ACIMASIZ

Sadece bi gün

**
Sabah hayvan gibi çalan alarma uyanmistim.. Metallica vardı alarmda.. Uyanmamak mümkün muydu ? Tabiki hayır. Kalkıp banyoya gittim. Aynaya baktim. Bakar bakmaz ilk tepkim "Tipini sikeyim" oldu. Gerçekten bu nasıl tipti ? Allahım isyan etmek istemiyorum. Odama çıkmaya karar verdim. Halsizdim. En fazla 4-5 saat uyumustum. Çünkü eve geldiğimde kendimi sırt ustu yatağa atıp gözlerimi tavana sabitleyip saatlerce dusunmustum. Sabah kalktığımda üstün ortuktu. Bilmiyorum artık ne zaman orttum belki de annem ortmustur ha ? Tam bunları dusunurken annem "hadi kahvalti yap okula gitmeden once" demisti. Bidaha lanet okudum. Bugün pazartesiydi dimi nasıl unuturum? Dışarı çıkma hayali kuruyodum oysa... Bi saniye bu kadın kahvaltı mi demişti? İyi de ben en son kahvaltı yaptigimda 6. Siniftaydim. Nerden çıkmıştı ki bu?

**

Hızlı adımlarla okula varmistim. Cebimden telefonumu çıkarıp saate baktım. daha zilin çalmasına 15 dakika vardı. Kantine gitmeye karar verdim.

**

Lanet olsun ya bankada bu kadar sıra yoktur. Sonra sıraya geçtim. Her zaman ki gibi kahve alicaktim. Ama Aziz'inn elinde iki kahveyle yanima doğru ilerlediğini gordum. Gözlerimin içine bakıp gülümsüyordu.. Gözlerinin içi guluyodu lan adeta. Dedim noluyo açıkta bi yer mi var amk. Sonra yanima iyice yaklasip "Begüm kahve içer mısın? Seni beklemekten biraz soğudu ama olsun." diye sordum. aval aval baktım cocugun suratina. "Hadi ama çık su siradanda su kahveleri içelim" Gulumsedim..
-Nereye oturalim?
Elimle pencerenin yanında olan masayi işaret ettim. En iyisi orasiydi galiba.. Pencereden dışarıyı seyredecektim her zaman ki gibi. Ve oraya geçtik. Kahveden tam bi yudum almıştım ki "Begüm seninle bisey konuşmak istiyorum" dedi. Kahveyi masaya bıraktım. Ve 'olur' diyerek gulumsedim. Bekledi... "Ne zaman konuşmayı dusunuyonusun artık konussaan? " salakti bi çocuk valla salak. Ama gözlerinin içi guluyodu lan. Ben ilk defa bi erkegin gözlerinin içinin guldugunu gordum.. Elimi avuclarının arasına aldı.. O an herkesin bizi izlediğine yemin edebilirim. "Bugün okul çıkışı biseyler yapalim mi?" demisti
şaşırmıştım ulan. Dudağımı büzdüm. Ve ellerimi avuclarının arasından çekip kahvemi avuclayip pencereden dışarı bakmaya başladım. "Hadi ama Begüm istersen sinemaya gidebilirizde"  Gözüm bizi izleyen Ceydaya takıldı. Ondan nefret ediyodum. Azize aşıktı biliyorum. Aziz'de ona aşıktı aslında... Ama tüm okul Aziz'e hayrandı. Bu ne demekti şimdi? Benim gibi ezik bi kızla. Bu dusuncelere boğuşurken agzimdan "Olur" kelimesi dokuluverdi. Bende anlayamadım. Nasi bi cesaretle soylediysem artik.. Herneyse.Söz ağızdan çıkmıştı artık bikere. Ama o anın tarifi yok lan. Yemin ederim ki mutluluktan agliycakti çocuk.. Nasıl hayir derdim ki zaten? O yeşil gözleri.. Gülünce kısılıyodu... Gamzeleri.. Parmaklamak geldi içinde. Sonra -Begüm saçmalama- diye geçirdim içimden. Hayır kesinlikle onu sevmiyodum hatta hoslanmiyodum bile. Guvenmicektimde. yemin etmiştim. Sadece bi gunluk biseyler yapicaktik bunca ne sakınca olabilir ki? Yine dusuncelere dalıp gitmisken aniden
zil çaldı. İlk dersti ve  ders matematikti.. Beraber sınıfa çıktık ama o benden bi yaş büyüktü ve onun sınıfı bi ust kattaydi. Beni sınıfa kadar bıraktı.. Ve bizi gören kızların kıskançlık krizine girdiğine yemin edebilirim..