Serseri

Final

Öhöm öhöm...Öncelikle konuşma yapmam gerektiğini biliyorum..
İlk zamanlar bu hikayeyi yayımlayıp yayımlamamak konusunda kararsız kalmıştım..Hatta bunu birkaç kez belirttim..Ama pozitif duygularınızı,hiyayeyi sevdiğinizi görünce kesinlikle yazmaya devam edeceğim dedim,ve devam ettim de...Her şeyin bir sonu vardır.."Serseri'nin" De finalini okumak birgün zaten olacaktı...

Her zaman yanımda olan,yorumlarıyla mutlu olmamı sağlayan kişiler var burda...Kullanıcı isimlerinizin bazılarını unutmuş olabilirim..Bunun için affola...

'Rüveyda,Feyza,Cansu,Nisanur, Kader' @FamirCi123 @famirci3 @famirr2 ve diğerleri şimdiye kadar benimle olduğunuz için teşekkür ederim...

Evet 30.bölümde final olacağını söyledim ama finali biraz erkene aldım...Derslerim fazla yoğun ve bu yüzden derslerime odaklanmam gerekiyor..Beni anlayacağınızı umuyorum...

********************************
°3 ay sonra°

Koskoca geçen 3 ayda geriye kalan tek şey bitkin bir beden..Yorulmuş bir ruh..Atmak istemeyen bir kalp...O gün hastanede olduğumuz gün..Bebeğimi düşürme riskimin olduğu gün ama mucizevi bir şekilde kurtulduğum gün...Işte o günden 2 gün sonra hayatımda baş veren o iğrenç olay..."Fatih'in birini öldürtmüş olması" işte bunu hazm edemiyordum..Ne olursa olsun kendisi yapmasa bile bir cana kıymıştı...Tamam Halit iğrenç bir pislik olabilirdi ama Fatih'in o pislik yüzünden kâtil olmasını kaldıramıyordum...Belki eline silah alıp halite sıkan Fatih değildi ama halitin ölmesinde onun da eli vardı..."2 gün...48 saat arzında hayatımızda baş veren anlamsızlıklar neydi öyle?" Sanki tüm evren bizim mutsuz olmamız için uğraşıyordu..Başarmışlardı da..Bir birimizden ayrıydık..Terk etmiştim onu..Şu an izmirdeydim...Hafif belirginleşmiş Karnım ve aldığım kilolar dışında hayatımda pek bişey değişmemişti...3 ay düşündüğüm tek şey yaşadığımız karmakarışık "2 günde olan olaylardı"...Fatih'in İpekin yaşadığını öğrenmesi...İpekin karşısına çıkıp "ben geldim,döndüm sevgilim" demesi...Halitin ölmesi,İpekin Halitle iş birliği yapmasını kabul etmesi....Işte saydıklarımın hepsi o 2 günde olmuştu..ve 2.günün sonunda halitin ölmesi...Şu an Izmir'de inşaat bölümünü okuyordum...Üniversitenin yurdunda kalıyorduk şimdilik..Beste yılın ortalarına doğru öğrenciler için ev kiralari azalıyor o zaman ev tutabiliriz demişti...O yüzden şimdilik yurtta kalıyordu...Kapının aniden açılmasıyla aklımı kaybetmek üzereydim...

Beste:Miray...bittin sen

Miray:noldu?

Beste:Fatih...Fatih burda..az önce yurdun bahçesinde bir kıza seni soruyordu

Miray:ne diyorsun?Se seni gördü mü peki?

Beste:Hayır..hemen burdan gitmen gerek Miray acele et

Miray:nasıl gideyim yurdun bahçesinde görür beni zaten

Beste:arka kapıdan çıkabilirsin

Miray:malesef çıkamam..Çünkü hademe bugün gelmedi ve arka kapının anahtarı bitek onda var

Beste:ne yapacaksın peki

Miray:kaderime razı geleceğim

Gerçekten de öyle yapacaktım..Artık ne olursa olsun...Dayanacak yada savaşacak gücüm kalmamıştı...Yatağıma sinip bir kaç damla göz yaşımın akmasına izin verdim...Odada yankılanan o ses...3 ay sonra tekrar sesini duymuştum... "Miray" demesiyle kafamı daha fazla yastığa gömdüm...

Beste:onu daha fazla üzme..git burdan

Fatih:bizi yalnız bırak!

Beste:seni hayatında istemiyor işte bunun nesini anlamıyorsun..