Een nieuw begin ❤️

Chapter 8

{ Rosalie }
Ik trek snel mijn shoenen aan en ik maak mijn tas goed dicht en ik stop mijn telefoon in een 'geheim' vakje in mijn tas. Ik looo de kleedkamer uit maar als ik de bocht om ben houd een sterke hand me tegen. "Zo, jou heb ik lang niet gezien Rosalie." zegt een duistere stem.

Hij heeft me gevonden. Ik wist het gewoon, hij vind me altijd en overal, het maakt hem niet uit waar ik ben, hij komt me opzoeken.

Hij pakt me steviger vast terwijl ik om mezelf heen trap en sla om uit zijn greep los te komen. Hij trekt mijn armen op mijn rug en hij bind ze vast met een touw. Ik schreeuw om hulp, maar niemand die me hoort of me komt helpen.

"Hou je bek dicht slet" sist hij in mijn oor. Ik hoor voetstappen aankomen en even later zie ik dat er een zwarte blinddoek voor mijn ogen word gedaan. Hij word strak vastgeknoopt achter mijn hoofd en ik krijg een duw in mijn rug als teken dat ik moet lopen. Ze draaien me om naar de richting waar ze vandaan kwamen en ze duwen me vooruit. Ik denk er niet aan om tegen te stribbelen, want dan kan ik een aantal klappen en trappen verwachten. Dus daarom doe ik maar gewoon wat ze zeggen.

We lopen nog een eindje door en dan hoor ik een deur opengaan. "instappen." zegt hij tegen mij. Ik denk er niet aan om bij hem in te stappen, dus ik besluit nu toe te slaan. Ik trap volop naar achteren in zijn ballen en hij laat me gelijk los van de pijn en ik besluit weg te rennen. "Laat haar maar gaan, we krijgen haar nog wel" zegt hij tegen zijn 'vrienden' terwijl ik wegren. Ik kan nogsteeds niet zien waar ik heenren omdat ik nogsteeds een blinddoek om heb, maar ik gok er maar op dat ik de goeie kant op ga. Ik loop ergens volop tegen aan en ik val bijna voorover. Ik stap op het geval waar ik net tegen aan rende en ik kom er achter dat het de trap bij de ingang is. Ik loop zo snel mogelijk de trap op en ik sluit de deur met mijn voeten. Ik besluit om mijn blinddoek af te doen met de deurklink. Ik ga tegen de deur aanzitten en ik schuif net zo lang omhoog tot ik met mijn hoofd tegen de deurklink aanbots. Ik draag mijn hoofd en ik schuif de klink achter mijn blinddoek. Ik laat me weer naar beneden zakken en de blinddoek gaat langzaam van mijn hoofd af. Nu zitten alleen mijn handen nog vast, maar ik kan tenminste weer zien waar ik heen loop. Ik loop door de gangen heen, naar mijn kamer. Ik klop op de deur en vraag of Jack de deur open wil maken. "Je hebt toch zelf een sleutel!" schreeuwt hij door de deur heen. "Ja als ik mijn handen toch eens los had dan kon ik de deur inderdaad open maken ja!" schreeuw ik terug door de deur heen. Blijkbaar is Jack geschrokken van wat ik zei want binnen 10 seconden word de deur opengemaakt en zie ik Jack voor mijn neus staan. Ik loop de kamer in en ik ga op mijn bed zitten. "Jack? Wil je alsjeblieft mijn handen even los maken?" vraag ik lief aan hem. Hij knikt en ik sta op zodat hij er beter bij kan. Hij haalt de knoop uit het touw en ik laat het touw op de grond vallen. Ik ga weer op mijn bed zitten en laat mijn hoofd in mijn handen vallen. Ik besef nu pas wat er net is gebeurd, en de tranen stromen al langs mijn wangen heen voordat ik het zelf doorheb. Jack komt naast mij zitten en slaat zijn arm om me heen. Ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder aan en hij wrijft zorgzaam over mijn rug heen. We blijven zo een tijdje zitten en dan word opeens de deur opengegooid. Sarah komt de kamer ingelopen en vraagt vrolijk waarom we er zo bij zitten. "Uuh Sarah laat het maar even." zegt Jack, en hij heeft gelijk. Het voelt even vertrouwd zo. Ik veeg mijn laatste tranen weg en loop naar de badkamer toe. Als ik voor de spiegel sta zie ik allemaal zwarte vlekken van mijn uitgelopen mascara onder mijn ogen zitten. Ik pak snel een watje en veeg de mascara vlekken weg. Ik doe mijn haar nog even snel goed en loop dan weer terug de slaapkamer in. Jack wenkt dat ik even naar hem toe moet komen, dus ik loop naar zijn bed toe en ga naast hem op de matras zitten. "Wat was er nou eigenlijk allemaal gebeurd..?" vraagt hij. Ik hoor aan zijn toon dat hij bezorgd is. Ik weet niet of ik het hem moet vertellen, straks verteld hij het aan anderen... denk ik bij mezelf. Er valt een lange stilte totdat Jack uiteindelijk vraagt of het iets met het telefoontje van laatst was, omdat ik toen ook al helemaal overstuur was. Ik knik en hij slaat zijn arm weer om mij heen. Sarah was alweer de kamer uit vertrokken dus ik zit nu alleen met Jack op onze kamer.

