Tropical And Wild

Κεφ.6

Ο Έντυ ανταπέδωσε χωρίς δεύτερη σκέψη το χαμόγελο. Έπειτα σκούντηξε ελαφρά τον Μάρκ παρακινώντας τον να κοιτάξει κι εκείνος προς το μέρος του περίεργου κοριτσιού
Όπα. Δεν βρίσκεται κανείς εκεί.

.

Ο Έντυ έτριψε τα μάτια του και ξανακοίταξε. Όντως κανένας δεν στεκόταν πλέον έξω από το παράθυρο το δωματίου. Ο Μάρκ γύρισε απορημένος στο μέρος του Έντυ :

- Τι ακριβώς πρέπει να δω;
- Ένα, ένα κορίτσι! Ναι είμαι σίγουρος πως ένα κορίτσι βρισκόταν πριν εδώ και με έλουζε με το βλέμμα της.
- Μα δεν υπάρχει κανείς έξω... Μάλλον η ιδέα σου θα ήταν. Ίσως να επηρεάστηκες από τη συζήτηση που είχαμε.
- Σου λέω την είδα! Είμαι σίγουρος. Μόλις κατάλαβε πως την κοιτούσα εξαφανίστηκε. Αυτό έγινε!
- Άκου Έντυ... Ο γιατρός είχε πει πως λόγω του ατυχήματός σου, δεν θα είσαι και απολύτως στα συγκαλά σου για τις πρώτες ώρες. Το μυαλό σου παίζει παιχνιδάκια!
Ο Έντυ σιώπησε. Σε κάποια στιγμή σκέφτηκε να κάνει ακόμη μια προσπάθεια για να πείσει τον φίλο του αλλά σταμάτησε την ορμή του ξέροντας πως θα τον απέρριπτε για ακόμη μια φορά.
Ήταν πεπεισμένος πως αυτό που είδε δεν ήταν ψεύτικο. Καταργούσε αμέσως την πιθανότητα να ήταν απλώς μια αυταπάτη.
Όμως, ακόμη και αν όντως ένα κορίτσι ατένιζε το ξαπλωμένο κορμί του Έντυ, για ποιο λόγο να βρισκόταν εκεί; Ποιο να ήταν άραγε εκείνο το κορίτσι;
Το μυαλό του Έντυ κόντευε για ακόμη μια φορά να σπάσει. Του καρφώθηκε η εμμονή να βρει οπωσδήποτε αυτό το κορίτσι που του έσωσε τη ζωή. Είχε φτάσει στο σημείο να περιμένει την στιγμή που θα βγει από το νοσοκομείο, όχι για να κάνει ξανά surfing αλλά για να ανακαλύψει και να ευχαριστήσει το κορίτσι εκείνο.
Ξαφνικά ο Έντυ σήκωσε τη πλάτη του από το στρώμα, και ανασηκώθηκε επάνω κάνοντας το κρεβάτι να τρίζει από την ορμή του. Το αόριστο βλέμμα του που έδειχνε πως κάποια αναλαμπή δέχτηκε, στράφηκε προς το μέρος του Μάρκ :

- Δεν μου λες Μάρκ.. Ξανθό είπες πως ήταν εκείνο το κορίτσι ε;
- Ναι... Απάντησε απορημένος ο Μάρκ
-Και είχες επίσης αναφέρει πως το δέρμα της ήταν σταρένιο σωστά;
- Εμ ναι σωστά.. Ψέλλισε απεγνωσμένος, προσπαθώντας να καταλάβει που το πάει ο φίλος του
- Ναι! Τώρα είμαι σίγουρος! Αυτή ήταν! Το κορίτσι που στεκόταν πριν λίγο εδώ, ήταν εκείνο που με βοήθησε. Το σκυθρωπό πρόσωπο του Έντυ απέκτησε παραδόξως μια ασυνήθιστη λάμψη.
- Άσε τις σαχλαμάρες ρε Έντυ. Νόμιζα πως θα έλεγες κάτι πιο σοβαρό.
- Τι; Γιατί όχι; Είμαι σίγουρος. Το ένιωσα. Το κατάλαβα από τον τρόπο που με κοιτούσε, σαν ανήσυχο κουτάβι.
- Λοιπόν, εγώ λέω να πηγαίνω τώρα, και εσύ καλά θα έκανες αν ξεσκουριαζόσουνα για λίγο, μέχρι να φέρεις τα λογικά σου... Κοιμήσου και προσπάθησε να αδειάσεις το μυαλό σου από όλες αυτές τις σκέψεις που σε βασανίζουν.
- Μαα.. Πάσχιζε ο Έντυ να αποδείξει στον φίλο του πως τα λεγόμενά του είχαν νόημα.
- Τίποτα... Κοιμήσου τώρα. Είσαι άυπνος εδώ και ώρες. Πρέπει να ηρεμήσεις . Είπε ο Μάρκ κλείνοντας την πόρτα πίσω του.