Hayatım boyunca nefret ettim hastanelerden ama 1 yıldır hastanedeydim orada yatıp kalkıyordum ellerimi cama koyup gözyaşlarımı serbest bıraktım o camın arkasında aşık olduğum adam vardı .Özlemiyormusun beni sevgilim öpmeden , sarılmadan , kokumu içine çekemeden ben seni çok özlüyorum , dağınık saçlarını , pembe dudaklarını, sigara kokan nefesini , güven veren sarılışını , kendine öz kokunu çok özlüyorum sen hani güçlüydün sevgilim hani beni asla bırakmayacaktın bak burda tek başımayım sen yoksun yanımda kim koruyacak beni şimdi nerde benim kötü sevgilim , acımasız sevgilim lütfen aç artık gözlerini ölüyorum burda hergeçen gün bitiyorum nefes alamıyorum anlasana seni istiyorum bana bakan sinirli gözlerini , bana bakan herkezi dövmeni özlüyorum herşeyinle seni özlüyorum nolur kalk sevgilim lütfen sırtımı duvara yaslayıp yavaşca yere bıraktım kendimi dizlerimi kendime çekip daha şiddetli ağlamaya başladım . Kalkmıyordu lanet olsunki kalkmıyordu içeriden duyulan sesle hemşireler içeriye koşturmaya başladılar hızlıca yerden kalkıp içeriye girmeye çalıştım ama kapı suratıma kapanmıştı yaklaşık 1 saattir kapının önünde bekliyorum ama kimse çıkmamıştı iceriden içimi kaplayan korku gitgide büyüyordu kapının açılmasıyla sedyede yatan sevgilimi gördüm . Yüzü bembeyaz olmuş ve dudakları morarmıştı gözlerim ağlamamak için direniyordu ama doktorun kurduğu cümleyle gözyaşlarım hücum etmeye başladı evet o ölmüştü bana ölmeyeceğine dair söz veren adam beni bırakmayacağına yemin eden adam ölmüştü !
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SADECE sus
ChickLitSaçma bir hata yüzünden ağır bedeller ödemişti Güneş ! Önce ailesini sonra aşkını kaybetti . Yaptığı hatalar yüzünden hep büyük bedeller ödedi . Şimdi ise ödetme sırası ona gelmişti , amcasının kapattığı aptal hastaneden çıktığında hiçte hoş şeyler...
