Gidecek bir yerinin olmaması gibiydi sensiz kalmak .
Evsiz kalmak ,
Sokakta kalmak ,
Bir başına yapayalnız kalmak ,
Yetim kalmak gibiydi.
Yürekleri kanatırcasına acı ,
Geceleri uyutmazcasına sancılı .
Babasız kalan küçük bir çocuk gibi ,
Yurtsuz kalan ademoğlu gibi ,
Bayraksız kalan bir vatan gibi.
Şimdi anlıyor musun beni ?
Duyabiliyor musun feryat eden sessiz çığlıklarımı ?
Hissedebiliyor musun yaşadığım acıyı ?
Görebiliyor musun ?
Nelerden vazgeçip , nelere tutsak düştüğü mü.
Sensiz kalmak Kötü ,
Sensiz kalmak eksik ,
Sensiz kalmak bitmek bilmeyen bir kabus.
Sensiz kalan bir BEN , yitip giden bir BEDEN gibi .
Ölmüş ama hala hayatta gibi ,
TUHAF .
ANLAMSIZCA.
İŞTE ANLASANA !
Sensiz kalmak ÖLÜM gibi , SOĞUK !
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp'ten Dökülenler
PoetryGitmek kolay olandı , kalmak ise en zoru başarmak . Kimileri Kolay olanı seçti , kimileri zor olanı. Hayat böyle geldi geçti...
