"Sshhh.. tahan na Glai.. nanaginip ka lang.. andito ako oh.." - pag aalo ni Rhian habang yakap siya nito ng mahigpit.."Akala ko iniwan mo na ako, akala ko mag isa na lang ako.. Rhi, hindi ko kaya, hindi ko kaya na mawala ka sa kin.." - Glaiza, she's sobbing into her shoulder
Si Rhian, hindi niya alam anong gagawin anong isasagot..
How can she answer if siya sa sarili niya, hindi niya din alam ang sagot..
Definitely, she love Glaiza so much..
Pero iniisip niya din pano balang araw? Ayaw niya makitang mawala lahat ng pinaghirapan ni Glaiza ng ganon na lang ng dahil sa pag ibig na meron sila.
Hindi niya namalayang umiiyak na din siya. Pareho silang nahihirapan, hanggang kelan ba nila kailangan itago ang lahat? Gusto man nilang ipagsigawan sa mundo ang pagmamahal nila, mahuhusgahan lamang sila.
Bumitaw si Rhian sa pagkakayakap at hinawakan ang magkabilang pisngi ni Glaiza.
"Glai, kahit na anong mangyari, I will always be right there.." - pointing to Glaiza's chest, where her heart is.
"Hindi man ngayon, alam kong soulmates tayo.. hindi man ngayon Glai, dadating ang panahon na kakayanin nating ipagsigawan sa mundo na mahal natin ang isa't isa" - At unti unting tumulo ang mga luha sa mata ni Rhian
"Rhi.. don't tell me.... Rhi naman.. are you planning to finish this whole thing? Rhi.. ayoko ng ganyang mga salita.. natatakot ako... " - Glaiza can't control her emotions, you can hear her sobbing and crying..
Rhian hugged her tight
"Ssshhh... No.. no... Im not.. God Im so messed up! Why is it so complicated.." Rhian, she's controlling the emotions, she dont want to hurt Glaiza..
"Rhi.. pls.. wag mo ko iwan ha? Hindi ko kaya.. " -Glaiza
At niyakap siya muli nito.
-----------------
Dumating ang umaga..
"Hi good morning..." - Rhian
Naabutan niya si Glaiza sa kitchen, preparing their breakfast..
She gave her a back hug and a kiss on her cheeks
"Masarap gumising araw araw na ganito ang aabutan.. ay nope, masarap din yun minsan sabay na magluluto or ipagluluto din kita..." habang naka back hug pa din si Rhian kay Glaiza..
Glaiza just smiled, still busy preparing their first meal for that day.
"Smile lang talaga Ms. Galura?" Si Rhian habang nakapatong ang head niya sa may shoulder ni Glaiza habang naka backhug
"Well, Ms. Howell.. alam mo naman impossible pa sa pag ulan ng isda sa Pilipinas yan nasa isip mo.." - si Glaiza habang patuloy sya sa pagluluto
"Well, Im still hopeful.. dreams never end.. right?" - Rhian
"O sige na.. nga pala, anong oras ang call time mo sa taping? I'll be on the set later.. may scenes yata kami ni Kuya Dong.." - Glaiza habang nilalapag sa lamesa yun bacon and eggs
"This morning.. so after breakfast i have to go para umuwi sa place ko makapagbihis and ayos.. " - si Rhian habang paupo sa silya..
"Ganon ba? Sige na kain na tayo para maaga ka maka start.." - Glaiza
"Uuhhmm, Glai?.. " -Rhian habang nakain ng bacon
"Yes?" - Glaiza
"I love you.." - Rhian habang nakatitig naman to kay Glaiza
YOU ARE READING
Constant Lufu (A RaStro FanFic)
FanfictionConstant Lufu means Same Love Does time matter if the person you are looking for is a part of your past? This is RaStro through time Enjoy..