=SONBAHAR YAPRAKLARI=

5.Bölüm Halam GONCA HANIM

(Media hala gonca )
Bu sırada İrem merdivende beni dinliyordu. Kolumu tuttu "hadi gel yukarîya çıkalım Gökçe "dedi.

"Bırak ya "deyip bagırdım. "Ama sonra pişman oldum. 2 saniye ićinde ve uflayıp yukarıya çıktım bu sırada eniştem de salondaydı.

Odaya girince yataga oturdum "beni koruyup konuşacağına napıyorsun "

deyip hala sinirimi kusuyordum. Ayakta bir o yana bir bu yana yuruyup saçîyla uğraştı.

"Gökçe iyimisin " bu cümlemden sonra bana ciddi bir bakış attı. "Bencilsin Abla anladın mı. Yok başka çarem yok anla geriye donemeyiz. Annem yok babam da sen varsın ben varım. Birbirimizden başka hiç kimsemiz yok."

Yanıma oturdu "sena bulunana kadar bu suratsıza katlanmak zorundayız"dedi. Bir şey soylemedim. Belki de haklıydı. Babam olsaydı boyle yapmamızı isterdi. Gözlerim doldu. Kafamı ablamın omzuna koydum.Sonra ablam

"Bir anda neden boyle bir sey yaptın onu da anlamadım doğrusu" deyince. Etrafa bakındım. "ıııı şey "

"Ya ben yan komşumuz da şarkı soyledim aklıma sena geldi ve işte olan oldu."ayy çok kotu baktı İrem bana.

Ve kapımz tıklatıldı!. Allahın sevgili kuluymuşum parmagımı kapıya işaret ederek "aaa kapı buyurun" gelen eniştemdi tabi ya gonca hanım olacak degildiya. :((

"Kızlar selam şey nasılsınz " ikimiz de uzaylı gormüş koylu gibi bakıyorduk dogrusu. "Akşama beraber yemege çıkmak istiyoruz uyar mı " Ablam
- Beraber derken ?
Eniştem
- halanız ve ben

hemen lafa girdim
-hala ? O gonca hanım olmasın" dedim ve guldum. Ablam "Gökçe lutfen" deyip enişteme "tabiki " dedi. Eniştemde "tamam o zamn 6 da çıkarız."deyip çıktı.

Allah biz konumuza geri donmeyelim sakın. Hemen havlumu aldim. " e oldu o zamn ben duşa kaçar"deyip çıktım. Arkamdan "bu komşu meselesi burda bitmedi küçük hanım."dedi.

Duştan sonra fuşya mini bir elbise giydim. Off ya adam akılli bir kıyafetimizde yok ki.

İREM AĞZINDAN

Duştan çıktım. Gökçe
uflayıp duruyordu. "Ne oluyor yine "
-hiç kiyafetimiz yok ta
-giymişsin ya elbiseni
-evette başka da seçenegim yok zaten dedi

Hiç aldîrmadım aynanın karşısına geçtim saçıma at kuyrugu yaptım toz pembe ruj surdum kalem ve allık surup kalktım dolabın karşısına geçtim Gökçe haklıydi pek de kiyafetimiz yoktu

Ben de siyah keten pantolon üzerime limon sarısı klasik gömlek giydim ayakkabılara göz attım aklımda siyah topuk varken her zamanki siyah babetlerimi ayağıma geçirdim. Uzun sarı zincirli siyah çantamı alıp aşagıya indik.

Eniştem hazırdî koyu mavi takım elbise yakıyor valla 30 35 vardır bu adam dedim içimden. Merdivenden aşagîya inerken beni süzuyordu.

"Vayy bu gece zor olacak 3 tane muhteşem kız nasıl korurum." Gökçe "bizi korumana gerek yok" dedi. "Iııı aslında Gökçe oyle demek istemedi..."diyordum ki. Eniştem eliyle işaret yapım "biliyorum" dedi.

2 -3 dk sonra halam da gelince arabaya bindik. Arba bir restoranın önunde durdu. Bize ayrılan masaya oturduk. İçerde klasik bir müzik çalıyordu. Aklıma bizim akşam yemeklerimiz geldi. Bahçede yerdik.babam saz çalardı Gökçe şarkı söyler Gülbaharla sena oynar ee bende izlerdim.;)))

Aslında biz o kadarda kotu bir aile degildik ah gulbahar senden nefret ediyorum.

Yemek ise gayet sıkıcıydı.uffff eniştem ortaya laf atıyor Gökçe tersliyordu.Gece erken bitti yani

Eve giderken enişteme telefon geldi. Sonra bize donup "işte bir sorun var sanırim ben oraya geçiyorum"halama dondu ve "hayatım ben taksiye bineyim sen kullan eve gidin"dedi ve yanagini optu. "Elbette" deyip arabadan indi ve direksiyon a geçti.

Eve gelince ben odaya geçtim ama Gökçe geçmadi bahçeye çıktı. Kesin arkadaş buldu.üzerime rahat bir şeyler giydim. fazla yemek yiyemediğim için aşagıya mutfaga indim kendime sandviç yaptım tam aldım ağzıma arkamdan bir ses

"Serdar farklı bir insandır"kafamı sese doğru çevirdim. Bu halamdı. Tekrar sandviç ime döndum "sanırım ama asıl tu..."

"Asıl tuhaf olan benmiyim"dedi. "Şeyyy aslında sizi sorgulayamam sizin dözeninizi bozduk." Elindeki bardagi masanın üzerine koydu.

"Biraz konuşalım mı?" Dedi. Elimdeki sandviç i bırakıp masaya yöneldim "neden olmasn tabi " ikimizde masaya oturduk.

-annen çok iyi bir kadındı sare
Dedi. İlk defa biri bana annemle ilgili bir şey söylemişti.devam etti.

-beni tek anlayan oydu dogrusu ama..
Gözleri doldu.
Sonra hemen düzeldi.
-siz bana tekirdağı hatırlatıyosunuz. Lafa atıldım
-neden sevmiyorsunuz orayı

-güzel hiç anım yok.

-neden ki orası güzeldir aslında

-buraya kaçtım. Annenin yardımı ile işte yine gözleri doldu.
-ama o şeyyy benim yuzumden neyse

-nasıl neyse ama o ne?
-o öldü. Asıl konumuz bu degil hem
Deyip devam etti.
-ben size soguk davrandım. Çünkü biraz korktum aramız bozuktu siz de gelince.... işte oyle şimdilik bir noksanlık yok gibi.senin güzel olman dışında.

-bu da ne demek.
-fazlamı soru soruyosun sen?
-sadece anlamya çalşyorum.özur dilerim. Gülümsedi ve

-bundan sonra her sıkıntnızda bana gel olur mu.

-teşekürler bitiyse kalkabilirmiyim. Dedim
-a'tabiki de dedi. Ayaga kaltım gidiyordum. Seslendi.
-hoşgeldiniz İrem. Gülümsedim ve kafamı salladım mutfaktan çıktigimda rahatlamış olucak ki rahat bir nefes aldı.