa may CR, wall lang, medyo malayo kasi mga CR sa classrooms. "Pauline" sabi niya, hinarap na niya ako pero I still looked everywhere. Hindi nga lang sa mukha niya. "Uy. Ano ba?" Sabi niya ulit. Making me face him pero tinigasan ko mukha ko para hindi niya masyadong maiusog. "Pauline naman. Wag mo namang gawin sa akin 'to." Sabi niya, "Do what, Ranz? Di ba, ikaw yung nanakit? Ikaw yung nanloko?" Sabi ko, "I said I was sorry, Pau." Sabi niya, It took all my courage to look at him, "Hindi maaayos ng sorry mo yung mga nangyari, Ranz. Hindi ganun kadali yun! Masakit yung ginawa mo kaya don't expect me to forgive you that easily. Sana you won't experience what I've gone through with you, Ranz." Sabi ko sabay alis ng kamay niya, pumasok na akong CR leaving him hanging there. I hate him, I hate him so much. I hate him for making me trust him that easily. I hate him for making me love him that easily. I hate him for doing this to me. Lastly, I hate myself for believing love does exist. Pagpasok ko ng CR, wala namang ibang tao dun, kaya pumasok na ako sa isang stall. Umiyak ako bigla. Silent tears, tuloy-tuloy. Just seeing Ranz's face makes me remember all the stupidity I did. Umiyak ako ng umiyak, I wiped all my tears away at I did my stuff na. Pagkalabas ko, naghilamos ako and did everything para hindi mahalata na I've been crying. Paglabas ko ng CR, nandun pa rin si Ranz. Naglakad na lang ako ng mabilis, "Pau, just give me a chance to explain. Kapag nag-explain na ako, you'll get what you want. Lalayuan kita. Promise. Just let me explain." sabi ni Ranz. "Fine. After school. Sa park." Sabi ko, ngumiti siya. "Wala namang ibang nakakaalam nung nangyari, di ba?" Tanong ko, he nodded his head and smiled, "Sige na, see you later." Sabi ko, "Same" sagot niya, umalis na ako pagkasabi niya nun. Pagdating ko sa classroom, sinabi na ni Ms. Aquino yung final plan namin. Hanngang 30 minutes yung time limit ng buong performance namin. Ganito,