~ The end! ~

383 37 4
                                    

Αφού μπήκαμε σπίτι μου, πήγαμε στο δωμάτιο μου, η μαμά μου έλειπε και ήμασταν μόνοι μας. Έτσι θα μπορούσαμε να μιλήσουμε με την ησυχία μας. Κάθισε σκεπτικός στο κρεβάτι μου και κάθισα δίπλα του.

Τι έχεις?

Θέλω να σου πω κάτι.

Ωραία πες μου.

Όσο έλειπες βγήκαμε με τα παιδία για καφέ και εκεί γνώρισα ένα κορίτσι που μου κίνησε το ενδιαφέρον...

Δηλαδή??

Δηλαδή... ουφ... είναι πιο δύσκολο από όσο νόμιζα... είπε ξεφυσώντας.

Θέλεις να μου πεις ότι σου αρέσει και θέλεις να χωρίσουμε? Του είπα βουρκωμένη.

Ναι. Με την Ellie νιώθω διαφορετικά, είμαι πολύ ερωτευμένος μαζί τις, έχουμε πολλά κοινά και μας αρέσουν σχεδόν τα ίδια πράγματα σε αντίθεση με σένα δεν έχουμε τίποτα κοινό, μπορεί στην αρχή να ένιωθα πράγματα για σένα αλλά τώρα... δεν ξέρω.. δεν νιώθω κάτι.. μπορεί επειδή σε λυπήθηκα που μας είπες για το παρελθόν σου και ήθελα να σε προστατεύω, ίσως ήταν λάθος να κάνουμε σχέση αλλά εκείνων των καιρό μου άρεσες, μετά όμως από 4 μήνες κάτι άλλαξε μέσα μου. Με βοήθησες να γίνω και πάλι όπως ήμουν πριν, να γίνω ο καλός μου εαυτός και σε ευχαριστώ γι' αυτό, αλλά θέλω να χωρίσουμε δεν θέλω να σου δίνω άλλες ψεύτικες ελπίδες. Μου είπε εγώ έμεινα σιωπηλή, απλά άκουγα και σκούπιζα γρήγορα κάποια δάκρυα που κυλούσαν.

Δεν θα πεις κάτι? Με ρωτάει μετά από λίγο.

Φύγε. Του είπα όσο πιο ψύχραιμα μπορούσα.

Δεν θα μου πεις κάτι, τι νιώθεις μετά από αυτά που σου είπα?

ΕΙΠΑ ΦΥΓΕ!!! ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΜΟΥ ΖΩΗ. ΟΛΟΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΣ ΚΑΤΑΜΟΥΤΡΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΚΟΙΝΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΛΥΠΗΘΗΚΕΣ? ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΛΕΙΠΑΤΕ ΚΑΝΕΙΣ? ΕΙΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΑΙΟ! ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΜΑΥΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ. ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΟΛΜΙΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣ!!! φώναζα δεν άντεξα άλλο. Φύγε σε παρακαλώ, άφησε με μόνη. Του είπα σιγανά και πιο ψύχραιμα μετά το ξέσπασμα μου. Έμεινε να με κοιτάει ξαφνιασμένος χωρίς να κουνιέται. ΕΙΠΑ ΦΥΓΕ...!!!! Του φώναξα πετώντας του το μαξιλάρι και κλαίγοντας με λυγμούς. Όταν πλέον έφυγε έκλαιγα ασταμάτητα με λυγμούς και αναφιλητά από τα νεύρα και την στεναχώρια. Δεν μπορούσα πλέον να καταπιέζω τα δάκρυα που κρατούσα όλη μέρα. Από τα νεύρα μου έριξα όλα μου τα πράγματα από το γραφείο μου με αποτέλεσμα να γεμίσει το πάτωμα με βιβλία και διάφορα αντικείμενα που έχω στο γραφείο μου. Έπεσα στο πάτωμα με τα γόνατα και ούρλιαζα γιατί, γιατί να μου συμβαίνει εμένα αυτό??? Τότε ένιωσα κάποιον να με παίρνει αγκαλιά και κατάλαβα ότι ήταν η μαμά μου. Προσπαθούσε πάνω από 2 ώρες να με κάνει να ηρεμήσω και να τις εξηγήσω. Όταν κατάφερα να ηρεμίσω τις εξήγησα τι έγινε και μου είπε ότι δεν αξίζουν ούτε ένα δάκρυ μου. Με άφησε και πήγε να κάνει μπάνιο, άνοιξα το laptop μου και μπήκα facebook, τους διέγραψα όλους εκτός τον Kendall και ξαφνικά ένα μήνυμα ήρθε, ήταν η Elis. (όταν μιλά με τους φίλους τις από την Αγγλία θα τα γράφω Ελληνικά αλλά μιλάνε Αγγλικά.)

No more tears for you.!!Where stories live. Discover now