Yoksa bu?
Şuan rüyadamıyım bilmiyorum. Ama karşımda yenilenmiş eski havuzumuz ve havuzla birleşen muhteşem iki tane kaydırağa bakıyorum.
İremi arkamda bırakarak kaydırağa koştum ve iri iri gözlerimle bi havuza bi de kaydıraklara baktım.
Yanıma İrem geldi "Bu gerçekmi? Biri beni cimciklesin" dedi. aynı düşünceleri düşünüyodum. Fırsattan istifade İremi cimciklerim. İrem acıyla kolunu oğuşturdu. "Oha kızım heyvan gibisin. Ama rüya değil gerçekmiş" dedi. Ona dönüm " Evet gerçekmiş ve biz bu evde yaşayacağız. Bu havuz kenarında çılgın partiler vereceğiz. Bi düşünsene kızım. Yürüyen taşlar ve meteorlar bizim bahçemizde gezinicek!" İrem homurdanarak bana döndü "kızım malmısın? Öyle kişilerin bizimle ne işi olur?" Malesefki haklıydı çok haklıydı.
"Amaan yaparız yinede bişeyler kızım" İrem tam ağzını açıcaktı ki Atalayın sesini duyduk. "Kızlar süprizim nasıl? Beğendinizmi?" İremle koşarak Atalayın boynuna atladık "şakamısın abicim bu süprizin muhteşem" "evet Atalay abi harikasın" diyede İrem ekledi.
"Kızlar biraz daha sıkarsanız sanırım boğulucam" gülerek abimin boynundan ayrıldım. Ayrılmadan öncede yanağına sulu bi öpücük kondurdum. Abim elinin tersiyle yanağını silerken "Kumsal abicim öp ama insan gibi. Köpekmisin sen yalıyosun abicim?" Abime gülerek karşılık verdim ve öptüğüm yeri elimle silerek tekrar kuru bir öpücük kondurdum. "Ha şöyle afferin benim kardeşime. Şimdi bu akıllı bıdıklar markete gitsin ve eve bir şeyler alsın. Bende valizlari üst kata taşırım geldiğinizde odanızı kendiniz seçersiniz." Abimin eli cebine gitti ve cüzdanından kredi kartını çıkardı. "Alın bakalım şifresi 1907 sadece market alışverişi olsun benim akıllı kardeşlerim" abimin elinden kredi kartını kaptım. "Tabiikide abicim zaten başka ne alabiliriz ki?" Abim iki elinide havaya kaldırarak. "Ben bilmem Kumsal. Sadece market. En son kredi kartım sendeyken yedi tane ultra mini elbide ve sekiz çift elbise almıştın" abime güldüm "abicim o zaman ergendim benim şimdi öyle şeylerle işim olmaz" abim sinsice güldu. "Şimdi ya nesin? Ergen?"
Abimin kahkahaları bahçeyi doldururken İremi kolundan tutup çekiştirdim. "Akıllı kız bana bak" ona bakmadan yürümeye devam ettim. "Zeki kardeşim arabanın anahtarını al istersen. Ama kendin taşıyıp hamallık yapmak istersen bişey diyemem"
arkamı döndüm ve ellerimi açtım. Anahtarı ellerime doğru attı " araba garajda" dedi. "Hangi araba abi? Biz burda arabamı bıraktık?" "Babam iş toplantısı yüzünden arada İzmirede geliyomuş. Burda takıldığı günlerde birkaç arkadaş edinmiş. Rica etti adam arabasıni bu günlük bize verdi. Akşama arabayı geri götürücem o zaman kadarda bizimkilerde gelir zaten." "Tamam" deyip garaja ilerledim.
Anahtarlıktan garajın uzaktan kumsandasının tuşuma basıp garaj kapısının yavaşça yukarı cıkmasını izledim. Ardinda garaja girip arabaya baktık. Araba spor bi arabaydı ve ben burdayım diye bağırıyodu. Arabanın uzaktan kumandasına basıp arabayı açtım ve sürücü koltuğuna oturdum. Arabanın motorunu çalıştırdım. Motordan çıkan ses mükemmeldi. Gıcır gıcır arabaydı. Arabayı biraz bağırttırdıktan sonra el frenini indirip sitenin çıkışına ilerlemeye başladım.
"Kumsal?" Sitenin çıkışına yaklaşırken İremin sesi duyuldu. "Efendim İrem" dikkatlice direksiyonu sağ tarafa doğru kırarken kalabalık yola çıktım bir yandanda İremi dinliyodum. "Sence Deniz hâlâ burdamı yaşıyodur?"
Deniz kelimesini duyduğum an araba sağa ve sola sendelenmeye başladı. Çok geçmeden direksiyon hakimiyetini tekrar elime aldım. Arkamızdan bikaç korna sesi duyuldu ve biri 'zengin piç' diye bağırdı. "Sakin ol Kumsal iyimisin?" Hayır değilim. "Evet iyiyim. Hem neden kötü olayımki? Hem nerden geldi aklına şimdi durup dururken Deniz konusu?" İrem derin bir nefes aldı. "Sadece senin için endişeleniyorum. Onu görmek sana iyi gelirmi?" Sinirlerim tepmden vücuduma doğru dağılıyordu. "Benim için endişelenmene gerek yok. Ayrıca ondan banane. Onu görmek tabiikide bana iyi gelmez. İyi gelmesi sence mantıklımı?" Sesim başta yüksekti ama cümlemin sonuna doğru alçaldı.
