169

16 1 0
                                    


Artık hayatta yaşamaya sebeb olacak bi sebeb kalmadı.
Kendimi boş bi odada , yapayalnız hissediyorum. Nefesim boğazıma düğümlenmiş , her nefes alışım da canımı yakıyor. Kimse için kararlarımın bi önemi kalmamış. Ben hariç herkesi mutlu etme çabasındayım. Benim mutluluğumun bi önemi kalmamiş. Onlar ne ile , nasıl , nerede mutlu olacaklarsa beni de oraya sürüklüyorlar. Bu çok acı verici. Herkes bu hissi ,duyguyu hissedemez. Belki de sadece yaşayanlar bilir.
Ben en iyi bilenlerdenim. Bu duygu tam da tüm benliğimi sarmış bi şekilde uzaklaşmak istiyo. Çünkü buna daha ne kadar dayanabilirim bilmiyorum.

Zamana bırakmak herşeye derman olmuyor. Ne kadar beklesenizde gerçekleşmeyecek hayalleriniz , umutlarınız kalır geride ...

E . Başaran



- Yorum yapar , oy verirseniz sevinirim. :)

Söz Defterim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin