Hayatta acıyarak baktığım insanlar hep önyargılı insanlardır. Yazık sanki hepsi peygamber torunu. Bi insanı suçlamak kendini haklı çıkarmak kolay. Bu dunyada istediğin kadar konuşursun ya ahiret ? Her zaman savunduğum bi olay vardır. Bir insan sizin bir işi başaramayacağınızı düşünüyorsa , siz o işi başarsanız da illaki bir eksik görür. Ben ne kadar düzelmeye çalışsam da yargılanmaktan bıktım. Bişeyler yapıp "E sende yapmıştın." denmesinden de. Madem doğru insansın doğrusunu yap. Ki zaten insanlar acımasız. Adam hırsızlık yapıyor. Cezasını çekiyor. Pişman oluyor. Tövbe ediyor. Rabb'im kulluğuna dahil ediyor. Ama o adam ne iş bulabiliyor. Bulsa da ilk hırsızlık olayında direk ona giydirilme yapılıyor ve o adam kinliyor öfkeleniyor topluma kazandırılamıyor. Önyargılarımızdan kurtulabilsek herşey daha farklı olacak. Ama artık umursamıyorum çevremdekileri en çok da sevdiğim insanların yargılayışlarını. Anlamalarını da beklemiyorum. Ben kendimi bildikten sonra Rabb'ime karşı alnım ak olduktan sonra kulun söylediğinden banane. Şeytan kaplamış içini, fesatlık bürümüş onla bir mi olayım? Bundan sonra herkes inandığına inansın, gün gelip doğrular ortaya çıkınca gerçekten bu sefer ben tamah etmicem konuşmaya.
Bunu çok iyi biliyorlar o yargılayan kişiler, hiç bir yalan sonsuza dek sürmez. Doğru olduğum sürece bırak bu dünyada inanmasınlar, ahirette ben dimdik olucam Allah'ın izniyle...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GENÇ KADININ GÜNLÜĞÜ #Wattys2015
RandomBu benim yaşam savaşım. Sanal bir günlük... Ben ve yavrumla olan her günümüz burda olacak :) anlatacak insanımız yok. Çünkü herkes önyargılı. Biz de Sanal bir kimlikle sanal dünyaya yazmak istedik. isteyen okur yargılar , isteyen okumaz :) herkesin...
