Constant Lufu (A RaStro FanFic)

It Hurts Me More

Rhian's POV

Pagka cut ni Direk hindi na muna ako bumangon..

Gugulatin ko lang naman si Glai, yun lang naman talaga ang pumasok sa isip ko..

Pero ako yata ang nagulat..

Nagulat ako nun marinig ko siya. Parang iiyak siya sa sobrang takot, tapos bigla niya ako inembrace at parang naka lean ako sa chest niya habang nakapikit lang ako, dinadama ko yun heartbeat niya, grabe ang lakas ng pintig! Nakonsensya naman ako kaya ngitian ko sya pero di ko pa minumulat ang mga mata ko..

Hindi ko inakala na sa pagbukas ko ng mga mata ko, yun cute anime eyes niya ang unang makikita ko.

I swear, I was drawn too much with those set of eyes. It was like I am looking through her soul, yun bang kapag nakikita ko sila para akong pumapasok sa mundo niya. Siya lang ang nakikita ko.. ganon yun naramdaman ko

Ngayon ko lang naman na scan ang face ni Glai ng malapitan, ang ganda niya.. kahit most of my encounter sa kanya dito lagi siyang nakasimangot sa kin or kaya ay pagalit, lumalabas talaga yun ganda niya lalo na ng moment na to imagine, para akong bata na naka "craddle" sa fragile arms niya.. then those eyes giving justice to her worried face...

Ugghh! Rhi.. stop.. baka kung ano na isipin nila!

Idagdag mo pa ang panunukso ng Director namin.. ang bait di ba?

And nun sinabi ni Direk na di kami ang magka partner dito, is that really a joke? its half meant right?!

Anyway, at least tumawa na si Glai, akala ko kasi naasar siya sa ginawa ko, hehe she's such a sport.. and eto pa aalalayan pa ako sa pagtayo ko, kaso parang..

"Wait... OUCH!!" yun lang nabanggit ko ng makita ko na namamaga na pala yun isang paa ko, must be the impact kanina, naipit at nagasgas nun pagkadapa ko..

Mataas naman pain tolerance ko kaya the moment na naigalaw yun paa ko dun ka lang naramdaman yun sakit..

"RHI!! YOUR FOOT! ITS... ITS SWOLLEN!" - Glaiza

Daig niya pa na parang siya yun nasaktan sa taranta niya..

"Relax lang Glai, Im fine! Naipit lang yan kaya ganyan.." i assured her I am, yes may pain but bearable naman

"OH NO IT'S NOT OKAY! YAN NA NGA BA SINASABI KO KAYA SA SUSUNOD PLS IPAGAWA MO NA SA IBA YUN MGA STUNTS NA GANITO?!"- Glaiza

"Hala! Glaiza Galura! Daig mo pa si Mama ko kung mag alala dyan, hehe kalma ka lang.. OK lang yan.." -ang cute niya mag worry..

"Halika na nga dalhin kita sa tent.. dahan dahan lang.." - Glaiza

Nun nasa tent na kami hindi sya talaga mapakali sa paglalagay ng ointment at ice pack sa paa ko..

Nakaupo ako sa couch habang si Glai naman naka upo sa maliit na stool, yun mababa lang para maabot niya yun paa ko..

Nasa ganito kaming position, nakafocus sya sa paglalagay ng ice bag sa paa ko kaya di niya nakikita na nakatitig ako sa kanya..

Naiisip ko lang, bakit ganito sya ka alaga sa kin, to think naman na dito lang kami nagkakilala.. yun ibang staff and co actress and actor hindi nman ganito..

Am I overthinking or di kaya...

When suddenly, napansin ko na parang nagalaw ang mga balikat niya..

OMG, is she sobbing?

Is Glaiza crying?

"Hey Glai! Naiyak ka ba?" Nag aalala kong tanong kasi bigla sya tumahimik tapos nahikbi

"Ahhmm.. No!.. wala to.." -Glaiza

"Kung wala eh bakit di ka makatingin sa kin?" - Rhian

I leaned down to see her face, cupped it and now we are face to face, again.. inches apart..

"Yan ba ang hindi umiiyak?" I almost whisper it kasi malapit na malapit naman ang mga mukha namin..

"Its nothing.. i just felt guilty.. kasi kundi naman dahil sa kin hindi ka mapipilayan.." she said looking straight into my eyes..

"Ssshhh Glai.. its definitely OK.. ano ka ba ako ang bratty dito noh.. kaya yan nangyari, dont overthink ok?! Hmm?" - Rhian

She just nod and she just continue applying ice pack..

Then I got an idea..

----------------

Glaiza's POV

Nawindang talaga ako ng makita ko na may injury siya sa paa..

Ang unang pumasok kasi sa isip ko if only I'm more careful kanina sa scene at mas nacalculate ko sana, hindi sana maiipit yun paa niya..

It hurts me more kapag nakikita ko na nahihirapan siya maglakad papunta sa tent namin..

Kaya pagkababa ko sa kanya sa couch, kumuha agad ako ng ice pack, some ointment sa first aid kit na dala ng staff and hinanap ko yun stool para makaupo ako sa may paanan niya..

Dahan dahan ko nilagyan ng ice pack yun paa niya para mabawasan yun maga..

"Ang tanga tanga mo Glai, sana kasi pinilit mo na lang na iba nang gumawa nun eh, ayan nakasakit ka pa, not just anybody, si Rhian pa talaga, yun girl crush mo pa talaga.." nasabi ko na lang sa sarili ko..

Hindi ko namalayan naiiyak na pala ako

Ano ba Glai ang OA mo na ha.. (sambit ko sa sarili ko)

Di ko namalayan na kausap na pala ako ni Rhi, nagulat ako ng hinawakan niya ang mukha ko at nilapit sa maganda niyang mukha.

Dyahe naman, nakita niya na umiiyak ako, mapula ang mga mata, may luha at nmumula ang ilong

Pero eto ako parang bata na nagsusumbong sa kanya..

"Its nothing.. i just felt guilty.. kasi kundi naman dahil sa kin hindi ka mapipilayan.." totoo naman kasi, hindi ako nag triple ingat

Pero nakakatuwa yun reaction niya..

Para siya nagpatahan ng bata..

Kaya umoo na lang ako sa kanya..

Nagulat ako sa sunod na sinabi niya..

"Glai, gusto mo talaga makabawi?!" -Rhian

Napatingin ako sa kanya..

Ano kaya papagawa niya sa kin o hihilingin?!

----------------------

Hindi nila alam nadidinig ni Marian sa labas ng tent ang usapan nila..

------------------------

AN: OK NAPADAMI YATA UD KO TODAY..

PERO OK LANG..

SORRY NAPASAMA SI MARIAN HAHAHA..

ABANGAN NIYO PO YUN KASUNOD HA? THANK YOU

RaStro For Keeps ❤