"Nou, ik werd dus een paar dagen geleden gebeld door iemand uit Nederland, en hij had ooit een keer een weddenschap met zijn vrienden gemaakt wat met mij te maken had, maar ik weet nog steeds niet wat voor weddenschap het was, of waar het mee te maken heeft, maar hij heeft mij daar dus voor nodig en toen heeft hij me dus opgespoord en toen probeerde hij me vandaag te ontvoeren toen ik naar het hockeyveld wou lopen... toen werd ik geblinddoekt en mijn handen werden vastgebonden en toen wouden ze mij een auto in duwen en toen heb ik hem een trap in zijn ballen gegeven en toen lieten ze me eindelijk gaan.." zeg ik tegen Jack terwijl de tranen alweer over mijn wangen stromen. Ik weet niet maar het maakt me gewoon emotioneel. Jack kijkt bedenkelijk voor zich uit en na een tijdje komt er een "wow" uit zijn mond. "Waarom heb je me dit nooit eerder verteld?" vraag hij aan me. "Ik weet het niet... het is gewoon iets wat diep zit en ik dacht dat hij het wel zou opgeven nu ik hier in Miami ben.." "Je had me kunnen vertrouwen! Ik zal je beschermen voor wie het ook mag zijn!" zegt Jack weer. Ik kijk hem diep in zijn ogen en ik zie dat hij het meent. Voordat ik zelf doorheb wat ik doe zitten mijn lippen al tegen de zijne aan en hij gaat erin mee.

--------------------------------------------------

Heeft iemand een idee wie 'hij' is?

--------------------------------------------------

Weer een nieuw hoofdstuk! Iets langer als de vorige en hopelijk minder saai!

{ 25-08-15}

Vandaag mijn eerste schooldag van het jaar weer gehad, introductiedag om kennis te maken met mijn nieuwe klas. Ik heb een superleuke klas dit jaar & een hele aardige mentor, alleen een verschrikkelijk rooster... 1/8 1/7 1/7 3/7 1/7.... maar ik moet er maar mee leven... & ik zal nu ik weer naar school moet ook minder vaak uploaden! Ik heb al een aantal hoofdstukken af, maar die komen vanzelf wel online! En ik ga btw proberen om elke week een nieuw hoofdstuk te uploaden! En daarom hen ik nog een aantal hoofdstukken niet online gezet, zodat er alsnog elke week een nieuw hoofdstuk op kan komen! Ik weet nog niet op welke dag er elke week een hoofdstuk op komt, maar zal waarschijnlijk op zondag of dinsdag zijn! & Laat ook maar even in de comments weten wat je van dit hoofdstuk vond!