Upside Love

Upside Chapter # 2

Edward's POV

Hindi pa rin ako makapaniwala, sa nakikita ko si Isabel ang nanghaharana sa akin.

Natapos na ni Isabel yung kanta pero hindi pa rin ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Hindi lang talaga ako makapaniwala.

My senses came back to normal ng bigla na lang ako higitin ni Isabel at dalhin sa secluded spot.

"It's not what you think" panimula nya.

The next thing I knew was that she slapped me, TWICE.

Isabel's POV

Oo, nabalitaan ko na yung pagbasted ni Edward sa bestfriend ko. Astig noh?! Mga babae na ang nababasted!

Kinausap ko agad si bes about dun. Kahit anong sabihin ni bes na okay lang siya, hindi pa rin matanggal sa mukha nya ang pagkadismaya. Duh ikaw ba naman sabihan ng pangit ang boses mo sa HARAP NG MADAMING TAO AT TAKE NOTE BABAE KA!

That Edward was getting on my nerves kaya nakaisip ako ng bright idea *ting* [A/N: Alam ko pong corny yung sound effect but bear with me]

I saw him walking at the hallway. Eto na talaga, I started strumming my guitar while singing Taylor Swift's Enchanted.

At first Edward kept on walking but as I sang the chorus, he immediately turned at his back and he was totally surprised when he saw me.

I bet he thought it was Hayley singing for him.

Tinapos ko na yun kanta at hinila sya sa tagong lugar para makausap siya ng masinsinan. Hindi ko na napigilan yung sarili ko at nasampal ko sya.

"What was th--"

"Tell me, hanngang kelan mo kayang masikmura yang pagpapahirap mo kay Hayley?!"

"Isabel it's not--"

"It's not what I think?! Are you serious?! Alam ko naman ang ginagawa mo, revenge huh?! Akala mo ba madali kay Hayley 'ton ginagawa mo?! Ano Edward ha?! Ano ba talagang balak mo, ha? Para kang---"

"OH SHUT UP ISABEL!!! Akala mo ba madali sa'kin na makita si Hayley na nahihirapan, ha?! Alam mo kung gaano ko kamahal si Hayley, paano ko pinatunayan yun at kung anong binigay nya sa akin pabalik pero kung makahusga ka dyan eh parang hindi ako nahirapan?! Alam kong dati nya ng ginawa 'to sa'kin at masakit din sa akin na makita si Hayley na mapahiya at maramdaman ang lahat ng sakit na naramdaman ko dati kasi mahal ko pa rin sya. So don't act as if ikaw yung nahirapan or hayley DAHIL AKO ANG PINAKANAHIRAPAN!!!"

After he said, oh wait shouted those things he left me standing here like a statue. Hindi ako makagalaw kasi tama sya. Tama siya sa lahat ng sinabi nya. Bakit ko nga ba sinabi sa kanya lahat ng yun, in the first place?

Pero hindi ko alam kung dapat ba akong mainis o malungkot sa sinabi nya.

"Kasi mahal ko pa rin sya!"

Ang hirap pala ng ganito, yung harap-harapang makita siyang nasasaktan and worse dahil sa akin because

I STILL love him, SECRETLY.

[A/N: VOTE. COMMENT. FAN. SPREAD THE LOVE :))))

xoxo,

Anon 😘]