/47.Bölüm/

10 1 0
                                    

Bir kalbi sarmadan ölmek istemediğimi dile getirirken yeni bir heyecan çaldı kapımı. Gelen kişiyi ölen aşkıma ithaf edercesine sevdim. Sanki o benim kaybettiğimdi, bir daha gelmeyecek olanımdı. Kelimelerime girdi önce. Telaffuzlarımda yer aldı. Kalbimi açtım sonralardan. Sevilmenin nasıl bir şey olduğunu hissetmek, doya doya yaşamak istediğim için. Zaman geçtikce elimde ve aklımda kalan tek şeyin aslında yeni heyecanıma olan sevgimin hepsini ölen aşkıma adamış olmamdı. Ölümü basitleşiriyordu aşk. Çünkü aşık herkes ölü birer ruhtan ibaretti, yaşamak için çırpınan zavallılaşmış yaşlı ruhlardı hepsi.

HİSSİYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin