Zengin Çocuklar

4

İzlediğim filmden kafa kaldırıp duvara baktım. Aklıma bir anda tam bir hafta öncesi geldi ilk öpücüğüm.

1 Hafta Önce:

Teoman peni öpmüştü! Daha önce erkeklerle tek yakınlaşmam yumruklardan ibaretken bu benim ilk ve tep olacağına bahse girebileceğim öpücüğümdü. Teomana baktım o da şok olmuş bir ifade ile bakıyordu sanırım ona da bir anda olmuştu. Kafamı başka bir tarafa çevirdiğimde ise sınıfın da şok olduğunu gördüm. Bu alışkın oldukları bir durumdu yani bir erkeğin bir kızı öpmesi ancak öpülen kişi ben olduğumda sanki deniz kızları gerçekmiş ve biri onları görmüş anlatıyor gibi bir surat ifadeleri oluşmuştu. Bir anda arkadan yükselen kahkaha sesi ile omuzlarımdan arkaya baktım kahkaha atan kişinin Afra olduğunu görmemle suratımda yarı şaşkın yanı alaylı bir ifade oluşmuştu bu kız hala nasıl konuşabiliyordu.

Hızla arkamı dönerek ona bir tekme savurdum ve çantamı alarak sınıftan çıktım . 

Şimdiki zaman:

O gün doğruca eve gelmiştim evde ne annem ne babam vardı sadece evdeki çalışanlar hiç kimseye bakmadan odama yani şu an bulunduğum yere gelmiştim. Akşam sorulan soruları saymıyorum bile. Daha önce hiç böyle bir şeye kalkışmadığım için haliyle şaşırmışlardı haklılardı tabi lise 4. sınıftaydım ve bu ilk defa oluyordu.

Neyse biz şu ana dönelim. Bu gün günlerden pazar yani yarın okul var ancak ben oturmuş Supenatural izliyorum. İnanabiliyor musunuz? 

İnci hızla odaya girdiğinde ona 'Ne var?' bakışlarımı atıyordum nefes nefese konuşmaya başladı

"Abla annem ve babam seni bekliyorlar."

"Neden?"

"Bilmiyorum sadece ablana çabucak aşağı gelmesini söyle dediler."

"Neden çalışanlar söylemiyormuş?"

"Önemliymiş. Hadi çabuk!"

"Tamama geliyorum."

İnci odadan çıktığında bilgisayarı kapattım ve yataktan kalktım. Hızla aşağı indiğimde herkesin salonda olduğunu gördüm biraz duraksasam da her neyse diyerek merdivenleri indim.

Benim geldiğimi fark eden ilk annem olmuştu. Bana sıcacık bir gülümseme göndererek konuştu.

"Hoş geldin kızım gel İncinin yanına otur size söyleyeceklerimiz var."

"Peki."

İncinin yanına oturduğumda yan tarafta da Teomanın oturduğunu gördüm. Bir haftadır ne o sırıtışlarını ne laf sokuşlarını duyuyordum.Sanki eski sürekli dalaşan bizi özlüyor gibiydim. O sırada babamın öksürüğü ile kendime gelerek onlara döndüm.

"Evet herkes toplandığına göre konuya başlayabiliriz. Çocuklar biz büyükler olarak acilen Fransaya iş toplantışına gitmek zorundayız. Eşlerimizi de yanımızda götürmek mecburiyetindeyiz. Aslında siz de gelmek zorunda kalacaktınız ancak Uzay ve Teomanın okulu sebebi ile gelemiyorsunuz. Neyse lafı fazla uzatmayacağım biz yaklaşık 1 ay kadar yokuz bu önemli bir ihale ve sizde 4 genç evde kalacaksınız. Evdeki çalışanları da izne yollayacağım anlayacağınız evde teksiniz evi yakmazsanız sevinirim iyi anlaşacağınızı umuyorum."

Babam hep böyle resmi konuşurdu zaten ben alışkındım İnci de öyle. Ancak Teoman ve Batuhan için aynı şeyi söyleyemeyeceğin demek onların babası bu tarz konuşmalardan kaçınıyor. Oysaki benim babam bizimle normal zamanlarda bile hep bu şekilde konuşurdu. O sırada İncinin ve diğerlerinin olaylar bakışlarını gördüğümde benim de aynı şekilde bakmam gerektiğini anladım. Babam bizim bu bakışlarımızdan memenun olmuş olacak ki 

"Haydi yemeğe." dedi.

Yemek boyunca hiç konuşulmadı zaten bizim evde sadece nadir anlarda konuşulurdu. Genelde hep yemekten sonra babam İnci ve beni yanına alır sohbet ederdi annemde o sırada mutfakta kahve yapardı. Bu bir gelenek haline gelmişti fakat artık yapamıyorduk sebebi malum evimizde yabancılar vardı. Artık herkes yemeği bitince odalarına çıkıyordu. Bir kez daha evimize kurulan aileden nefret etmiştim. Aslında özlerinde iyi insanlardı fakat düzenimizi bozduklarından dolayı sevmemiştim. Şu an ne mi yapıyorum? Odamda ders çalışıyorum can sıkıntısından aptlamak üzereyim aslında sorular kolay yani bana kolay geliyor. Neden sen 4. sınıfta değil misin diyeceksiniz fakat söyle bir şey var ki benim IQ'm 200 yani normal bir insanınkinden kat kat fazla bu nedenle derslerde uyurken bile bir şeyler öğrenebiliyorum tıp buna herhangi bir çozüm bulamadı ancak ben ileride dünyayı kurtaracak kişi olacağıma inanıyorum :D (Hayal gücü Paris arkadaşın :DD)

Odamdaki ders çalışma işlemime son verdim daha doğrusu zaten çalışmıyordum kitabın arasında telefon var ve ben tam bir Tumblr Girl . 

Sonunda uykum geldiğinde yarın okulun olduğunu da hesaba katarak uykunun kollarıan kendimi bırakıyordum ki aklıma gelen soruyla yarı yolda durdum. Uykunun kolları yok ki?

Multide Uzay.