İNANMIŞTIM

125 9 0
                                    

Bir hışımla yukarıya tekrar çıktım, öylece kanepede oturmuş boşluğa bakıyordu, kapı bıraktığım gibi açıktı, sesimi duymuş olmalı ki hemen arkasını döndü, gözleri yalvarır gibi bakıyordu, ama artık iş işten geçmişti..
-"Ela beni dinle, lutfen"
Sesi fısıltıyla çıktı, gözleride kızarmıştı ama asla asla dinlemeyecektim, buraya tekrar çıkmamın sebebi çantamı odasında unutmuş olmamdı. Hızlıca odasına koştum, yerde duran çantamı alıp, koşarak uzaklaşmak için derin bir nefes aldım, kolumdan tuttuğunda irkildim, canım yanıyordu, onunla alakasi yoktu aslinda vardi, fiziksel olarak yoktu, sadece kandırılmıştım,inanmıştım, salaklığıma üzülüyordum.. gözümden düşen yaşlara hakim olacaktım. Ben güçlüydüm, onsuz elbette yapabilirdim, kendimi çektim ve kafamı ona çevirdim...

- bitti.

Ayı  BEKLERKENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin