Kürek sesiyle uyandım. Ve kahkaha neler olduğuna bakmak için pencereyi açtım. Yok daha neler, babamla Emre yere yağan karları temizlerken bir şey konuşuyorlardı. Neler olduğunu öğrenmek için elime geleni aldım dolaptan. Siyah kilotlu çorap giymiştim siyah şortumun içine. Lacivert fakir kol tişörtümün üstüne gri mavi yün ceketimi giydim. Başıma gri beremi taktım. Merdivenlerden inip mutfağa yöneldim. Annemin yanağına öpücük bıraktım.
"Dur tahmin ediyim. Yumurta kokusu almadın?"
"Aslında doğru almadım ama asıl sebep başka." Annemin cevap beklemesi sürecinde kreplere göz attım. "Emre burda ne arıyor?"
"Babana yardım etmek için geldi yoldan geçiyordu."
"Anne o çocuğa güvenmiyorum. Çıkarı vardır elbet bu işte, lütfen sende çok yüz verme." Kafasını salladı. Dışarı çıkmama gerek kalmadığı için beremi ve çıkarıp koltuğa bıraktım. Ve masaya oturdum annem yanıma oturdu. Emre tam karşıma geçti. Babamda onun yanına. Yemekler bittiğinde sessizliği bozan Emre oldu.
"Sevgi abla ve Arda abi ben aslında sizden birşey rica edicektim." Annem ve babam devam etmesini beklermiş gibi baktı. Annemin ayağına yavaşça vurdum ve ben demiştim bakışlarımdan yolladım.
"Bugün bir arkadaşımla sinemaya gidecektim. Ama kendisi hasta bende bilet boşuna gitmesin diye düşündüm." Yuh anama mı asılıyo bu. Gerizekalı. "Selinle gidebilir miyiz? Eğer izniniz olursa?" Boğazıma takılan ekmek parçaları yüzünden öksürüklere boğuldum. Ne demişti o? Suyumdan büyük bir yudum aldım.
"Tabiki olur Seline dışarı çıkması için yalvarıyoruz ama dinleyen kim?" Anne yok artık. Tekrar ceketimi üstüme geçirdim. Gri beremi takıp saçlarımı omuzlarımdan sarkıttım. Gri botlarımla tamamdım. Arabasına geçtik. Tek kelime etmemiştik yol boyunca.
"Sinemyı geçiyorsun." Sustu
"Kime diyorum?" Yine sustu. "Benimle konuşmayacaksan neden evden çıkardın amacın ne işkence etmek mi?" Ondan nefret ediyordum. Cevap vermedi. Aslında vermesini beklemedim. "Durdur arabayı." Takmadı bile, durması gereken yerde dahada hızlandı. Artık konuşmamam gerektiğini düşündüm. Bir binanın önünde durduk. Arabadan indik. İçeri girmedik. Binanın hemen yanındaki banka oturdu. Bende ayakta bekledim. Yanına oturmıyacaktım. Oda takmıyordu zaten.
"Babam annemi burda öldürmüştü. Hiç acımadan tetiğe bastı. Annem gözümün önünde yere yığıldı." Çenesinin ucuyla betonu gösterdi. "Kanı yerde kaldı. Nedeni neydi biliyormusun? Babam sarhoştu annemde babamın onu aldattığını öğrendi. Piç herif işin içinden çıkamayacağını anlayınca öldürmeyi seçti." Donmuştum sanki ağzımdan tek kelime çıkamıyordu. Ne kadar kızgın olsamda ve ondan nefret etsemde onun için üzülmüştüm.
"Babanla hala görüşüyormusun?" Gözlerini öyle öfke basmıştı ki kahverengi gözleri siyaha döndü sanmıştım.
"Evet hergün bana annemi nasıl öldürdüğünü anlatıyor." Gözlerimi devirmemek için zor tutmuştum kendimi. Gerçi o benim yerime yapmıştı. "Bende elinden kaçtım ve ananemin yanına geldim. Ondan başka kimsem yok."
"Başına gelenler korkunç şeyler ama bana bunları anlatmanın nedeni ne? Neden bana bu kadar özel şeyleri anlatıyorsun?"
"Çünkü anneme benziyorsun. Eğer evlenceksen seni aldatmıyacağından emin olduğun biriyle evlen." Yerinden kalktı. Arabaya doğru yürümeye başladı. Bana annesine benzediğimi söylemişti ama bu yanlıştı. O annesini seviyordu ama benden büyük ihtimalle nefret ediyordu.
"Babam annemi aldattı." Hızla bana ddöndü. Yine sinirlenmişti. "Ama ben korkumdan anneme hiç birşey söyleyemedim." Yanağımı ıslatan şeyin yağmur olmasını isterdim, göz yaşım değil. Bana bir baktı ki kendimi çok aciz hissettim. Göz yaşlarımı elimin tersiyle sildim ama daha da artıyordu. "Bana öyle bakma biliyorum korkağım, asiyim, soğuk biriyim. Ama bana öyle bakma acıma bana. Bundan sonra seni görmek istemiyorum. Karşıma çıkma."
Eve doğru koşmaya başladım. Her adımımda ciğerlerim yanıyordu. Göz yaşlarımda boğuluyordum sanki. Neden sürekli karşıma çıkıyordu? Ondan nefret ettiğim yeterince ortadaydı oysaki. Kapı ziline birkez basmam ile merdivenlere oturdum. Annem kapıyı açtı. Ona bir kez bakmadan odama çıktım. Göz yaşlarım kurumuşdu sanki içimden ağlıyorum.
"Selin ne oldu? Emre ile kavga mı ettiniz?" Yanıma geldi. Kollarını belime doladı. Bende boynuna. "Ah kızım filmden mi etkilendin?" Konuşmadım. Böyle bilmesi daha iyiydi. Annem üstümü örttü ve odadan çıktı. Canım gitgide daha çok acıyordu. Ama zaten olayı buydu. Acı hissedilmek isterdi.(AYNI YILDIZIN ALTINDA :DD) saat 11 olmuştu. Ne ara.geçmişti zaman bilmiyorum. Ama çok düşünmeme gerek kalmadan göz kapaklarım yavaşça kapandı. Yavaş ya.....
