Gözlerimden yaşlar bardaktan boşalırcasına akıyordu. Ne yapacağıma dair hiçbir fikrim yoktu ve sadece en iyi bildiğim şeyi yapıyordum...
Ağlamak...
Iç çamaşırımı çıkardı ve klitorisime tokat atmaya başladı. Çığlık atmaya başladım fakat Ağrıdan kıpırdayamıyordum.
Sadece yorganı sıkıyordum ve çekiyordum. Ama Michael oturduğu için kıpırdamıyordu.
Bir anda durdu için sımsıkı kapattığım gözlerimi açtım. Sadece gülüyordu. Bana bakıp pis pis gülüyordu. O gerçekten psikopattı.
"Gerçekten hala bâkire misin? Inan bana bu vücudu senin için çok iyi kullanacağım bebeğim. Canını acıkmaktan zevk alacağım gerçeğini kabullensen iyi olur!"
Dedi ve işaret parmağını içimde hissetmemle çığlığı bastım. Çok hareketli ve hızlıydı canım aşırı derecede yanıyordu. Ben bunu hak edecek ne yapmıştım?!
Orta parmağı da içimde hissettiğimde gerçekten ölüyordum.
Bu piç herif gerçekten psikopattı. Beni yavaş yavaş öldürüyordu ve geçen her saniyeden zevk alıyordu. Hıçkırıklarım, bağırtılarım ve küfürlerimin hepsi karışmıştı ve ne yapacağımı bilmiyordum. Yavaş yavaş ölmeyi de bekleyemezdim. İğrenç hissediyordum.
Sonra yine durdu. Lanet olsun sevinemiyordum bile!? O piç yine neyin peşindeydi?! Ne bok yiyeceğimi kestiremiyordum!
Yavaşça Yanıma geldi ve iki elini başımın yanına dayadı.
"Şimdi inan bana sana daha fazlasını yapmak isterdim ama o zaman işin eğlencesi kaçar...
Çünkü oyun yeni başlıyor bebeğim!"
