CEYLİN'DEN...
Deve omzumu yıktı geçti beni de burada bıraktı. "Hey." Diye seslenerek arkasından koşup hemen yanına gittim.
"Sana diyorum küçük bir oyunun büyük bir bedeli olmaz." Dedim kolunu tutup kendime çevirerek.
"Olunca görürsün." Dedi ve yoluna devam etti. Yoluna devam etsin etmesin beni burada yalnız bırakamaz hem 'Olunca görürsün' ne demek. Koşup yine ona yetişerek en şirin halimi göstererek. "Ama beni burada bırakma." dedim
"Sen hala akıllanmadın mı? Onca erkeğin arasında ölecektin kızım git küçük oyunlarını parkta gerçekleştir"
"Evet onca erkeğin arasında şuan ölü bir kız olabilirdim ama sen beni kurtardın. Küçük oyunlarımı da gerçekleştiriyorum zaten." Dediğimde Arasın güzünde bir gülümseme belirdi. Yani park Zeynep'le Beyza ve benim evim gibi. Küçükken kapımızın önünde park vardı sabah çıkarız akşam eve gelirdik her yerimiz kum olurdu. Hala da öyleyiz parka gideriz salıncakta sallanırız bazı teyzeler bize ayıplar gibi baksa da umurumuz da hiç olmuyor. Çünkü bizim akıl yaşımız 0-6 yaşlar grubuna giriyor vücudumuz gelişse bile biz hala çocuğuz biz böyle mutluyuz.
"Beni burada bırakma." Şuan ona muhtaç gibiyim, gibiyim den fazla öyleyim. Bırakır mı? Yok bırakmaz, bırakır ah hayır bırakmasın.
"Kendi başının çaresine bak küçük oyununu yapmasaydın. Bu duruma da düşmez din" Diyerek yine yürümeye başladı burada tek başıma kalacak halim yok. Biliyorum yüzsüz gibi davranıyorum ama olsun kendi paçamı buradan kurtarmaya çalışıyorum ne yaparsın insanın canı kıymetlidir. "Beni burada yalnız bırakma hem yine başıma bir şey gelirse kim beni kurtaracak." Dediğimde eliyle 'Gel' işareti yaptı. Evet be bu tatlılığımla her şeyi çöze biliyorum.
"Biliyordum beni bırakmayacağını." Dedim. Ya bu niye hızlı yürüyor sanki arkasından alacakları var. "Yavaş yürü biraz." Bir anda durdu. Bu ani hareketler kalbimin durmasına sebep olacak.
"Ya sus anladın mı sadece sus konuştukça bana geliyorlar sabredemiyorum çocuk, çocuk hareketlerin var zaten kaç yaşındasın sen?" diye sitem etti bana. Ben biliyorum da sana ne yapacağımı ama şuan sana cevap vermeyeceğim şimdi beni burada bırakır.
"Cevap versene kaç yaşındasın dedim"
"Sus demedin mi hem ben konuşunca sana geliyorlarmış gelmesini istemeyiz değil mi." Uyuz.
"Hadi ama şimdi nazmı yapacaksın bana?"
"Merak etme dünyada tek sen kalsan bile yine de sana naz yapmam."
"Sabrımı zorluyorsun" dedi derin nefes alarak. Peki fazla uzatmamak lazım.
"Tamam, tamam 17 peki ya sen?"
"19 yaşındayım " dedi. Ben şuan benden büyük birisiyle mi takılıyorum hem de erkek.
***
Biraz yol yürüdükten sonra bir otele geldik. Galiba kaldığı otel. Resepsiyona uğrayıp oda kartını alıp, asansöre binip 10. kata bastı. Biz şimdi onla aynı odada mı kalacağız inanamıyorum teyzem bu halimi görse beni artık eve almaz. Tanımadığın birisinin arabasına binmek, tanımadığın kişi tarafından kaçmak, tanımadığın kişi tarafından kurtarılmak bunlar neyse de tanımadığın birisiyle aynı yerde uyumak bunların hepsi çok fazla bir gün içerisinde.
"Şey... biz senle aynı odada mı kalacağız şimdi." Dedim zar zor desem de cümleler ağzımdan döküle bildi.
"Bende bundan hoşnut değilim. Takılan sensin. Birde mırın kırın ediyorsun." Dedi. Asansör durup kapı yavaş yavaş açılmaya başladı. Aras önden çıktı bende arkasından onu takip etmeye başladım. Gelmedik mi şu lanet odaya, çok yoruldum.
