~Padme~
-Ani! Przestań!-powiedziałam, odbijając atak Vadera.
-Anakin Skywalker nie żyje!-powiedział Vader, uderzając mieczem świetlnym o mój.
-Wiesz, że tak nie jest!-rzuciłam się mu na szyje.
Czułam gulkę w gardle, a oczy stawały się wilgotne. Nie wytrzymałam. Zaczęłam płakać. Poczułam, że Vader mnie obejmuję.
-Padme, spokojnie.-powiedział Vader, ale jego głos nie był już mechaniczny, lecz głos Anakin'a.
Spojrzałam na niego, nie miał hełmu. Widziałam tą twarz osoby, która mnie kochała.
-Ani...
-Spokojnie, Padme.
-Tęskniłam.
-Ja za tobą też.
-Musimy wracać.
-Nie.
-Ale Ani...
-Przejdź na Ciemną Stronę Mocy. Będziemy już zawsze razem.
-Nie wiem, czy to dobry pomysł.
-Padme.-Anakin spojrzał mi prosto w oczy-Pomyśl tylko. Będziemy razem. Już zawsze. Czy tego nie chcieliśmy?
-Tak, ale...
-Ale co?
Leia i Luke. Nie mogę ich zostawić. Ale Ani'ego tak bardzo mi brakowało. Ahh. Padme wybieraj Ani czy dzieci?
-Zostanę.-powiedziałam, następnie nasze usta złączyły się w pocałunku.
~Luke~
Postać w czarnym kapturze z czerwonym mieczem świetlnym.
-Kim jesteś?!-krzyknąłem, wyciągając blaster.
Postać zaśmiała się.
-Och Luke.-postać była kobietą.
-Skąd znasz moje imię?!
-Jak bym nie znała imienia potomka Skywalkera.
Wyciągnęła sztylet, podbiegła do mnie. Przygwoźdzając mnie do ściany.
-Przepraszam cię za to Luke.
Z kaptura wystawały loki. Nie! To niemożliwe! To nie prawda!
-Padme, czemu to robisz?!
-Jeszcze raz przepraszam cię, Luke.-Padme, sztyletem przejechała po lewym górnym i dolnym kąciku ust. Piekielni bolało. Padme znikła. Siedziałem na ziemi, czując smak krwi w ustach.
-Luke!-usłyszałem głos Leii.
-Leia.-powiedziałem, gdy brunetka pomogła mi wstać.
-Co się stało?
-Zostałem zaatakowany.
-Przez kogo?
-Nie wiem. Była to kobieta w czarnym kapturze. Nie mam pojęcia kto to był.
-Chodź. Musimy iść. Reszta pewnie na nas czeka.
