Ağlamak geliyor içimden, ağlamak. Önce yalandan, riyandan insanlardan uzaklaşmak, sonrada düşlerimde mutluluğa giden yolculuğa çıkmak. Çaresizliğimi arkamda bırakıp yapbozumun son parçasını bulmak...
"Manzara çok güzel değil mi?" dedi. Varlığını yanımda hissettiğim ama etrafıma baktığımda kimseyi göremediğim kalın tok bir erkek sesi.
Korkmalı mıyım?
Tüylerimin diken, diken olması mı gerekir yada korkmadan hangi manzaradan bahsettiğini mi sormalıyım?
Bence korkusuzca davran Ceylin davran ki hayatın korkulukları seni ayakta tutabilsin.
"Hangi manzaradan bahsediyorsun" dedim. Yutkunarak
"Şuan bütün şehir ayağının altında, gördüğün bu manzara" dedi. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım, gözlerimi yavaş yavaş açtığımda kendimi şehrin ayağımın altında değil de tam orasında buldum. Ben nasıl buraya gelebildim? Gizli ses hala benle mi birlikte?
"Hey burada mısın?" diye seslendiğimde, bu zifiri karanlıkta sokak lambasıyla aydınlanan caddelerde yürüyen insanlar gizli sese seslendiğimde beni fark etmeden yollarına devam ettiler. Sanki görünmez gibiyim.
"Manzara diyorduk" dedi. Gizli ses gitmemiş, burada, yanımda, benimle.
"Evet ya manzara" diyerek iç geçirdim ve devam etmeye başladım.
"Yağmur yağarken caddelerde, yağmurun altında ıslanarak yürümek varken, neden ıslanmamak için koşup dükkanların içine girip yağmurdan gizleniyorlar...
'Sokak aralarında dilenen çocuklar, oto yolda arabaların üzerine atlayıp mendil satarak para kazanan. Kazandığı parayla simit alıp sahilde simit ini martılarla paylaşması... İşte böyle çocuklar hep eziyet gören dışlanan ama paylaşmayı bilen çocuklardır...
'Çiçeğin kendi dalından isteyerek ayrılmasını beklemek yerine, niçin çiçeği dalından kopartıyorlar? Birde derler ki çiçek dalında güzeldir...
'Denilen gibiyse herkesin kendine ait bir yıldızı varsa ve yaşamı biten her güzel insan için yıldız kayıyorsa neden biz dilek tutuyoruz. İnsanlar günden güne ölüyor ve yıldızlarda günden güne azalıyor. Buna engel olabiliyor muyuz? Tabii ki de hayır.
Buna benzer onca şey. Yüksekten bakıldığı gibi değildir manzara, şehrin içine girince işte o zaman görürsün gerçek hayatın gerçek manzarasını. Hem göstersene kendini böyle ses var görüntü yok." dediğimde aniden arkamdan kuvvetli kollarla bedenimi saran birini hissettim.
Şuan ondan kurtulmak için çırpınmalı mıyım?
Ama ben onun kollarında kendimi güvende hissediyorum. Bedenimi onun kollarına bıraktığımda nefesini kulağımda hissettim.
"Girdiğim en güzel rüya, senin rüyan" dediğinde bedenimi hareket ettirerek ona dönmeye başladım...
"Ceylin hadi uyan" diye teyzemin sesini duydum. Teyzemin rüyamda ne işi var. Arkama döndüğümde gizli ses yoktu puf... Rüyanın bittiği yerde gerçek hayat başlar. Yatağımdan bir hızla doğrulup oturur pozisyonunu aldım.
Acaba geri yatsam aynı rüyayı tekrardan görebilir miyim?
Aman niye saçma rüyayı kafama takıyorum ki sadece iki kuvvetli kol bedenimi sardı bu kadar. "Ceylin kalk hazırlan" diyen teyzemin sesini tekrardan duyunca düşüncelerimden vazgeçip hemen yataktan kalktım. "Tamam teyze" diyerek banyoya girdim elimi yüzümü yıkayıp tekrardan odama geçtim. Bu gün Zeynep ve Beyza ile tatile gideceğiz daha doğrusu her yaz okulların açılmasına bir hafta kala Beyza'nın ailesine ait olan Tekirdağ'daki yazlığına gidiyoruz ailecek ama bu sefer büyüklerimizin işleri olduğu için yanımızda büyük olarak Beyza'nın ablası Esra bırakacak arabasıyla. Bu kızlar çocukluk arkadaşlarım hiç kimseye değişmem onları. Hayatımda her daim yanımda olan çocukluktan beri yüzümü güldüren kardeş yanımı dolduran müthiş iki insan.
