/37.Bölüm/

16 3 0
                                    

"Belki de en zoru hiç gelmeyeceğini bile bile sevmekti."

Birini özlemek ne demek bilir misiniz? Hep bir yanı eksik yaşamak. Nefes alırken bile onun özlemini hissettmek. Ciğerlerine hava yerine onun yokluğunun dolması. Her şeyden herkesten çok sevdiğin birinin yanında olmaması kadar kötü bir duygu yok. Ben dayanamıyorum artık. Onu görmemeye, sesini duymamaya, güne onunla başlamamaya dayanamıyorum. Bir zamanlar aşık olduğum sesini şimdi hayal meyal hatırlıyorum. Korkuyorum, sesini hatırlamadığım gibi yüzünü de unutmaktan korkuyorum. Eskiden haftada 12 saat görüyordum onu. Uzaktan izliyordum. Ama şimdi o yok. Yanlızım, tek başımayım. Çevremde bir sürü insan var. Ama ben sadece onu istiyorum. Ona sarılmayı, aşık oldugum gülüşünü tekrar görebilmeyi. Sesinin yine kalbimin ritmini degistirmesini. İmkansız biliyorum. Burdayken de imkansızdı. Gitti, bitti her şey. Onu özlerken kalbimi yerinden söküyorlar sanki. Öyle acı çekiyorum. En kötüsüde bunu kimse anlamıyor. Durumun bu kadar ciddi olduğunu bilmiyorlar belki. Ama ben ölüyorum. Resmen onsuzluktan ölüyorum. Her gün parçalara ayrılıyorum. Mesafelerden nefret ediyorum. Mesafeler sevmeye engel degil, evet. Onu hala çok seviyorum. Kendimden çok seviyorum. Dünyadan çok seviyorum. Yapacak hicbir şeyim yok. Sadece oturup onun dönmesini bekliyorum. Biliyorum boşuna bir bekleyiş bu. Ben ne kadar beklesemde, sevsemde, ağlasamda o geri dönmeyecek. Canımı ne kadar acittigini biliyor ama umrunda degilim. Hiçte olmadım.

HİSSİYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin