CHAPTER 3

38 2 0
                                    

"SAGLIT LANG, ha" paalam niya kay Ranz. Pumunta siya sa kusina upang pagtimpla ito ng gatas. Halatang anak mayaman ang loko. Hindi nagkakape. Kinuha na niya ang lalagyanan ng gatas nila. Kumuha siya ng baso at hinugasan muna iyon kahit hindi pa naman gamit. Hiyang-hiya naman kasi ako kay Mr. Hernandez. medyo nainis siya sa sinabi. Na mu-mood swing siya dito. Kaloka!

   Agad niyang pinatuyo ang basong hinugasan. At nilagyan niya iyon ng apat na sandok ng kutsyarang gatas ayon na rin dito at nilagyan na niya ng tubig.Nag timpla din siya ng kape niya.

     "Mr. Hernandez, eto na po ang gatas niyo."

     Ngumiti ito, "I told you i'm your slave and your my master."

    "Eh ako nga ang ipinagtimpla mo ng gatas mo, eh" sarkastikong sabi niya rito. Napatawa naman ito.

     "Baliw ka, alam mo yon?"

     "Matagal na kong baliw... Sa'yo."

    Pinigilan niya ang sariling mapangiti. Bakit naman siya mapapangiti? Ewan. Trip-trip lang pag may time. "Whatever." sabi na lang niya rito, "Akin na yang paa mo." aniya at agad naman itong sumunod sa sinabi niya at hinila ang maliit na upuan at umupo siya sa harapan nito. Inabot na niya ang paa nito at ipinuwesto sa magkadikit na hita niya.

      Hinubad na niya ang sapatos nito.Nagulantang siya. Bukod sa mabaho ito ay may iba pa siyang nakita.May dugo! Napasama ang nabagsakang paa nito at tuluyan nang nagdugo.

     "Oh no..." nanghihinang wika niya. Bagkus ay hinubsd na rin niya ang medyas nito. Namamaga ang paa nito with matching blood na natuyo na. "I think kailangan nating pumunta sa clinic..." aniya rito na nakatingin lang sa kanya. "R-right away."

     "We don't have to. There's a first aid kit right beside you." dinuro pa nito ang first aid kit na nasa tabi niya. "But since your my master, ako na lang ang maggagamot sa paa ko. As your se—"

     "Ako na." aniya sa mahinahong boses. "And please, don't call me your master."

     "Right away my..." naputol ang sasabihin nito at saglit na nagisip.

     "...My love." tugon nito.

   Nabababad trip nanaman tuloy siya. "Knock it off." sambit na lang niya dito at kinuha na ang bulak sa first aid kit.

  Habang nililinis niya ang paa nito ay naririnig niyang nasinghap ito. Masakit nga siguro ang ginawa niya sa paa nito. But it will help her to see if he really loved her. But my God! She felt a little guilt on the inside.

     "Hey, Lucy," maya-mayang basag nito sa katahimikan.

     Natigil siya sa ginagawa. "W-what?"

     "You know what, it's okay if you woud'nt tell the truth."

     "Truth what?"

     "That your the one who throw the ball in my head, right?" Natulala lang siya rito. "I mean, I still love you even though you woud'nt tell the truth."

     "Ang kulit mo rin 'no." ngumisi lang ito sa kanya ng matipid.

     "When will you believe that I really love you?"

     "Kapag sumabog bigla ang Earth."  pilosopong sagot niya.

    Napakamot na lang ito sa batok ngunit hindi pa'rin nawawala ang nga ngiting pinupukol nito sa kanya.

    Mga ilang oras ay binabalutan na niya ng bandage ang nangangasul na nagba-violet na paa nito. Sinesimplehan niya minsan ito ng tingin habang ginagamot ang paa nito kanina. Laging nasa kanya lang ang tingin nito. Hindi pa ba yon ang isa sa ibidensiya na mahal talaga siya nito? Pero hindi eh, parang sinasabi ng kalahati ng utak niya ay nacha-challenge lang ito dahil siya lang ang iisang babaeng umaayaw dito at itinataboy ito. Ano ba kasi? nalilitong tanong niya sa isip. 

College Of Lovers (series 1): Lucy's AdmirerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon