danger☁bangtan boys

2

- Halo, pobudka księżniczko... - usłyszałam głos mężczyzny przy prawym uchu

Próbowałam otworzyć oczy ale wydawały się ciężkie jak kamienie. Po kilku próbach odpuściłam. Poruszyłam rękami. Były zawiązane sznurem i przywiązane, chyba do łóżka na którym leżałam.
Swoją drogą, czułam że byłam w samej bieliźnie. Ani śladu po moich ubraniach.

- Nie wierć się tak boże...

- Spierdalaj - syknęłam w stronę tego 'kogoś'

- Grzeczniej może księżniczko?

- Pf, nie zasługujesz na to i nie nazywaj mnie księżniczką

- Wybacz ale ja sam zadecyduję co będę robił i jak ciebie nazywał misiu

Wtedy do pokoju wszedł/weszła kolejna osoba.

- I jak obudziła się? - powiedział łagodnym głosem jakiś chłopak

- Nie kurwa umarłam - syknęłam

- Widze, humorek dopisuje

- Co ciebie to obchodzi?

- Możesz otworzyć oczy?

- Możesz mnie odwiązać?

- Hobi wyjdź na moment

- Jasne hyung

Chłopak podszedł do mnie i usiadł na łóżku. Starałam się od niego odsunąć. Nagle wbił mi igłę w palca.

- Co robisz? - rzuciłam

- Staram się tobie pomóc, więc proszę nie wierć się a i ani słowa nikomu o tym okej?

- Jeśli robisz to z dobrym zamiarem to obiecuję

Po chwili mogłam otworzyć oczy. Powoli podnosiłam powieki ponieważ światło pochodzące możliwe że z tego pomieszczania niesamowicie mnie raziło.

- Powoli Hyori.

- Jak?... Skąd ty znasz moje koreańskie imię? - zszokowana zapytałam

Dobra.
Czas otworzyć całkowicie oczy.

3

2

1

Udało się.
Rozejrzałam się po pokoju, jednak chłopaka już tu nie było.
Pomyślałam żeby wydostać się z tych sznurów. Nóg nie miałam związanych, więc sięgnęłam jedną po kawałek rozbitego szkła, leżącego na końcu łóżka.
Złapałam to szkło w prawą rękę i zaczęłam piłować sznur. Po kilkunastu minutach udało mi się wydostać obie ręce. Podbiegłam szybko do drzwi i chwilę się przysłuchiwałam. Potem je lekko rozchyliłam i rozejrzałam się.
Wyszłam na palcach z pokoju a następnie ruszyłam pędęm żeby znaleźć jakieś schody albo chociaż jakiś balkon.