Πώς γίνεται και πάντα βρίσκομαι αντιμέτωπη με αμήχανες καταστάσεις χωρίς να το θέλω; Ο Σέιν με κοιτούσε λες και προσπαθούσε να αποκωδικοποιήσει κάτι στο πρόσωπό μου. Τον κοίταξα το ίδιο επίμονα, διερωτώμενη αν είχε χάσει τη φωνή του. Μη μπορώντας να αντέξω άλλο την σιωπή, μίλησα:
«Σέιν, δε χρειάζεται να το κάνεις αυ-»
«Γιατί με αποφεύγεις;», ρώτησε σοβαρά. Η ερώτησή του με έπιασε απροετοίμαστη. Ήξερε ακριβώς το λόγο που τον απέφευγα. Μα, φυσικά, δε μπορούσα να του το πω αυτό. Και τι θα έλεγα; "E, Σέιν, σε αποφεύγω κατά κάποιο τρόπο, γιατί μου είχες πει ότι μ' αγαπάς όταν ήσουν πιωμένος."
Μπα, καθόλου αμήχανο, καθόλου.
Γι' αυτό, χρειαζόμουν μια απλούστερη προσέγγιση. «Δε σε αποφεύγω», αντιγύρισα, κουνώντας το κεφάλι μου. Έσφιξε τα χείλη του.
«Κι όμως, με αποφεύγεις. Γιατί;», σταμάτησε και τα μελιά μάτια του σπίθιζαν από την ενόχληση. «Είναι μπλεγμένο το φρικιό, ο δικός σου, μ' όλο αυτό; Αυτός σου είπε να μη μου μιλάς;»
Σκοτείνιασα. «Καταρχήν, δεν είναι φρικιό. Τον λένε Έβαν. Και φυσικά και όχι, γιατί να κάνει κάτι τέτοιο;»
Ο Σέιν κούνησε τους ώμους του. «Μπορεί να ζήλευε και δεν τον κατηγορώ κιόλας», έδειξε το σώμα του.
Τράβηξα το βλέμμα μου. «Σε παρακαλώ!»
«Τζουλς!», άκουσα τη φωνή της Λάου από το δρόμο. «Είμαστε έτοιμοι! Πάμε!»
Έκανα μεταβολή κι ο Σέιν γράπωσε το χέρι μου. «Όχι, δε φεύγουμε αν δε μου πεις το γιατί.»
Για τ' όνομα των ιερών Ραλφς, φτάνει πια!
«Δε σε αποφεύγω», επανέλαβα, τραβώντας το χέρι μου. Με κοίταξε ανήσυχα. Αναστέναξα. «Μήπως... θυμάσαι τι μου είχες πει στο σπίτι του Έβαν;» Ήμουν υποχρεωμένη να ρωτήσω. Μου έτρωγε τα σωθικά. Ο Σέιν έσμιξε τα φρύδια του.
«Τι σου είπα;», έγειρε το κεφάλι του στο πλάι.
«Που είχες πιει...», επέμεινα με νευρικότητα. Δε μπορούσα να πιστέψω πως βασικά προσπαθούσα να τον κάνω να θυμηθεί.
«Μιλήσαμε ενώ είχα πιει;», ρώτησε και έδειχνε στ' αλήθεια μπερδεμένος. Λοιπόν, ήταν επίσημο πια.
Ο Σέιν δε θυμόταν πως μου είπε ότι μ' αγαπάει.
Ένιωσα ανακούφιση, διότι αυτό θα διευκόλυνε τα πράγματα μεταξύ μας.
VOUS LISEZ
Μεγαλώνοντας
Roman pour Adolescents«Θέλω να μεγαλώσω». Το έλεγες όταν ήσουν παιδί; Εγώ πάντως ναι. Μετάνιωσες ποτέ σε κάποια περίοδο της ζωής σου που μεγάλωσες; Ευχήθηκες να μπορούσες να ξαναγίνεις πάλι εκείνο το ανέμελο παιδί; Ξέρω πως το έχεις ευχηθεί. Όλοι το έχουν ευχηθεί. Όσ...
