Serseri

Serseri 5.bölüm

Ne demek istedi şimdi bu?ondan korkacağımı mı zannediyor?Hah ben?Ben Miray Ar'ım...Ya korktuysam?çok ciddi görünüyordu söylerken.Derin derin nefes alıp kantine gidip en kenar bir masada oturdum.Kendime gelmem gerekiyordu.Yanıma gelen Özgür'ü umursamamaya çalıştım...

Özgür:beni umursamazlıktan geliyorsun

Miray:ne yapmamı bekliyorsun?kucağına filan mı atlamam gerek

Özgür:Miray bak biliyorum bende suçluyum..

Miray:telefonuma baktım Özgür gerçekten arayıp beni uyarmak istediğine inandım ama..

Özgür:ama?

Miray:benden seni affetmemi bekleme Özgür lütfen... hatta bundan böyle benden uzak dur

Kalkıp tam gidecekken söylediği cümle kulağımda çınlıyordu.."Fatih'e dikkat et,kendini koru Miray"... Ben kendimi koramisini bilirim merak etme diyerek kantinden çıkıp sınıfa gittim.Boş dersti..Yani hoca gelmemişti...Sınıfta bir birlerini kağıt ateşine tutan zengin züppelerini izlemek çok sıkıcıydı. En iyisi kütüphaneye gideyim. Nede olsa okulun en sessiz yeri orasıydı. Koridorda pislik Azra ve Pelini görmüştüm. Umursamadan yanlarından geçtim..

Azra:şapkalı Güzelin kütüphaneye gidiyor

Fatih:ya demek öyle iyi bari bende gideyim yalnız kalmasın

Azraya göz kırpıp Miray'ın peşinden kütüphaneye gittim.Yoktu...Ee nerde bu kız?Kütüphaneden çıkıp aramaya başladım. Hiçbir yerde yoktu. "EN iyisi müdür yardımcısına sormak o bilir nerde olduğunu". Aklıma hayranım diyerek müdür yardımcısının odasına gelip kapıyı çaldım... "Gel" demesiyle kapıyı açmam saniyemi aldı...

M.y:bir sorun mu var Fatih"ciğim

Fatih:şey hocam Miray yani bizim sınıfa yeni gelen kız nerde?

M.y:niye soruyorsun ki

Fatih:şey hocam heryerde onu arıyorum önemli bişey sormam gerekiyor

M.y:Miray yok Fatih. Kendimi iyi hissetmiyorum dedi bende eve gitmesi için izin verdim

Fatih:peki tamam hocam Teşekkürler

Odadan çıkıp kapıyı kapattım.Kapiyi kapatmamla Yüzümdeki gülümseme bir anda kaybolmuş yerini sinirli bakışlar almıştı. Demek kaçıyorsun Miray... "Kaç bakalım şapkalı güzel daha nereye kadar kaçacaksın"Hiç ders modunda değildim..Okuldan çıkıp arabaya binip uzaklaştım.. Yarın çok eğlenceli olacaktı bundan emindim...Bir mesaj çekeyim bari Miraycığıma
***************

Telefonuma gelen mesajla irkildim. Çünkü tam uyumak üzereyken gelen mesaj sinirsel hücrelerimi alt üst etmişti.Mesaja baktığımda Fatih'tendi.. Olamazdı bu.. nerden bulmuştu numaramı?Ah.. tabi ya Azra pisligi vermiştir nede olsa tüm okulun telefon numarasını bir şekilde... Mesajı açıp okumaya başladım... "yarın mutlaka okulda seni bekliyor olacağım.ha bide unutmadan okula şapkalı gelirsen olacaklardan ben sorumlu değilim" yazılmıştı. Okurken yüzüm binbir şekle girmişti. "Salak"... telefonu komidinin üzerine bırakıp kafamı yastığa gömdüm... sanırım uyursam iyi olacaktı.hem benim için hemde akıl sağlığım için... akıl sağlığım da bana ait olduğu için kendim için uyumak zorundaydım. Gözlerimi kapatıp bugünü unutmaya çalıştım... kısa sürede uyumuşum...Sabah kalktığımda saate baktım... "Eyvah" "yine geç kaldım"... apar topar hazırlanıp çantamı aldıktan sonra evden çıktım... bişey unutmuştum... "Şapkam"... tekrar eve dönüp dolabımın en saygın köşesinde duran kırmızı şapkamı taktım. Aynaya bakarken Fatih'in söyledikleri aklıma geliyordu. "Şapka takarsan sana okulu zindan ederim" demişti... ciddi Olamazdı herhalde...Ciddiyse ciddi... Umursuyormuydum?Tabiki Hayır!Tekrar evden çıkıp doğru istikamet okula koşuyordum... "Marafon yarışları için Yunanistan'a gidersem kesin birinci olurum" diyerek gülmeye başladım. Çünkü hergün çalar saati duymadığım için okula geç kalıyordum. Annemin sabah kaldırma şeklini bile özledim.Ysterki artık gelseler memleketten.Anne ve Babam arabalarının cenazesi için memlekete gitmişlerdi. Beni de komşuya emanet etmişlerdi...Sanki komşunun pek umrunda olacakmışım gibi. Nihayet okula gelmiştim.Fatih gıcığına görünmeden sınıfa gitmek istedim.Ve bum! Malesef şu an karşımda duran gerizekalıya iğrenerek bakıyordum.