∞Mavi Kadar Sonsuzsun∞

5.Bölüm"Berbat Plan"

Şarkı Cansu'nun ve tabii ki benim bayıldığım şarkı. Tavsiyemdir,tutkulu okumalar!

Bütün eşyaları neredeyse yerleştirmiştik. Bende o arada boş durmamıştım tabii babam ile ihtiyaç listesi için alışverişe gideceğimiz zaman bir sürü yeni kalem aldım. Çizimlerim için...Bir de kocaman bir kalın sayfalı bir çizim defteri aldım. Tek istediğim çizimlerim idi zaten. Ailem bir Mavi'ye bir de resim yapmaya aşık olduğumu bilirler. Bu yüzden seslerini kesip saygı duydular resim için yaptığım ücreti haddinden fazla olan alışverişe. 

Yeni evimiz muazzam ve oldukça konforluydu. Odam kocaman ve duvarları mavi rengine boyanmıştı. Bu manzara ile karşılaşınca ne yapacağımı bilemedim ve ışıl ışıl olan gözlerimle gökyüzünü kocaman boydan camdan dışarı bakarak izledim. Gözlerimi kapadığım an dolmuş gözlerimden bir iki damla yaş aktı ve dudaklarımdan sıcak nefesimle " Merhaba yeni dünya," fısıltısı çıktı. Odama birinin girdiğini fark edince yanaklarımı elimin tersi ile sildim. Topuklu ayakkabılardan anladığım gibi sevgili annemdi.

Ona masum bir gülümseme gönderdim ve "Efendim?" nazikçe dedim ve tek kaşımı kaldırdım. O da ufak bir dudak kıvrıntısı ile yanıma yaklaştı. Sağ elini saçıma götürdü ve okşadı. Bu yaptığının ne olduğu hakkında bir fikrim bile yoktu. Donuk bir ifade ile baktım ona o da bana. İkimizde ne olduğunu anlayamıyorduk. Ne o bana bu zamana kadar böylesine annelik yapmıştı, ne de ben onun böylesine annelik durumlarına alışkın değildim. Gerginlik olunca aramıza okşamayı bıraktı ve gözlerime derin derin bakıp "Burada mutlu olacağız güzel kızım," dedi yumuşak sesi ile. Tebessüm ettim ve usulca başımı aşağıya doğru salladım ağırca. Sonra annem de hızlı adımlarla arkasına döndü gitti. 

Odamı toparlamakla bir buçuk veya iki saatimi almıştım neredeyse. Sonunda bittiğinde kocaman bir üfleme ile üzerimden bir yük kalktığını hissetmiştim. Anlımda ki terleri elimin tersi ile silip banyo için çıkardığım kıyafetleri giyinmeye başladım. Sıcak bir duş iyi gelirdi. Yarım saatlik bir duştan sonra siyah 'Nike' eşofmanlarım ile çıktım banyodan. Saçlarımı kurutma makinesi ile kuruttuktan sonra taramıştım. Yatağıma ağır adımlarla yürüdüm ve derin bir nefes aldım. Oda ahşap kokuyordu. Hoştu böyle kokması tabii. 

Babam yüksek sesle "Kızım, yemeğe gelir misin?!" diye bağırınca alt kattan göz devirdim. Sonra şirince bir gülümseme ile " Geldim babacığım!" diye bağırdım ve yanaklarımı şişerek üfledim. Onlara karşı yakın olmayı bile yakıştıramıyordum bize, kendime. Ne bileyim işte garipti bu durum. Aşağıya indiğimde şirin şirin yanlarına yanaştım ve güzel güzel yemeğimi yedim. Onları yanında iken siyah yanımı hapis ediyordum. Çünkü etmezsem işler yolunu bulmaz ve kaybolurduk. Ben bir ışıktım onlar için tabii. Onlarda benim için. Birbirimize iyi ve şefkatli davranmamız gerekçeydi bize. 

Akşam yemeğinden sonra saate baktığımda sekize geliyordu. Ee sofrada biraz yeni dünya ile sohbet etmiştik. Tatlı aile muhabbetinden sonra herkes işi ile ilgilenmişti. Bende odamda bir kaç çizim yapmak için malzeme arıyordum. Koyduğum yeri çabucak unutmuşum. Tabii sonra aklıma gelince buldum hemen. Zevkle her şeyi en rahatından hazırladım. Derin bir nefes aldım ve teypten Lana del rey- Rıde şarkısını açtım ve çizime başladım. Siyah vardı içimde şüphesiz. Onu çizmek istiyordum. Bir kadın; af diler gibi başı göğe bakıyor, kalbinin tam ortasından siyah kelebekler çıkıyor ve mavi kelebeklere yer ayırıyorlar. Kızın hüznü kirli elleri gibi yıkanmayı bekliyor. Bir adam, bir kadın belki de başka bir şey onun hüznüne son verebilir. Sadece biri olsa yeter, yalnızlığını elveda ettirecek biri olsa yeterdi kadına. Mecburiyeti vardı mavi olmaya ve hüznünü yıkamaya. Mecburiyeti vardı işte, her koşulda...