Serseri

Serseri 1.bölüm

Sabah çalar saate lanet ettim.Yatağımdan biraz doğrulup saate baktığımda ağzım o şeklini almıştı. "07:30" ."Bu saatte okul mu olur ya??" diye söylenip tekrar kafamı yastığa koyup gözlerimi kapattım. "Kahretsin" annem başımın üstünde "kalk artık kızım" diyordu. Uykulu gözlerle anneme "5 dakika daha" der gibi bakıyordum.

"kızım kalk ilk günden geç kalacaksın"

"tamam anne kalktım ya"

"tamam ben aşağıya iniyorum okul üniformanı giyin gel"

"offf"

Annem gittikten sonra yataktan doğrulup dolapta asılı olan okul üniformamı giyindim. "Of bu etek çok kısa ya. Sanki biraz uzun yapsalar iflas ederler"... Aynanın karşısına geçip saçımı açık bırakıp şapkamı taktım....Aşağıya indiğimde hazır olan kahvaltı masasına oturdum. Annem garip garip bakıyordu. Dayanamayıp sordum. "Anne niye öyle bakıyorsun"

"kızım okula şapkayla mı gideceksin"

"evet ne varki bunda?"

"kızım bari okula giderken takma şu şapkayı"

"ya ama anne ya... baba bişey söylesene anneme"

"Mukadder rahat bırak kızı bırak nasıl istiyorsa öyle gitsin" dedi babam 

"canım babam benim. Neyse hadi ben çıkıyorum ilk günden sosyetik okuluma geçikmeyeyim"

"aman kızım sakın onlarla muhattap olma" diyen anneme gülümsedim cevap vermeden önce
"muhattap olmak isteyen kim anne"
Annemle babamı öpüp evden çıktım. Otobüs durağında otobüsün gelmesini bekliyordum.Bir kere erken gelse şaşardım zaten... Heh sonunda gelmişti. Otobüse binip yeni okuluma gelmiştim.Okulun bahçesine giriş yaptığımda ağzım herzamanki gibi "o" şeklini almıştı. Burası okul değil 8.harika sanki... "Okula bak be" dediğimde etraftakiler gülmeye başlamıştı... Aferin Miray yine sesli düşünmüştüm.. Dakika bir gol bir Miray. Kendini rezil ettin diyerek yoluma devam ediyordum. Okulun içini gezerken bir kadın gülümseyerek bana yaklaştı...

"Merhaba sen yeni burslu öğrenci olmalısın"

"Merhaba evet benim"

"Miray dimi?"

"e evet"

"benimle gel Miray bikaç işlem halletmemiz gerek"

"Tamam" anlamında başımı salladıktan sonra müdür yardımcısıyla onun odasına gittik. Küçük bir işlemi hallettikten sonra beni okuyacağım sınıfa götürdü. Öğrencilere beni tanıtırken sınıftaki herkes alay edermiş gibi bakıyordu... "İstediğin boş yere geçip otura bilirsin Miray" diyerek tebessüm eden müdür yardımcısına karşılık gülümsedim.Kadin sınıftan gittikten sonra boş olan yerlerden birine geçip oturmak istedim. Hepsi boş olan yanlarına çantalarını koyup "burası dolu" deyip oturmama izin vermiyorlardi... Sinirden resmen patlayacak vulkan gibi olmuştum.Arkamdan bir ses "benim yanımda otura bilirsin" dediğinde kafamı o tarafa doğru döndürdüm...Gülümseyen gözlerle bana bakan çocuğa öylece bakıyordum..

"benim yanım boş otura bilirsin. Bu arada ben Fatih"

"be bende Miray"

"memnun oldum. Demek burslu okuyorsun?!"

"Evet" dediğimde gülüyordu.Neden gülüyorsun komik mi" diye sorarken kafasını Hayır anlamında salladı...

"bende bursluyum" (küçük bir yalan)
             
"hop hop noluyo orası benim yerim kalk ordan" diyerek bir kız beni oturduğum yerden itekliyordu.Mecbur kalkıp yerini geri vermem gerekti