∆ SONU AŞK ∆

~ Chapter One ~

O gün hava diğer günlere gore daha çok soğukdu kar soğukluğu iliklerine kadar işlemiş bir şekilde ilerliyordu Isabella. Aklında sadece dün geliştiremediği projesi vardı. Belki de bugün o çok sevdiği işinden kovulacaktı, düşünmeyi bırakıp bahane aramak istedi ama İsabellanin yalan söylemesi köpeklerin uçması kadar zor ve imkânsızdı.
Bankaya gelmişti. Yine kapıda arkadaşları karşıladı onu. Sahte bir gülümsemeyle;
- Günaydın. Dedi
Aynı samimiyetsizlikle karşılık aldı.
- Günaydın tatlım. Dedi Lena.
Ondan hoşlanmazdı. Sürekli onun hakkında konuşur ama asla arkadaşlığını bitirmezdi. Saat 8.53 dü. Ve bankanın müdürü ve metresinin arabası uzaktan göründü. İyice korku sardı İsabellayi. Bay Throchmorten gulerek yaklaştı.
- Günaydın Bayanlar. Projelerinizi sabırsızlıkla bekliyor olacağım. Biliyorsunuz ki bu projeler de başarılı olan kişi mudur yardımcısı olarak işe devam edecek. Başarılı olmayan da bugün son kez bankaya adım atacak. Saat 10.00 da projeleri inceleyeceğim. Özellikle sen Isabella, şaşırtı beni. Dedi ve uzaklaşarak içeri girdi.
Lena yine sınır bozucu sesiyle;
- Ah tatlım başarısız olmaya hazır ol. Dedi ve gulerek gitti. Ne yapacağını bilemeyen Isabella kendi kendine " Evet Bay Throchmorten sizi hiç bir şey yapmayarak şaşırtacağım " dedi. Herşey bu kadar basit olsaydı keşke. Başarısız olup o Lenanın pişkin suratını görmek istemiyordu. Aklına gelen tek şey neden yapamadığını açıklamaktı.
Aslında daha önce hazırladığını ve son dakika kazara üzerine kahve döktüğünü söyleyecekti. Gerçekten de öyleydi. İnanabilmesi için hemen Jo teyzesini arayarak kahve dökülmüş projesini almasını istedi.
Zaten İsabellanin hayatında bir köpeği ve Jo teyzesinden başka birisi yoktu. Anne ve Babasını bir kazada kaybetmiş ama kendisi o kazada sağ çıkmıştı. O gunleri Jo teyzesiyle birlikte zor atlatmıştı. Annesinin en büyük hayali onu tam bir asil bankacı olmasını bulunduğu yerin her zaman üst seviyede olmasını isterdi. Bu yüzden Isabella işine dört elle asılırdı.
~~~~
Saat 09:45 olmuştu Isabella teyzesinin yetişemeyeceğini düşünürken bir den kapıdan teyzesi koşarak girdi. Isabella sevincini saklayamıyordu. Teyzesine öperek teşekkür etti. Jo teyzesi ne olduğunu anlamamış halde uzaklaştı. Kapının açılmasıyla birlikte soğuk tüm bankayı kaplamıştı. Gergin olan hava daha da gerilmişti.
Saat tam 10.01 di Bay Throchmorten kapısını açtı ve " Evet Millet hazırsak başlayalım " dedi ve ilk olarak John'u çağırdı.
Isabella korkuyla bekleyip sunumda demesi gerekenleri düşünürken birden Lena geldi. " Bu kahve kokulu proje ile gerçekten kazanacağını düşünmüyorsun değil mi ? " dedi. Aslında haklıydı ama belli etmeyecekti haklı olduğunu. " İşine bak tatlım " dedi zar zor Isabella. Lena yanından uzaklaşırken herkesin duyacağı bir biçimde, " Millet çok yormayin kendinizi gidecek isim belli" dedi. Tüm banka kınayıcı şekilde gulerken ordan kaçmak istiyordu ama yapamazdı annesi duysa çok üzülürdü.
John saat 10.29 da çıktı. İçerden Bay Throckmortenın sesi duyuluyordu. " Sen buna proje mi diyorsun bu projeyi bankanın yeni sloganı ve kampanyası yapacağız bana ne cüretle bunu getirirsin" diyerek bağırıyordu. İçini daha çok korku kapladı Isabellanın. Sıra Lenadaydı. Kendinden emin şekilde ayağında stelettoların sesi yankılanarak odaya girdi. Eteğini kivirdigi aslında iş değil amacının yakışıklı Bay Throckmorten olduğu açıkça belliydi. Gerilim yine artmıştı. İçerden gülme sesleri geliyor, ve çok keyifli oldukları anlaşılıyordu. Isabella korkuyla gideceğini ve şimdiden Lena onunla alay ederken ne diyeceğini düşünüyordu. Lanet olası kahve dökülmeseydi iş kesin onun olacaktı.
Saat tam 11.02 de Lena içerden çok mutlu şekilde çıktı işin ilginç yanı girerken kapalı olan düğmeleri açıktı eteginin boyu bile değişmişti. Hemen hemen herkes anlamıştı içerde neler olduğunu ve hangi projeler hakkında konuştuklarını.
Lena yaklaşarak geldi ve " Cilvelen biraz Isabella kullan kendini " dedi. Fikrinin ne kadar saçma geldiğini belli edecek şekilde " Ben genelde vücumda ki beyin kısmını kullanıyorum " dedi ve güldü. Lena bozulmuş bir halde uzaklaştı. Sıra Isabelladaydı. Korkuyla içeri girdi. Ve anlatmaya başladı...