"Yha kimse bni anlamıyo yha! Sus be mrk! Ne anlrsn! Sirius da öldü ztn s.s..s. SENİN YARDIMINI İSTEMİYOM TAAM MIĞ? Annm bbm öldü. Ytmm ztn ss knşma!" Diye ergen triplerine girmiş olan Harry için herkes çok üzülüyordu.
Harry bir çok kişinin ölümünü görmüş, çok zor anlar atlatmıştı. Anne,babasız, teyzesi ve eniştesi ile büyümüştü. Ona iğrenç davranılmıştı.
Başı beladan kurtulmayan Harry, her belayı savuşturmuş, her savaşı kazanmış,cesur bir kahramandı.
En azından insanların gördüğü buydu.
Ron, bu savaşların çoğuna onunla birlikte katılmıştı. Çevresinden birçok kişiyi kaybetmişti. Kardeşi ölmüş, tüm aile üyeleri ise ölümün ucundan dönmüştü. Fakirdi. Hep birilerinin eskilerini gitmişti.
Karşısında AteşOku'na binen Harry'i eski süpürgesiyle izliyor, eski cüppesiyle ezik hissediyordu.
Onun da çoğu şeyde emeği olmasına rağmen, ilgi hep Harry'deydi. Ron, bu yüzden savaşmasına ve çok acı çekmesine rağmen pek, nasıl desem, takılmıyordu.
Ron bu durumdan aşırı rahatsızdı. Yazara bir kitabın adını "Harry Potter ve Ron" koyma fikriyle gitmiş, ama kaale alınmamıştı.
Artık canına tak eden Ron, "keşke kendi kitabım olsa..." diye düşündü.
Bu sırada, Peeta canına tak etmiş bir şekilde ekmek yapıyordu.
Annesi onu eziyor, sevdiği kızın önünde dövüyordu. Kendini tehlikeye atıp nice işkenceler görüyordu, Ketnis ise ona acıyordu.
Açlık oyunlarına katılıp, sağ kalmıştı. Herkes bunun nedeninin Ketnis olduğunu, o olmasa kazanamayacağını düşünüyordu.
Bi de üstüne, Ketnis'ten kazık yiyordu!
Ketnis için işkence görüyor, acı çekiyordu. Onca fedakarlık yapmasına rağmen bir de Gaaağle vardı. Ketnis ise iki arada bir derede takılıyordu.
Tek avuntusu, yazardan aldığı, sonunda evelenecekleri üzerine olan spoilerdı.
'Yeter artık!' diye düşündü. "Hem ana karakterlerden biriyim, hem de eziliyorum! Yetti ama yav!"
Hamurdan sıkıntısını çıkarırcasına yoğururken, düşündü:
"Keşke kendi kitabım olsa..."
Ron ve Peeta akıllarına gelen fikirle gülümsediler. İstifalarını hazırlayıp P.Y.B.v.YY'e (Popüler Yazarların Barındığı ve Yazdığı Yer) gittiler.
Ron, üzerinde "Ron'un İstifası" yazan bir kağıdı J.K.'nin kapısının altından attı.
Peeta ise Suzanne'ye yaptığı ekmeği masanın üzerine bıraktı ve bale yaparak çıktı. Ekmeğin üzerinde "İstifa ediyom uleeğn! -Peeta" yazılıydı.
Çıkışta karşılaştılar ve düşündüklerini, yaptıklarını, istifalarını ve nedenlerini birbirlerine anlattılar. İkisi de bir süre düşündü ve sonra aynı anda bağırdılar:
"HAYDİ BİRLİKTE KİTABIMIZ OLSUN!"
"Peki kim yazabilir?" Diye sordu Ron.
"Tabiki de ben!" Dedi ben.
"Sen de kimsin?" dedi Peeta.
"Ben ağzından anlatılan üçüncü kişiyim! Ayrıca hikayenizi yazabilecek tek kişiyim!"diye cevapladı ben.
"Oo tamam o zaman! Sen yazarımızsın! Biz de macera yaşamaya başlayalım, sen de onları yaz!" dedi Ron.
Ben elimdeki kağıda başlık attı:
"Ron ve Peeta'nın Maceraları"
Selaam! İşte giriş bölümünüz. Diğer bölümler daha farklı ilerliyecek, bu başlangış niteliğinde. Yorumlarınızı bekliyorum, ne düşündüğünüzü merak ediyorum. Neyse çok ciddi oldu. ÇİKİTA MUUX! Tamam şimdi gidip Ajdar dinlemeliyim, görüşürüz!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ron ve Peeta'nın Maceraları
HumorRon ve Peeta, ikisi de ana rollerde olmalarına rağmen başrol fazla önde olduğu için arkada kalan tipler. Peki ya, onlar isyan edip, kendilerine yeni bir hikaye yazmak isterlerse? İşte bu onların acayip saçma hikayesi!